Aim: This study aims to investigate the effect of
educational level on social functioning of people living in Turkish community.
Methods: Social Functioning Questionnaire Form consisting
of questions about individual and social habits that aims to assess participants’
demographic information and social functioning was applied to 635 people from all
levels of education via convenient sampling.
Results: Out of 635 people who completed the study, 35%
were graduated from primary school, 30% from high school, and 44% from
university. The mean age was 36 years, and mean monthly income of the
participants was 4000 TL. In the group, 58% were married and 51% were males. In
our study, social functioning is evaluated via six subheadings and it is
observed that the increase in the level of education effects the social
functioning. While self-care, participation in recreational activities,
interpersonal relations, employment/professional life, and participation in
social activities increase as the level of education increases, no significant
correlation was found between independent living and the level of education
when gender variable is controlled. Moreover, it is found that as the level of
education decrease, the frequency of cleaning the living space and the duration
of watching TV increase.
Conclusion: Investigating the effects of education, which provides
individual development and aims to guide people becoming independent individuals
who play role in development process of society, on social functioning will be
a guideline in planning the processes in societal development and applications.
Amaç: Bir grup Türk toplumu örnekleminde eğitim düzeyinin toplumsal
işlevsellik üzerine etkisini incelemektir.
Yöntem: Katılımcıların nüfus özellikleri ile toplumsal
işlevselliği değerlendirmeye yönelik bireysel ve toplumsal alışkanlıklarla
ilgili sorulardan oluşan Toplumsal İşlevsellik Anket Formu Kocaeli genelinde
her eğitim düzeyinden 635 kişiye gelişigüzel örnekleme yöntemiyle
uygulanmıştır.
Bulgular: Çalışmayı tamamlayan 635 kişinin %35’i ilköğretim, %30’u
lise ve % 44’ü üniversite mezunu idi. Grubun yaş ortalaması 36 idi. %58’i evli
olan ve %51’ini erkeklerin oluşturduğu bu grubun aylık gelir ortalaması ise
4000 TL idi. Katılımcıların toplumsal işlevselliğinin altı alt başlık üzerinden
değerlendirildiği çalışmamızda eğitim düzeyinin artmasının toplumsal
işlevselliği pozitif yönde etkilediği görüldü. Özbakım, eğlenti etkinliklerine
katılım, kişilerarası ilişkiler, iş/meslek yaşamı, toplumsal etkinliklere
katılım alt alanlarındaki işlevsellik eğitim düzeyi yükseldikçe artarken
cinsiyet değişkeni kontrol altına alındığında bağımsız yaşam ile eğitim düzeyi
arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı.
Eğitim düzeyi düşüklüğü ile yaşam alanını temizleme sıklığı ve
televizyon izleme süresi arasında anlamlı ilişki saptandı.
Sonuç: Bireysel gelişimi sağlama ve kişileri toplumsal gelişim
sürecinde rol oynayan bireyler haline getirmeyi hedefleyen eğitimin, sosyal
işlevsellik üzerine etkisinin araştırılması, bu alandaki planlama ve
uygulamalarda yol gösterici olabilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Original Article |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2017 |
Submission Date | September 11, 2017 |
Acceptance Date | October 31, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |