Amaç: Bu çalışmanın amacı Türkiye’de siyasi partilerin kapatılması rejiminde son dönemde yaşanan gelişmeleri Avrupa standartlarıyla karşılaştırmalı olarak ortaya koymaktır.
Yöntem: Mevzuat ve mahkeme kararları incelemesi ile literatür araştırması gerçekleştirilmiştir.
Bulgular: Türkiye’de siyasi partilerin kapatılması açısından mevzuatta bir takım iyileştirmeler yapıldığı ancak buna rağmen Avrupa standartlarının oldukça gerisinde kalındığı tespit edilmiş, AİHM kararları ışığında yeni bir siyasi partiler kanunu yapılması ve Anayasa Mahkemesi içtihadının AİHM kararları ve uluslararası hukuk standartlarıyla uyumlu hale getirilmesi gerekliliği ortaya konmuştur.
Algan, B. (2011). “Dissolution of Political Parties by The Constitutional Court in Turkey: An Everlasting Conflict Between The Court and The Parliament?”, AÜHFD 60(4), s. 809-836
Council of Europe- Parliamentary Assembly, 26 Haziran 2008 Toplantısı, 26. Oturum, “Functioning of Democratic Institutions in Turkey: Recent Developments”, Erişim: 14.02.2017, http://assembly.coe.int/nw/xml/XRef/Xref-XML2HTML-en.asp?fileid=17664&lang=en
Crotty, W. (2006). “Party Transformations: The United States and Western Europe”, Ed. Richard S. Katz ve William Crotty, Handbook of Party Politics, London: Sage Publications
European Commission for Democracy Through Law (Venice Commission), “Guidelines on Prohibition and Dissolution of Political Parties and Analagous Measures”, CDL-INF(2000)1, Erişim: 13.03.2017, http://www.venice.coe.int/webforms/documents/default.aspx?pdffile=CDL-INF(2000)001-e
Gözler, K. (2001). Anayasa Değişikliği Gerekli mi? 1982 Anayasası İçin Bir Savunma, Bursa: Ekin Kitapevi
Hatipoğlu, A. (2009). “Siyasi Partilere Hazine Yardımı: Sosyolojik Bir Değerlendirme”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi No: 41 s. 233-250
Ignazi, Piero, (1996). “The Crisis of Parties and the Rise of New Political Parties”, Party Politics, Vol. 2, No: 4, 1996, s. 549-566
Linz, Juan J. (2002). “Parties in Contemporary Democracies: Problems and Paradoxes”, Ed.: R. Gunther, J. Ramon vd., Political Parties: Old Concepts, New Challenges, Oxford: Oxford University Press
Öden, M. (2003). Türk Anayasa Hukukunda Siyasi Partilerin Anayasaya Aykırı Eylemleri Nedeniyle Kapatılmaları, Ankara: Yetkin Yayınları
Özbudun, E. (1977). Siyasi Partiler, 2. Bası, AÜHF Yayını No: 409, Ankara
Transparency International, Global Corruption Barometer 2013, Erişim: 13.03.2017, http://www.transparency.org/whatwedo/publication/global_corruption_barometer_2013
Turhan, M. (2001). “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Siyasi Parti Kapatma Davaları”, Liberal Düşünce, Bahar, s. 15-31
Turhan, M. (2002). “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Siyasi Parti Kapatma Davaları”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 57-3, s. 129-150
Türkiye Büyük Millet Meclisi Araştırma Merkezi, “Siyasi Partilerin Kapatılması Konusunda Türkiye ve Bazı Ülkelerdeki Yasal Düzenlemeler”, Mart 2008, Ankara, Erişim: 10.3.2017, http://www.pmd.org.tr/dosyalar/parti_kapatmalar.pdf
Türkiye Büyük Millet Meclisi Araştırma Merkezi, “Venedik Komisyonu (Avrupa Hukuk Yoluyla Demokrasi Komisyonu), Türkiye’ye İlişkin Görüşleri, Seçimler, Yargı ve Referanduma İlişkin Karar ve Uygulama Kodları”, (2006), Erişim: 20.1.2017, https://www.tbmm.gov.tr/yayinlar/venedik_komisyonu.pdf
Uygun, O. (2000) “Siyasi Partilerin Kapatılması Rejiminin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Çerçevesinde Değerlendirilmesi”, Anayasa Yargısı 17, Ankara, s. 256-272
RECENT DEVELOPMENTS IN THE REGIME OF DISSOLUTION OF POLITICAL PARTIES IN TURKEY
Year 2017,
Volume: 6 Issue: 5, 102 - 109, 22.12.2017
Objectives: The aim of this study is to compare recent developments in the regime of closure of political
parties in Turkey with European standards.
