Okullardaki Örgütsel Belirsizlik Düzeyini Belirleme Ölçeği'nin Geliştirilme Çalışması

Yıl 2020, Cilt: 17 Sayı: 2, 799 - 823, 20.10.2020

Esef Toytok , Merve Yavuz

https://doi.org/10.33437/ksusbd.742253

Öz

Bu araştırmanın amacı yönetici ve öğretmenlerin okullarda karşılaştıkları belirsizlik durumları karşısında verdikleri tepkileri belirlemek ve buna etki eden değişkenleri incelemektir. Bu araştırma bir ölçek geliştirme çalışmasıdır. Pilot uygulamanın evreni Siirt’in Kurtalan ilçesindeki, ikinci uygulamanın evreni ise Siirt il merkezindeki devlet okullarında görev yapan yönetici ve öğretmenlerdir. Uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırma verileri, araştırmacı tarafından geliştirilen “Okullardaki Örgütsel Belirsizlik Ölçeği” ile toplanmıştır. Ölçek geliştirme sürecinde; ilk olarak literatür taranmıştır, ardından sorular oluşturularak alan uzmanı görüşü alınmıştır. Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile geliştirilen ölçeğin güvenirlik ve geçerliliği test edilmiştir. Bunun sonucunda ölçek, 25 maddeli ve Örgütsel Belirsizliğe Dayalı (ÖBD) Örgütsel Olumsuzluklar, ÖBD Yönetsel Uygulamalar ve ÖBD Bireysel Olumsuzluklar olmak üzere üç boyutlu bir yapıya sahiptir. Elde edilen ölçeğin istenilen teorik yapıyı yüksek oranda ölçtüğü saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Belirsizlik, Örgütsel Belirsizlik, Okul, Kaos

Study on The Development of Organızational Uncertainty Levels Scale in Schools

Öz

The purpose of this study is to determine the responses of administrators and teachers against the uncertainties they face in schools and to examine the variables affecting them. This research is a scale development study. The population of the pilot application is the administrators and teachers based in Kurtalan district of Siirt and the population of the second application is the administrators and teachers who work in public schools located in the province of Siirt. The convenience sampling method was used. The data were collected by the “Scale of Organizational Uncertainty in Schools” developed by the researcher. During the scale development process; First, the literature was scanned, then questions were created and opinion of the field expert was taken. The reliability and validity of the scale developed by exploratory and confirmatory factor analysis was tested. As a result, it has a three-dimensional structure with 25 items, including Organizational Uncertainty-Based Negativities (OCD), OCD-Administrative Practices, and OCD Individual Negativities. It was determined that the scale obtained highly measures the desired theoretical structure.

Anahtar Kelimeler

Uncertainty, Organizational Uncertainty, School, Chaos

Kaynakça

• Armutlulu, İ. H. (2014). Belirsizlik ve Fazi Aritmetiği Sosyal Bilimlerin Dili. İstanbul: Alfa Yayınları.
• Aydın, M. (2014). Eğitim Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi.
• Bakioğlu, A. & Demiral, S. (2013). Okul yöneticilerinin belirsizlik durumlarını algılama ve karar verme tarzları. Eğitim Bilimleri Dergisi, 38, 9-35.
• Barnard, C. I. (1938). The Functions Of The Executive. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
• Bentler, P.M. (1990), Comparative Fit Indexes in Structural Models. Psychological Bulletin, 107 (2), 238-46.
• Bentler, P. M., & Chou, C. P. (1987). Practical issues in structural modeling. Sociological Methods and Research, 16 (1), 78-117.
• Browne, M. W., & Cudeck, R. (1993). “Alternative ways of assesing model fit”. In K. A. Bollen & J. S. Long (Eds.), Testing structural euation models (pp. 136-162). Newbury Park, CA: Sage Publications
• Clampitt, P. G., DeKoch, R. J., & Cashman, T. (2000). A strategy for communicating about uncertainty. Academy of Management Perspectives, 14 (4), 41-57.
• Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16, 297–334.
• Dağtaş, A. (2018). Exploring Foreign Language Learners’ Uncertainty Experiences And Uncertainty Management. (Doktora Tezi). Mersin: Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Doğan, E. (2017). Okullarda İnformel İletişimimin Kullanılma Biçim Ve Düzeyine Yönelik Öğretmen Görüşleri. Siirt: Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Eren, E. (2015). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. (On beşinci Baskı) İstanbul: Beta Basım.
• Gleick, J. (1996). Kaos Yeni Bir Bilim Teorisi. (Çev. Fikret Üçcan). Ankara: TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları.
• Hofstede, G. (2011). Dimensionalizing Cultures: The Hofstede Model in Context. Online Readings in Psychologyand Culture, 2(1). http://dx.doi.org/10.9707/2307-0919.1014
• Karakuş, Ş., & Yardım, M. (2014). Algılanan örgütsel değişim, belirsizlik, iş doyumu ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişkiler. İş ve İnsan Dergisi, 1(1), 21-31.
• Kline, R. B. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesinin İlkeleri ve Uygulaması. (Çeviri Editörü. Sedat Şen). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Muthén, L. K., & Muthén, B. O. (1998–2014). Mplus (Version 7.3) [computer software]. Los Angeles: Author.
• Moles, A. (2018). Belirsizin bilimleri: İnsan Bilimleri İçin Yeni Bir Epistemoloji. (Çev. Nuri Bilgin). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Polat, M. (2016). Yükseköğretimde Örgütsel Belirsizlik Sosyal Ağları Benimseme ve Açık Liderlik. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Polat, M., & Arabacı, İ. B. (2015). Enformasyon Kuramı Bağlamında Sosyal Ağlar, Örgütsel Belirsizlik ve Eğitim: Kavramsal Bir Analiz. Journal of International Social Research, 8(37).
• Steiger, J. H. (1990). Structural model evaluation and modification: An interval estimation approach. Multivariate Behavioral Research, 25(2), 173–180.
• Sönmez, V., & Alacapınar, F. G. (2014). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tınaztepe, C. (2010). The Effect Of Desire For Change On The Relationship Between Perceived Uncertainty And Job Related Affective Well-Being.(Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tucker, L. R., & Lewis, C. (1973). A reliability coefficient for maximum likelihood factor analysis. Psychometrika, 38 (1), 1–10.
• Uz, İ. (2015). Nedensel belirsizlik ölçeğinin türkçeye uyarlanması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16, 19-22.
• Willis, G. B. (1999). Cognitive Interviewing: A “How To” Guide. Research Triangle Park. NC: Research Triangle Institute.