İLETİŞİM BİLİMLERİ FAKÜLTESİNİN 40’INCI YILINDA ÖZET ÖĞRENCİ DEĞERLENDİRME VE BEKLENTİLERİ
Year 2019,
Volume: 27 Issue: 1, 1 - 36, 30.01.2019
Erkan Yüksel
,
Erhan Eroğlu
,
Hatice Kahraman Adıyaman
,
Bilgen Kurt
Abstract
İletişim fakültelerinde nasıl bir eğitim verilmesi gerektiği sorusu bu eğitimin başladığı günden bugüne dünyada olduğu gibi ülkemizde de tartışma konusudur. Geçmişte ve literatürde farklı yaklaşımlar çerçevesinde bu eğitimin nasıl olması gerektiğine ilişkin pek çok görüş mevcuttur. Buna bağlı olarak da iletişim eğitimine ilişkin kimi eleştiriler söz konusudur. Bu çalışmada Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin üniversite, fakülte ve bölümlerine ilişkin genel görüşleri tanımlanmaya çalışılmıştır. Gönüllü katılım esasıyla 19-23 Mart 2018 tarihleri arasında gerçekleştirilen anket uygulamasına 612 öğrenci katılmıştır. Ankette öğrencilere tercih, algı, değerlendirme ve beklentilerine yönelik 45 soru yöneltilmiştir. Genel olarak öğrencilerin fakülteye istekli olarak geldikleri, fakülteyi sosyal, farklı, çağdaş, aktif ve dinamik buldukları, bölümü tanımlayan sıfatların %84,4’ünün pozitif bulunduğu, ancak kimi öğrencilerin fakülte aidiyeti, bölümde verilen dersler, mesleğe yönelik yeterlikler ve gelecekle ilgili beklentileri noktasında önemli düzeyde eleştiri ve kaygılarının bulunduğu söylenebilir. Veriler literatürde iletişim eğitimine yönelik eleştirilerle örtüştüğü gibi ülkenin içinde bulunduğu durumla da ilişkili görülmüştür. Bunun yanında veriler iyileştirilmesi gereken alanların neler olduğuna dair önemli ipuçları sağlamaktadır.
References
- “Genel bilgi”, https://www.anadolu.edu.tr/akademik/fakulteler/225/iletisim-bilimleri-fakultesi/ genel-bilgi
- Alemdar, K. ve Erdoğan, İ. (2001). İletişim, Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Bilim Sosyal Bilimler-II, TÜBA, Ankara, ss. 1-10.
- Alver, F. (2011). Eleştirel Kuram Perspektifinden İlk Etkin Alımlayıcı Çalışmaları ve Medya Pedagojisi Çalışmalarına Etkisi”, Akdeniz İletişim 15, ss. 49-71.
- Arık, M.B. ve Bayram, F. (2011). İletişim Eğitimi ve İletişim Akademisyenleri: Veriler Işığında Genel Bir Değerlendirme, Akdeniz İletişim 15, 81-98.
- Atabek, Ü. ve Atabek Şendur, G. (2014). İletişim Eğitiminde Farklı Perspekitfler: Öğrenciler, Akademisyenler ve Meslek Mensuplarının İletişim Eğitimi Hakkındaki Tutumları, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi 2014, 148-163. Şurada erişilmiştir: http://eds.b.ebscohost.com/eds/detail/detail?vid=0&sid=652ff10c-f40b-406d-a91b-45e4c0c241b4%40pdc-v-sessmgr03&bdata=Jmxhbmc9dHImc2l0ZT1lZHMtbGl2ZQ%3d%3d#AN=196778&db=uvt
- Bayram, N., Yüksel, H., Atabek, N., Taşçı, D., Yüksel, E., Oğuz, G.Y., Uzkesici, N., Özer, Ö. (2007). İletişim Bilimleri Fakültesi Hazırlık Okulu, Fakülte Öğrencileri ve Mezunlarına Yönelik Anket Power Point Sunumu. (Dosya kayıt tarihi: 15 Mayıs 2007).