Methods: Examination of legislation and court decisions and literature survey has been conducted.
Results: The study determens that a number of improvements have been made in the legislation in terms of
the closure of political parties in Turkey but it has been found to be far behind European standards and it is
necessary to make a new political party law in the light of ECtHR judgments and to make the Constitutional
Court case law harmonized with ECtHR judgments and international legal standards.
Algan, B. (2011). “Dissolution of Political Parties by The Constitutional Court in Turkey: An Everlasting Conflict Between The Court and The Parliament?”, AÜHFD 60(4), s. 809-836
Council of Europe- Parliamentary Assembly, 26 Haziran 2008 Toplantısı, 26. Oturum, “Functioning of Democratic Institutions in Turkey: Recent Developments”, Erişim: 14.02.2017, http://assembly.coe.int/nw/xml/XRef/Xref-XML2HTML-en.asp?fileid=17664&lang=en
Crotty, W. (2006). “Party Transformations: The United States and Western Europe”, Ed. Richard S. Katz ve William Crotty, Handbook of Party Politics, London: Sage Publications
European Commission for Democracy Through Law (Venice Commission), “Guidelines on Prohibition and Dissolution of Political Parties and Analagous Measures”, CDL-INF(2000)1, Erişim: 13.03.2017, http://www.venice.coe.int/webforms/documents/default.aspx?pdffile=CDL-INF(2000)001-e
Gözler, K. (2001). Anayasa Değişikliği Gerekli mi? 1982 Anayasası İçin Bir Savunma, Bursa: Ekin Kitapevi
Hatipoğlu, A. (2009). “Siyasi Partilere Hazine Yardımı: Sosyolojik Bir Değerlendirme”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi No: 41 s. 233-250
Ignazi, Piero, (1996). “The Crisis of Parties and the Rise of New Political Parties”, Party Politics, Vol. 2, No: 4, 1996, s. 549-566
Linz, Juan J. (2002). “Parties in Contemporary Democracies: Problems and Paradoxes”, Ed.: R. Gunther, J. Ramon vd., Political Parties: Old Concepts, New Challenges, Oxford: Oxford University Press
Öden, M. (2003). Türk Anayasa Hukukunda Siyasi Partilerin Anayasaya Aykırı Eylemleri Nedeniyle Kapatılmaları, Ankara: Yetkin Yayınları
Özbudun, E. (1977). Siyasi Partiler, 2. Bası, AÜHF Yayını No: 409, Ankara
Transparency International, Global Corruption Barometer 2013, Erişim: 13.03.2017, http://www.transparency.org/whatwedo/publication/global_corruption_barometer_2013
Turhan, M. (2001). “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Siyasi Parti Kapatma Davaları”, Liberal Düşünce, Bahar, s. 15-31
Turhan, M. (2002). “Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ve Siyasi Parti Kapatma Davaları”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi 57-3, s. 129-150
Türkiye Büyük Millet Meclisi Araştırma Merkezi, “Siyasi Partilerin Kapatılması Konusunda Türkiye ve Bazı Ülkelerdeki Yasal Düzenlemeler”, Mart 2008, Ankara, Erişim: 10.3.2017, http://www.pmd.org.tr/dosyalar/parti_kapatmalar.pdf
Türkiye Büyük Millet Meclisi Araştırma Merkezi, “Venedik Komisyonu (Avrupa Hukuk Yoluyla Demokrasi Komisyonu), Türkiye’ye İlişkin Görüşleri, Seçimler, Yargı ve Referanduma İlişkin Karar ve Uygulama Kodları”, (2006), Erişim: 20.1.2017, https://www.tbmm.gov.tr/yayinlar/venedik_komisyonu.pdf
Uygun, O. (2000) “Siyasi Partilerin Kapatılması Rejiminin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi Çerçevesinde Değerlendirilmesi”, Anayasa Yargısı 17, Ankara, s. 256-272
Ekizceleroğlu, R., & Çelikyay, H. S. (2017). TÜRKİYE’DE SİYASİ PARTİLERİN KAPATILMASI REJİMİNDE SON DÖNEMDE YAŞANAN GELİŞMELER. Kırklareli Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(5), 102-109.