Grapevine, a temperate zone plant, has been an important plant that has served to meet various needs of many people throughout history. Turkish tribes that have lived and continue to live in this zone have also given special importance to the grapevine and grape fruit. The Caucasus and Anatolian lands, where the plant originates, have hosted many products obtained from grapes. Turkestan has also been a region where similar products are produced and consumed, and grapes are held in high regard. In Dîvânu Lugâti’t-Türk, an important work for Turkish history and the Turkish world, there is also the value given to grapes and the areas of use of grapes in different forms such as fruit, vinegar, and sherbet. These uses constitute the starting point of the study. The comparison and compilation of information in the literature, together with the uses observed by the author in daily life, constitute the method of the study. In the article, the areas of use of grapevine and grape fruit from the past to the present within the axis of Dîvânu Lugâti’t-Türk are tried to be analyzed in the context of cultural continuity. The study first includes the biological and geographical characteristics of the grape plant, then provides information about its brief history. Based on the uses of grapevine and grape in Divanü Lügati’t Türk, the existence of similar and different uses, especially in Anatolia today, is determined. The similarities and changes observed in terms of cultural continuity are recorded in the article.
Ilıman kuşak bitkilerinden olan üzüm asması, tarih boyunca pek çok halkın çeşitli ihtiyaçlarını gidermeye yarayan önemli bir bitki olmuştur. Bu kuşakta yaşamış ve yaşamakta olan Türk kavimleri de asma bitkisine ve üzüm meyvesine ayrı bir önem vermiştir. Bitkinin kaynağını aldığı Kafkasya ve Anadolu toprakları, üzümden elde edilen pek çok ürüne ev sahipliği yapmıştır. Türkistan da benzer ürünlerin üretilip tüketildiği, üzümün baş tacı edildiği bir bölge olmuştur. Türk tarihi ve Türk dünyası için önemli bir eser olan Dîvânu Lugâti’t-Türk’te de üzüme verilen değer ve üzümün meyve, sirke, şerbet gibi farklı şekillerde kullanım alanları bulunmaktadır. Bu kullanımlar, çalışmanın hareket noktasını oluşturmaktadır. Literatürde yer alan bilgilerin kıyaslanması ve derlenmesi, yazar tarafından gözlemlenen günlük hayattaki kullanımlarla birlikte değerlendirilmesi çalışmanın yöntemini oluşturmaktadır. Makalede, Dîvânu Lugâti’t-Türk ekseninde üzüm asması ve üzüm meyvesinin geçmişten günümüze kullanım alanları, kültürel süreklilik bağlamında analiz edilmeye çalışılmaktadır. Çalışmada öncelikle üzüm bitkisinin biyolojik ve coğrafi özelliklerine yer verilmekte, ardından kısa tarihi hakkında bilgi verilmektedir. Dîvânu Lugâti’t-Türk’te asma ve üzüm ile ilgili kullanımlarından hareketle, özellikle günümüzde Anadolu’da, benzer ve farklı kullanımların varlığı tespit edilmektedir. Kültürel süreklilik açısından görülen benzerlik ve değişimler makaleyle kayıt altına alınmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kültürel çalışmalar (Diğer), Türk Halk Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 22 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 22 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 15 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 4 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 21 Sayı: Divanu Lügati't Türk'ün 950. Yıl Dönümü |
KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi ULAKBİM-TR Dizin tarafından dizinlenen hakemli ve bilimsel bir dergidir.