Kuran, Allah ile kul arasındaki iletişimin son halkasıdır.
Yüce Allah son kez kullarını, merhametinden dolayı, cehalet
karanlığından kurtarıp onları ilahi terbiye ile terbiye etmek
istemiştir. Kur’an; indiği cehalet asrını karanlıktan çıkarıp
mutluluk ve ilim asrına inkılâp ettirmiştir. İlk muhatabı olan
Mekke ahalisinin, uzman oldukları bir alan olan edebiyatın en
zirve noktasını onlara göstermiş, önce hayretlerini sonra kalplerini
celbetmiştir. Müslüman bilginler asırlarca Kur’an’ı harf-harf,
kelime-kelime, ayet–ayet tetik etmiş, anlamaya ve anlatmaya
çalışmışlardır. Bu çalışma alanlarından birisi de
Kur’an’ın İ’caz yönüdür. İ’caz; karşıdakini yapmaktan aciz
bırakan şey demektir. Kur’an bu yönüyle, asırlardır, insanları
benzerini yapmaktan aciz bırakarak bu iddiasını sürdürmektedir.
Kur’an’ın birçok i’caz çeşidi mevcuttur. Fakat bu makalede
üzerinde durulan i’caz çeşidi sayı i’cazıdır. Bu makalenin
amacı dönem-dönem dile getirilen sayı icazı ve bu konuda
yazılan bir kitaba eleştiri mahiyetindedir.
Bölüm | Araştırma Makaleleri / Research Articles |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2015 |
Gönderilme Tarihi | 1 Ocak 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Sayı: 25 |
K.S.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, elektronik ortamda yayınlanmaktadır.
ilahiyatdergi@ksu.edu.tr
Derginin Tarihçesi
Derginin Adı | ISNN | e-ISNN | Başlangıç Yılı |
Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi | 1304-4524 | 2651-2637 | 2003 |