İmam Azam Ebû Hanife, büyük bir fakih olmasının yanında,
Ehl-i Sünnet’in itikadî boyutunun oluşmasında da etkili
olan bir şahsiyettir. Ebû Hanife’nin görüşleri, ilk dönemlerden
itibaren özellikle Türklerin yoğun olduğu bölgelerde İslam’ın
yayılmasında önemli rol oynamıştır. Bundan dolayı o,
çoğunlukla en büyük imam diye anılır.
Bu makalede, önce Ebû Hanife’nin hayatı, hocaları, öğrencileri
ve ona nisbet edilen eserleri incelenmektedir. Sonra
da Ebû Hanife’nin imanın tanımı, amel-iman ilişkisi, imanda
istisna, imanda eşitlik, iman-islam ilişkisi, imanda artma ve
eksilme, büyük günah, va’d ve vaîd gibi itikadî görüşleri ele
alınacaktır.
Journal Section | Araştırma Makaleleri / Research Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | June 1, 2016 |
Submission Date | April 29, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Issue: 27 |
The Journal of Theology Faculty of Kahramanmaraş Sütçü İmam University is published in electronic version and a hardcopy is distributed to each related library.