- Büyükaslan, A. ve Mavnacıoğlu, K. (2017). İletişim Fakültesi Ders Müfredatlarının Sektörün Nitelikli İşgücü Talebine Uyumu, International Journal of Cultural and Social Studies 3 (2), ss.219-233.
- Dağtaş, E. (2003). “Gazetecilik Eğitiminde Kuram ve Uygulama İkilemi: Türkiye’deki İletişim Fakülteleri Üzerine Bir Araştırma”, Gazi İletişim 17, ss.143-200.
- Dağtaş, E. (2011). “Üniversite Sanayi İşbirliği Perspektifinden Türkiye’deki İletişim Eğitimine İlişkin Bir Değerlendirme”, Akdeniz İletişim 15, 32-48.
- Dağtaş, E. ve Kaymas, S. (1998). “Türkiye’de İletişim Eğitimi Üzerine Öneriler”, Kültür ve
İletişim 1 (2), ss. 93-110.
- Demiray, U. (1995). Anadolu Üniversitesi’nin Ocaktan İletişimcileri: İBFE’liler. Eskişehir:
Turkuaz.
- Doğanay, Ü. ve Keskin, F. (2008). İletişim Çalışmalarında Kişilerarası İletişimin Yeri: Türkiye’de Kişilerarası İletişim Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme, Kültür ve İletişim 11 (1), 9-32. Şurada erişilmiştir: http://uvt.ulakbim.gov .tr/uvt/index.php?cwid=9&vtadi=TSOS&c=ebsco&ano=96373_4b 266e1f8f1a3265742679787777095f&?
- Ergeç, N. E. (2014). Uluslararası Yükseköğretim Trendleri Bağlamında İletişim Eğitimini Yeniden Düşünmek, Selçuk İletişim 8 (2), ss. 5-31.
- Eroğlu, E. (2018). Yüz yüze görüşme. 1 Ekim 2018.
- Gezgin, S. (2000). Türkiye’deki iletişim fakülteleri ve sorunları, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart
2000 Bildiri Kitabı, ss. 274-277.
- Gezgin, S. (2005). Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi, 19. Alman-Türk Gazeteciler Semineri
Rekabet ve Medya. Ankara: Konrad-Adenauer Vakfı. ss. 65-78.
- Gürkan, N. ve İrvan, S. (2000). İletişim Eğitimi Nereden Nereye, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart
2000 Bildiri Kitabı, ss.354-365.
- Gürkan, N. ve. İrvan, S. (2000). İletişim Eğitiminde Nereden Nereye, 1. Ulusal İletişim Kongresi
Bildiriler Kitapçığı, İstanbul, ss. 354-365.
- Güz, N., Yanık, H. Ve Yegen, C. (2017). İletişim Fakülteleri Eğitim Sistemin Yönelik Yeni Bir Yaklaşım, International Journal of Social Sciences and Education Research 3 (5), ss.1546-1560.
- Hof, S.D.V.h. ve Tuncer, M.U. (2011). Halkla İlişkiler Eğitimi Üzerine Bir Eleştiri, Akdeniz İletişim 15, ss. 133-144.
- İnuğur, M.N. (1988). Basın ve Yayın Tarihi. İstanbul: Der.
- Karaduman, M., Akbulutgiler, B. (2017). Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi: Lisans Müfredat Programları Karşılaştırması, Gaziantep University Journal of Social Sciences 16 (4), ss.1161-1181.
- Mutlu, E. (1998). Tartışma: İletişim Eğitimi, Kültür ve İletişim 1(2), ss. 16-27.
- Mutlu, E. (2000). Türkiye’de İletişim Eğitimi Kişisel Bir Tarih Denemesi, Gazi İletişim 2000/8,
ss. 235-259.
- Önür, N. (2000). Değişen Dünyada Değişen Sektörel Talepler Karşısında İletişim Eğitiminin Yapısal Sorunları Ve Öğrenciler Üzerine Etkileri, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart 2000 Bildiri Kitabı, ss. 295-304.
- Öztürk, S. (2011). İletişim Eğitiminin Hedefi: Yeni Bir Entelektüel Yaratmak, Akdeniz İletişim 15, ss. 145-156.
