Research Article
BibTex RIS Cite

ÇİNDE FARS ESİNTİSİ

Year 2020, Volume: 10 Issue: 1, 161 - 172, 31.01.2020

Abstract

Bu makalede İran ve Çin ülkesi hakkında kısa bir tanıtım yapıldıktan sonra aralarındaki tarihsel bağın hangi dönemde, hangi etmenler sonucu başladığı ele alınıp incelenmiştir. Çalışmamızda her iki ülkenin tarihî, edebî ve kültürel gelenekleri arasındaki köprü bağının oluşum süreci anlatılmaktadır. Bu makale, özellikle Farsçadan Çinceye odaklanan çeviri uygulamalarının önemine dikkati çekmek için yazılmıştır. Çalışma Farsçadan Çinceye çevrilmiş eserleri ana hatları ile ele almayı ve genel bir bakış açısı sergilemeyi amaçlamaktadır. Çinceye çevrilmiş Farsça eserlerin nasıl bir role sahip olduğunu anlamak, iki ülkenin günümüzdeki ilişkilerini analiz edebilmek adına gereklidir.

References

  • ABDULVAHİT KAŞGARLI, R. (2018). Salar Türkçesindeki Çince Unsurlar. İstanbul: Journal of Turkish Language and Literature. AKÇADAĞ ALAGÖZ, E. (2016). Çin'in Enerji Güvenliğinin İran ile İlişkilerine Etkisi. İstanbul: The Turkish Yearbook of International Relations. BEDİİ, N. (1992). Der Çin Edebiyat ı Farsi. Kelk, 140-146. BEKSAÇ, E. (2000). İran. 2019 tarihinde TDV İslâm Ansiklopedisi. adresinden alındı ERGİN, B. (2015). Çin ve Çeviri Bilim. Türkiye: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu. GARTHWAITA, G. (2011). İran Tarihi. İstanbul: İnkılap. HAKİMİ, İ. (1996). Revabet i Ferhengi İran ve Çin. Aşina, 99-103. HOURCADE, B. (2000). Çin. TDV İslam Araştırmaları Merkezi. https://www.nisanyansozluk.com. (2012-2019). Etimoloji Türkçe. Türkiye. Huizhu, T. (1376/1996). Der Çin Erebi ve Farsi Hattı i Nushe ha yi Name i Berresi. Kelk, 543-551. HUY, C. (1992). Nizami Gencevi ve Çin. Aşina(8), 29-31. İMAM, S. C. (2012). Muselmanan i Çin ve Hetti Çeharrom. Peyam i Beharistan, 176-181. JAFERİ, A. E., & PAŞAZANUS, H. R. (2013). Çin der Şahneme i Firdovsi. İsfehan: Danişkede i Edebiyat ve Ulum i İnsani. MİNG, Z. (2005). Destur i Zeban i Farsi der Çin. Sohen i Işk, 32-41. NASKALİ, E. (2000). İran. 2019 tarihinde TDV İslâm Ansiklopedisi. adresinden alındı Pekin - İran Kültür Müsteşarlığı. (1398/2019). Edebiyat ı Klasik Fars der Çin. 1-3. Pekin. SABİKİ, A. M. (2015). Revabet i İran ve Çin: Gozeşte, Hal ve Ayende. Revabet i Ferheng i İran ve Çin: Gozeşte, Hal ve Ayende, 1-9. İran: http://am-sabeghi.blogfa.com/post/72. SHENG, Z. (1984). Fars i der Çin. Neşr i Daniş, 32-35. ŞAHİT, B. (2015). İran'ın Etni Yapısı. http://araznews.org/tr/?p=500. TDİ. (1993). Çin. TDV İslam Araştırmaları Merkezi.
Year 2020, Volume: 10 Issue: 1, 161 - 172, 31.01.2020

Abstract

References

  • ABDULVAHİT KAŞGARLI, R. (2018). Salar Türkçesindeki Çince Unsurlar. İstanbul: Journal of Turkish Language and Literature. AKÇADAĞ ALAGÖZ, E. (2016). Çin'in Enerji Güvenliğinin İran ile İlişkilerine Etkisi. İstanbul: The Turkish Yearbook of International Relations. BEDİİ, N. (1992). Der Çin Edebiyat ı Farsi. Kelk, 140-146. BEKSAÇ, E. (2000). İran. 2019 tarihinde TDV İslâm Ansiklopedisi. adresinden alındı ERGİN, B. (2015). Çin ve Çeviri Bilim. Türkiye: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu. GARTHWAITA, G. (2011). İran Tarihi. İstanbul: İnkılap. HAKİMİ, İ. (1996). Revabet i Ferhengi İran ve Çin. Aşina, 99-103. HOURCADE, B. (2000). Çin. TDV İslam Araştırmaları Merkezi. https://www.nisanyansozluk.com. (2012-2019). Etimoloji Türkçe. Türkiye. Huizhu, T. (1376/1996). Der Çin Erebi ve Farsi Hattı i Nushe ha yi Name i Berresi. Kelk, 543-551. HUY, C. (1992). Nizami Gencevi ve Çin. Aşina(8), 29-31. İMAM, S. C. (2012). Muselmanan i Çin ve Hetti Çeharrom. Peyam i Beharistan, 176-181. JAFERİ, A. E., & PAŞAZANUS, H. R. (2013). Çin der Şahneme i Firdovsi. İsfehan: Danişkede i Edebiyat ve Ulum i İnsani. MİNG, Z. (2005). Destur i Zeban i Farsi der Çin. Sohen i Işk, 32-41. NASKALİ, E. (2000). İran. 2019 tarihinde TDV İslâm Ansiklopedisi. adresinden alındı Pekin - İran Kültür Müsteşarlığı. (1398/2019). Edebiyat ı Klasik Fars der Çin. 1-3. Pekin. SABİKİ, A. M. (2015). Revabet i İran ve Çin: Gozeşte, Hal ve Ayende. Revabet i Ferheng i İran ve Çin: Gozeşte, Hal ve Ayende, 1-9. İran: http://am-sabeghi.blogfa.com/post/72. SHENG, Z. (1984). Fars i der Çin. Neşr i Daniş, 32-35. ŞAHİT, B. (2015). İran'ın Etni Yapısı. http://araznews.org/tr/?p=500. TDİ. (1993). Çin. TDV İslam Araştırmaları Merkezi.
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Makaleler
Authors

Güngör Levent Menteşe 0000-0001-5568-9384

Publication Date January 31, 2020
Submission Date January 3, 2020
Published in Issue Year 2020 Volume: 10 Issue: 1

Cite

APA Levent Menteşe, G. (2020). ÇİNDE FARS ESİNTİSİ. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 161-172.

İletişim

Telefon Numarası: +90 0318 357 35 92

Faks Numarası: +90 0318 357 35 97

e-mail: sbd@kku.edu.tr

Posta Adresi: Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüğü, Merkez Yerleşke, 71450, Yahşihan-KIRIKKALE

Creative Commons Lisansı
Bu eser Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.