Israel and the Syrian Crisis – Between Keeping the Status Quo and Demanding Change

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 85 - 103, 04.09.2015

Özlem Tür

Öz

This paper analyzes the debate in Israel about the Arab Uprisings in general and the Syrian crisis in particular. It argues that towards the Arab Uprisings in general, the Israeli position was stuck between the concerns for rising instability and new threats and as a democracy the need to support democratic movements and change. Regarding the developments in Syria, while initially the call for status quo, the continuation of the Asad regime, was dominant, in time the call for change supporting the opposition grew stronger. Yet, as concern over the scenarios as to what kind of a regime could be formed after the Asad rule grew in Israel, a call for change with caution was observed. The possible delivery or acquisition of Syrian weapons arsenal to Israel’s enemies as well as a takeover by radical Islamist groups lead to concern in Israel. Trying to avoid any confrontation in its home front, Israel has been cautious to involve in the crisis. The article also argues that Israel’s options and capability to affect the events are also limited in the Syrian crisis as this could lead to unintended consequences like a more unified anti-Israeli stance by the rather divided Islamist groups or de-legitimization of the secular opposition in case of an assistance by Israel

Anahtar Kelimeler

Israel, Arab Spring, Syrian Crisis, Foreign Policy, Asad Regime, Netanyahu

İsrail ve Suriye Krizi-Değişim Talebi ile Statükonun Korunması Arasında

Öz

Bu makale İsrail’de genel olarak Arap Baharı özel olarak da Suriye Krizi ile ilgili tartışmaları incelemeyi amaçlamaktadır. Arap Baharı ile ilgili olarak İsrail’deki tartışmanın bir taraftan ortaya çıkan artan istikrarsızlık ve yeni tehditler diğer taraftan da demokratik bir ülke olarak demokratik hareketlerin ve değişimin desteklenmesi arasında sıkıştığı gözlemlenmektedir. Suriye’deki gelişmelerle ilgili olarak da, olayların başlamasının ardından mevcut düzenin devam etmesini, yani Esad yönetiminin devamının İsrail için daha iyi olacağı fikri baskınken zamanla muhalefeti ve değişimi destekleyen fikir güç kazanmıştır. Ancak Esad sonrası nasıl bir rejimin iktidara geleceği endişesiyle ihtiyatlı bir değişim savunulmaya başlanmıştır. Ani bir değişimde Suriye’nin silahlarının İsrail’in düşmanlarının eline geçmesi ihtimali ya da radikal grupların yönetimi ele geçirme olasılığı İsrail’in endişelerini arttırmıştır. İsrail, bu gelişmeler ışığında kendi topraklarına sıçrayabilecek bir çatışmayı engellemeye çalışmaktadır. Makalede ayrıca İsrail’in Suriye’deki krizi etkileme imkanının sınırlılıkları da vurgulanmaktadır. Suriye’de kendi siyaseti doğrultusunda müdahalede bulunduğu takdirde İsrail hiç beklenmeyen sonuçlarla karşılaşabilir – bu durum muhalefeti güçlendirmektense bölecek, İsrail’in destekleyebileceği gruplar meşruiyetlerini kaybedeceklerdir. Bu durumda tüm endişelere, kaygılara, ihtiyatlı değişimi savunan fikrilere rağmen İsrail’in Suriye krizindeki rolü, elindeki değişim ve müdahale araçları son derece sınırlıdır

Anahtar Kelimeler

İsrail, Arap Baharı, Suriye Krizi, Dış Politika, Esad Rejimi, Netanyahu

Kaynakça

• “Full Transcript of Netanyahu Speech at UN General Assembly”, Haaretz, Access Date: September 24th, 2011,
• http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/full-transcript-of- netanyahu-speech-at-un-general-assembly-1.386464
• “Interview With Syrian President Bashar al-Asad”, Wall Street Journal, Access Date: January 31st, 2011,
• http://online.wsj.com/news/articles/SB10001424052748703833204576114712 441122894
• Ajami, F., (1982), “Arab Road”, Foreign Policy, Summer, No. 47.
• Ehteshami, A., (2009), “Middle East’s New Power Dynamics,” Current History, Vol. 108, No. 722.
• Goodarzi, J. M., (2013), “Syria and Iran: Alliance Cooperation in a Changing Regional Environment”, Ortadoğu Etütleri, Vol. 4, No. 2, pp. 31-54.
• Hinnebusch, R. and Tür Ö., (edited by), (2013), Turkey-Syria Relations: Between Enmity and Amity, London: Ashgate.
• Hinnebusch, R., (2009), “Syrian Foreign Policy Under Bashar al-Asad,” Ortadoğu Etütleri, Vol. 1, No. 1.
• Kerr, M., (1965), The Arab Cold War, 1958–1964: A Study of Ideology in Politics, London: Oxford University Press.
• Lehrs, L., (2013), “Egyptian Plague or Spring of Youth the Israeli Discourse Regarding the Arab Spring”, in Nimrod Goren and Jenia Yudkevic (eds.), Israel and the Arab Spring: Opportunities in Change, MITVIM.
• Mearsheimer, J. and Walt S., (2008), Israel Lobby and US Foreign Policy, Farrar, Straus and Giroux.
• Nasr, V., (2006), The Shia Revival: How Conflicts in Islam Will Shape the Future, New York: W. Norton.
• Rubin, B., (2006), “Why Syria Matters”, Middle East Review of International Affairs, Vol. 10, No. 4.
• Seale, P., (1986), The Struggle for Syria, London: Oxford University Press, Second ed.
• Sinkaya, B., (2015), “Implications of the Arab Spring for Iran’s Policy Towards the Middle East”, Ortadoğu Etütleri, Vol. 6, No. 2, pp. 54-78, January.
• Thorleifsson, C. M., (2013), “A Fragile Cold Peace: the Impact of the Syrian Conflict on Israeli-Syrian Relations”, NOREF.
• Tür, Ö., (2007), “2006 Lebanese War: Reasons and Consequences”, Perceptions, pp. 109-122.
• Tür, Ö., (2013), “Resumption of the Peace Process and Negotiations on the Palestinian Issue – Is There Any Hope for Peace?”, Ortadoğu Analiz, Vol.5, No. 58, pp. 51-57.
• Valbjorn, M. and Bank, A., (2007), “Signs of a New Arab Cold War – The 2006 Lebanon War and the Sunni-Shi’i Divide”, Middle East Report, No. 242.
• Zisser, E., (2003), “Syria and the War in Iraq,” MERIA Journal, Vol. 7, No. 2.
• Zisser, E., (2012), “The Crisis in Syria: Threats and Opportunities for Israel”, Strategic Survey for Israel.