- Saruhan, Ş.A. ve Özdemirci, A. (2013). Bilim, Felsefe ve Metodoloji, 3. Baskı. İstanbul: Beta.
- Solmaz, B., Urhan Torun, B., Tarakçı, H.N. ve Yüksek, Ö. (2017). Halkla İlişkiler Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme: Selçuk Üniversitesi Öğrencilerinin Gözünden Halkla İlişkiler Eğitimi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 38, 256-272. Şurada erişilmiştir: http://eds.b.ebscohost.com/eds/pdfviewer/pdfviewer?vid=0&sid=e536194f-
7599-4201-a9cb-57ce72497ccd%40sessionmgr101
- Şeker, M. ve Şeker, T. (2011). İletişim Eğitiminde Temel Sorunlar ve Açmazlar, Akdeniz İletişim 15, ss. 99-118.
- Tekinalp, Ş. (2000). Yeni dünya düzeni iletişim fakülteleri ve öneriler, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart 2000 Bildiri Kitabı, ss. 462-469.
- Tokgöz, O. (2006). Türkiye’de İletişim Fakültelerinde Eğitim Kadrosunun Konumu: Eleştirel Bir Bakış ile Değerlendirme, Kültür ve İletişim 9 (1), ss. 33-70.
- Tokgöz, O. (T.y.). Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi. Şurada erişilmiştir: http://turkoloji.cu.edu.tr/GENEL/tokgoz_iletisim.pdf
- Uzun, R. (2007). İstihdam Sorunu Bağlamında Türkiye’de İletişim Eğitimi ve Öğrenci Yerleştirme, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 25, 117-134. Şurada erişilmiştir: http://uvt.ulakbim.gov.tr/uvt/index.php?cwid=9&vtadi=TSOS&c=ebsco&ano=90773_c8d 4763215f0aed89372835aa741d853&?
- Uzun, R. (2011). Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi: Değişimler ve Eğilimler, Akdeniz İletişim 15, ss. 119-132.
- Ünlü, S., Atabek, N. ve Taşçı, D. (2000). İyi bir iletişim eğitimi nasıl olmalı?, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart 2000 Bildiri Kitabı, ss. 278-294.
- Ünlü, S., Atabek, N. ve Taşçı, D. (2002). İletişim fakültelerindeki öğretim elemanlarının fakültelerindeki eğitim-öğretim ortamı hakkındaki görüşler”, İletişim 2002 (12), ss. 127- 148.
- Yıldırım, B. (2006). Eleştirel Pedagoji Açısından Gazetecilik Eğitimini Yeniden Düşünmek”, İletişim Araştırmaları 4 (1), ss. 121-152.
- Yüksel, E., İspir, N.B. ve Kahraman Adıyaman H. (2016). Öğrencilerin Ders Seçimlerini Etkileyen Faktörler: Basın ve Yayın Bölümü Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma, Kurgu 24 (1), ss.1-16.
Year 2019,
Volume: 27 Issue: 1, 1 - 36, 30.01.2019
Erkan Yüksel
,
Erhan Eroğlu
,
Hatice Kahraman Adıyaman
,
Bilgen Kurt
References
- “Genel bilgi”, https://www.anadolu.edu.tr/akademik/fakulteler/225/iletisim-bilimleri-fakultesi/ genel-bilgi
- Alemdar, K. ve Erdoğan, İ. (2001). İletişim, Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Bilim Sosyal Bilimler-II, TÜBA, Ankara, ss. 1-10.
- Alver, F. (2011). Eleştirel Kuram Perspektifinden İlk Etkin Alımlayıcı Çalışmaları ve Medya Pedagojisi Çalışmalarına Etkisi”, Akdeniz İletişim 15, ss. 49-71.
- Arık, M.B. ve Bayram, F. (2011). İletişim Eğitimi ve İletişim Akademisyenleri: Veriler Işığında Genel Bir Değerlendirme, Akdeniz İletişim 15, 81-98.
