Erzurum
yöresinde buğday tarımını daha verimli kılmak için son yıllarda sayıları artan
çeşitlerden yöreye uyumlu yüksek verimli olanlarının belirlenmesi ve ekiminin
yaygınlaştırılması gerekmektedir. Bu çalışma, Atatürk Üniversitesi Ziraat
Fakültesi Tarımsal Araştırma ve Yayım Merkezi Müdürlüğü 4 numaralı deneme
alanında 2011-12 ve 2012-13 ürün yıllarında yürütülmüş, 25 ekmeklik buğday
çeşidinin Erzurum kuru tarım koşullarına adaptasyonu araştırılmıştır. Araştırmada
çeşitlerin vejetatif periyot, tane dolum süresi, bitki boyu, m2’deki
başak sayısı, başaktaki tane sayısı, 1000 tane ağırlığı, tane verimi, hasat
indeksi ve ham protein oranları incelenmiştir. Ürün yıllarının ortalamasına
göre çeşitlerin vejetatif periyodu 12.5-19.0 gün, tane dolum süresi 27.0-36.6
gün, bitki boyu 72.9-110 cm, m2’deki başak sayısı 445.8-709.2,
başaktaki tane sayısı 21.3-47.4, 1000 tane ağırlığı 37.3-46.4 g, tane verimi
339.7-519.2 kg/da, hasat indeksi % 30.6-40.4, ham protein oranı ise %11.80-14.68
arasında değişim göstermiştir.İncelenen karakterler yönünden çeşitler arasında
önemli farklar bulunmuştur. En yüksek tane verimine Nacibey (519.2 kg/da)
çeşidi sahip olmuş, bu çeşidi Atay 85 (501.1 kg/da) ve Aytın 98 (484.2 kg/da)
çeşitleri takip etmiştir. En yüksek ham protein oranı Kırik (%14,68) çeşidinden
elde edilmiş, bu çeşidi Aldane (%14.1) ve Tosunbey (%13.4) çeşitleri izlemiştir.
Nispeten yüksek tane verimine ve protein oranına sahip Sönmez 2001, Tosunbey ve
İzgi 2001 çeşitlerinin Erzurum yöresi için ümitvar çeşitler oldukları sonucuna
varılmıştır.
Journal Section | TARLA BİTKİLERİ (Field Crops) |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 26, 2017 |
Acceptance Date | December 15, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |