The Influence Of Education On Individual And Social Habits As Components Of Social Functioning: A Community-based Cross-sectional Study

Yıl 2017, , 18 - 23, 30.09.2017

Aysel İncedere , Kübra İpçi , Ayşe Kırcalı Zeynep Özarslan , Seray Çiçek Mustafa Yıldız

https://doi.org/10.30934/kusbed.337626

Öz

Aim: This study aims to investigate the effect of
educational level on social functioning of people living in Turkish community.

Methods: Social Functioning Questionnaire Form consisting
of questions about individual and social habits that aims to assess participants’
demographic information and social functioning was applied to 635 people from all
levels of education via convenient sampling.

Results: Out of 635 people who completed the study, 35%
were graduated from primary school, 30% from high school, and 44% from
university. The mean age was 36 years, and mean monthly income of the
participants was 4000 TL. In the group, 58% were married and 51% were males. In
our study, social functioning is evaluated via six subheadings and it is
observed that the increase in the level of education effects the social
functioning. While self-care, participation in recreational activities,
interpersonal relations, employment/professional life, and participation in
social activities increase as the level of education increases, no significant
correlation was found between independent living and the level of education
when gender variable is controlled. Moreover, it is found that as the level of
education decrease, the frequency of cleaning the living space and the duration
of watching TV increase.

Conclusion: Investigating the effects of education, which provides
individual development and aims to guide people becoming independent individuals
who play role in development process of society, on social functioning will be
a guideline in planning the processes in societal development and applications.

Anahtar Kelimeler

community, level of education, social functioning

Toplumsal İşlevselliğin Bileşenleri Olarak Bireysel Ve Toplumsal Alışkanlıklar Üzerine Eğitimin Etkisi: Kesitsel Bir Toplum Çalışması

Öz

Amaç: Bir grup Türk toplumu örnekleminde eğitim düzeyinin toplumsal
işlevsellik üzerine etkisini incelemektir.

Yöntem: Katılımcıların nüfus özellikleri ile toplumsal
işlevselliği değerlendirmeye yönelik bireysel ve toplumsal alışkanlıklarla
ilgili sorulardan oluşan Toplumsal İşlevsellik Anket Formu Kocaeli genelinde
her eğitim düzeyinden 635 kişiye gelişigüzel örnekleme yöntemiyle
uygulanmıştır.

Bulgular: Çalışmayı tamamlayan 635 kişinin %35’i ilköğretim, %30’u
lise ve % 44’ü üniversite mezunu idi. Grubun yaş ortalaması 36 idi. %58’i evli
olan ve %51’ini erkeklerin oluşturduğu bu grubun aylık gelir ortalaması ise
4000 TL idi. Katılımcıların toplumsal işlevselliğinin altı alt başlık üzerinden
değerlendirildiği çalışmamızda eğitim düzeyinin artmasının toplumsal
işlevselliği pozitif yönde etkilediği görüldü. Özbakım, eğlenti etkinliklerine
katılım, kişilerarası ilişkiler, iş/meslek yaşamı, toplumsal etkinliklere
katılım alt alanlarındaki işlevsellik eğitim düzeyi yükseldikçe artarken
cinsiyet değişkeni kontrol altına alındığında bağımsız yaşam ile eğitim düzeyi
arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı. 
Eğitim düzeyi düşüklüğü ile yaşam alanını temizleme sıklığı ve
televizyon izleme süresi arasında anlamlı ilişki saptandı.

Sonuç: Bireysel gelişimi sağlama ve kişileri toplumsal gelişim
sürecinde rol oynayan bireyler haline getirmeyi hedefleyen eğitimin, sosyal
işlevsellik üzerine etkisinin araştırılması, bu alandaki planlama ve
uygulamalarda yol gösterici olabilir.   

Anahtar Kelimeler

toplum, eğitim düzeyi, toplumsal işlevsellik

Kaynakça

• Ertürk S, Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelken Tepe Yayınları;2007.
• Genç SZ, Eryaman MY. Değişen değerler ve yeni eğitim paradigması. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 2008; 89-102.
• Erden M. Eğitim Bilimlerine Giriş, Ankara: Arkadaş Yayınevi; 2007.
• Yeşil R. İnsan hakları ve demokrasi eğitiminde yöntem. GÜ Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 2004; 5(1), 35-41.
• Kasper S. From symptoms to social functioning: differential effects of antidepressan ttherapy. Int Clin Psychopharmacol,1999; 14(Suppl 1):27-31.
• Liberman RP. Recovery From Disability, Manual of Psychiatric Rehabilitation. Washington, DC., American Psychiatric Publishing, Inc., 2008.
• Türkiye İstatistik Kurumu [TÜİK] Haber Bülteni. Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması [URL] http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri. 2016.
• Çalışkan Ş. Eğitim - İşsizlik Ve Yoksulluk İlişkisi. SUSEAD,2007;285-308.
• Kara B. Özbakım tanımı ve kavramsal yönü. Sendrom,2001;13:105-108.
• Fawcett J. Thenursetheorists: 21st centruy updates Dorothea E Orem. Nurs Sci Q, 2001; 14:34-38.
• Topal RŞ, Crowther D. Social Responsibility, Quality and Academic Life, International Dimensions of Corporate Social Responsibility. ICFAI, Hyderabad, 2005; 1:97-118.
• Roper N, Logan WW, Tierney AJ.Theelements of nursing, New York, NY, Churchill Livinsstone, 1990
• Dumazedier J. Leisure and the social system, Concepts of Leisure, Ed. J.F.Murphy, NJ, Englewood Cliffs, 1974
• Kurar İ, Baltacı F. Halkın Boş Zaman Değerlendirme Alışkanlıkları: Alanya Örneği; Int J SCS, 2014; 2:39-52.
• Karaküçük, S. Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme, Ankara, Gazi Kitabevi, 2005.
• Türkiye İstatistik Kurumu [TÜİK] Haber Bülteni. Gençlerin İşgücü Piyasasına Geçişi Araştırma Sonuçları [URL] http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri. 2016.
• Saxton J.Investment in Education: Private and Public Returns, Joint Economic Comittee United States Congress, //www.house.gov/jec/ 2000
• Türkmen F. Eğitimin Ekonomik ve Sosyal Faydaları ve Türkiye’de Eğitim Ekonomik Büyüme İlişkisinin Araştırılması, DPT Uzmanlık Tezleri Yayın No: 2655, Ankara;2002.
• Çanakcı D, Tutar F. Eğitimin Ekonomik Büyümeye Katkısı, 2004. http://www.bilgiyonetimi.org/
• Doğan S. Eğitim Bilimlerine Giriş; Eğitimin İşlevleri (Kitap Bölümü) 2014. Erişim adresi: https://www.researchgate.net/publication/264083976_egitimin_islevleri_egitim_bilimine_giris_kitabi