- Atabek, Ü. ve Atabek Şendur, G. (2014). İletişim Eğitiminde Farklı Perspekitfler: Öğrenciler, Akademisyenler ve Meslek Mensuplarının İletişim Eğitimi Hakkındaki Tutumları, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi 2014, 148-163. Şurada erişilmiştir: http://eds.b.ebscohost.com/eds/detail/detail?vid=0&sid=652ff10c-f40b-406d-a91b-45e4c0c241b4%40pdc-v-sessmgr03&bdata=Jmxhbmc9dHImc2l0ZT1lZHMtbGl2ZQ%3d%3d#AN=196778&db=uvt
- Bayram, N., Yüksel, H., Atabek, N., Taşçı, D., Yüksel, E., Oğuz, G.Y., Uzkesici, N., Özer, Ö. (2007). İletişim Bilimleri Fakültesi Hazırlık Okulu, Fakülte Öğrencileri ve Mezunlarına Yönelik Anket Power Point Sunumu. (Dosya kayıt tarihi: 15 Mayıs 2007).
- Büyükaslan, A. ve Mavnacıoğlu, K. (2017). İletişim Fakültesi Ders Müfredatlarının Sektörün Nitelikli İşgücü Talebine Uyumu, International Journal of Cultural and Social Studies 3 (2), ss.219-233.
- Dağtaş, E. (2003). “Gazetecilik Eğitiminde Kuram ve Uygulama İkilemi: Türkiye’deki İletişim Fakülteleri Üzerine Bir Araştırma”, Gazi İletişim 17, ss.143-200.
- Dağtaş, E. (2011). “Üniversite Sanayi İşbirliği Perspektifinden Türkiye’deki İletişim Eğitimine İlişkin Bir Değerlendirme”, Akdeniz İletişim 15, 32-48.
- Dağtaş, E. ve Kaymas, S. (1998). “Türkiye’de İletişim Eğitimi Üzerine Öneriler”, Kültür ve
İletişim 1 (2), ss. 93-110.
- Demiray, U. (1995). Anadolu Üniversitesi’nin Ocaktan İletişimcileri: İBFE’liler. Eskişehir:
Turkuaz.
- Doğanay, Ü. ve Keskin, F. (2008). İletişim Çalışmalarında Kişilerarası İletişimin Yeri: Türkiye’de Kişilerarası İletişim Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme, Kültür ve İletişim 11 (1), 9-32. Şurada erişilmiştir: http://uvt.ulakbim.gov .tr/uvt/index.php?cwid=9&vtadi=TSOS&c=ebsco&ano=96373_4b 266e1f8f1a3265742679787777095f&?
- Ergeç, N. E. (2014). Uluslararası Yükseköğretim Trendleri Bağlamında İletişim Eğitimini Yeniden Düşünmek, Selçuk İletişim 8 (2), ss. 5-31.
- Eroğlu, E. (2018). Yüz yüze görüşme. 1 Ekim 2018.
- Gezgin, S. (2000). Türkiye’deki iletişim fakülteleri ve sorunları, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart
2000 Bildiri Kitabı, ss. 274-277.
- Gezgin, S. (2005). Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi, 19. Alman-Türk Gazeteciler Semineri
Rekabet ve Medya. Ankara: Konrad-Adenauer Vakfı. ss. 65-78.
- Gürkan, N. ve İrvan, S. (2000). İletişim Eğitimi Nereden Nereye, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart
2000 Bildiri Kitabı, ss.354-365.
- Gürkan, N. ve. İrvan, S. (2000). İletişim Eğitiminde Nereden Nereye, 1. Ulusal İletişim Kongresi
Bildiriler Kitapçığı, İstanbul, ss. 354-365.
- Güz, N., Yanık, H. Ve Yegen, C. (2017). İletişim Fakülteleri Eğitim Sistemin Yönelik Yeni Bir Yaklaşım, International Journal of Social Sciences and Education Research 3 (5), ss.1546-1560.
- Hof, S.D.V.h. ve Tuncer, M.U. (2011). Halkla İlişkiler Eğitimi Üzerine Bir Eleştiri, Akdeniz İletişim 15, ss. 133-144.
- İnuğur, M.N. (1988). Basın ve Yayın Tarihi. İstanbul: Der.
- Karaduman, M., Akbulutgiler, B. (2017). Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi: Lisans Müfredat Programları Karşılaştırması, Gaziantep University Journal of Social Sciences 16 (4), ss.1161-1181.
- Mutlu, E. (1998). Tartışma: İletişim Eğitimi, Kültür ve İletişim 1(2), ss. 16-27.
- Mutlu, E. (2000). Türkiye’de İletişim Eğitimi Kişisel Bir Tarih Denemesi, Gazi İletişim 2000/8,
ss. 235-259.
- Önür, N. (2000). Değişen Dünyada Değişen Sektörel Talepler Karşısında İletişim Eğitiminin Yapısal Sorunları Ve Öğrenciler Üzerine Etkileri, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart 2000 Bildiri Kitabı, ss. 295-304.
- Öztürk, S. (2011). İletişim Eğitiminin Hedefi: Yeni Bir Entelektüel Yaratmak, Akdeniz İletişim 15, ss. 145-156.
- Saruhan, Ş.A. ve Özdemirci, A. (2013). Bilim, Felsefe ve Metodoloji, 3. Baskı. İstanbul: Beta.
- Solmaz, B., Urhan Torun, B., Tarakçı, H.N. ve Yüksek, Ö. (2017). Halkla İlişkiler Eğitimi Üzerine Bir Değerlendirme: Selçuk Üniversitesi Öğrencilerinin Gözünden Halkla İlişkiler Eğitimi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 38, 256-272. Şurada erişilmiştir: http://eds.b.ebscohost.com/eds/pdfviewer/pdfviewer?vid=0&sid=e536194f-
7599-4201-a9cb-57ce72497ccd%40sessionmgr101
- Şeker, M. ve Şeker, T. (2011). İletişim Eğitiminde Temel Sorunlar ve Açmazlar, Akdeniz İletişim 15, ss. 99-118.
- Tekinalp, Ş. (2000). Yeni dünya düzeni iletişim fakülteleri ve öneriler, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart 2000 Bildiri Kitabı, ss. 462-469.
- Tokgöz, O. (2006). Türkiye’de İletişim Fakültelerinde Eğitim Kadrosunun Konumu: Eleştirel Bir Bakış ile Değerlendirme, Kültür ve İletişim 9 (1), ss. 33-70.
- Tokgöz, O. (T.y.). Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi. Şurada erişilmiştir: http://turkoloji.cu.edu.tr/GENEL/tokgoz_iletisim.pdf
- Uzun, R. (2007). İstihdam Sorunu Bağlamında Türkiye’de İletişim Eğitimi ve Öğrenci Yerleştirme, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 25, 117-134. Şurada erişilmiştir: http://uvt.ulakbim.gov.tr/uvt/index.php?cwid=9&vtadi=TSOS&c=ebsco&ano=90773_c8d 4763215f0aed89372835aa741d853&?
- Uzun, R. (2011). Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi: Değişimler ve Eğilimler, Akdeniz İletişim 15, ss. 119-132.
- Ünlü, S., Atabek, N. ve Taşçı, D. (2000). İyi bir iletişim eğitimi nasıl olmalı?, 1. İletişim Kongresi 1-3 Mart 2000 Bildiri Kitabı, ss. 278-294.
- Ünlü, S., Atabek, N. ve Taşçı, D. (2002). İletişim fakültelerindeki öğretim elemanlarının fakültelerindeki eğitim-öğretim ortamı hakkındaki görüşler”, İletişim 2002 (12), ss. 127- 148.
- Yıldırım, B. (2006). Eleştirel Pedagoji Açısından Gazetecilik Eğitimini Yeniden Düşünmek”, İletişim Araştırmaları 4 (1), ss. 121-152.
- Yüksel, E., İspir, N.B. ve Kahraman Adıyaman H. (2016). Öğrencilerin Ders Seçimlerini Etkileyen Faktörler: Basın ve Yayın Bölümü Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma, Kurgu 24 (1), ss.1-16.