Research Article
BibTex RIS Cite

Ortaokul Öğrencilerinin Yazma Eğilimlerinin Değerlendirilmesi

Year 2017, Issue: 44, 382 - 401, 21.12.2017
https://doi.org/10.21764/maeuefd.343098

Abstract

Bu çalışmanın amacı Piazza ve
Siebert tarafından (2008) geliştirilerek Türkçeye uyarlaması yapılan yazma
eğilimi ölçeğini ortaokul 5. ve 8. sınıf öğrencilerine uygulayarak öğrencilerin
yazmaya yönelik eğilimlerini belirlemektir. Araştırma, tarama modelinde
betimsel bir alan araştırmasıdır. Araştırmanın evrenini,
Burdur
il merkezinde öğrenim gören ortaokul 5. ve 8. sınıf
öğrencileri, örneklemini ise
random yöntemiyle aynı il merkezindeki altı ortaokuldan seçilmiş toplam 322
öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Piazza ve
Siebert tarafından (2008) geliştirilerek Türkçeye uyarlaması yapılan tutku, güven ve süreklilik boyutlarından
oluşan yazma eğilimi ölçeği uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara
göre erkek öğrencilerin kız öğrencilere göre, 5. sınıf öğrencilerinin 8. sınıf
öğrencilerine göre, serbest yazma etkinliğini her zaman yapanların yapmayanlara
göre, Türkçe dersini sevenlerin sevmeyenlere göre ve ders notu yüksek olanların
düşük olanlara göre yazma eğilimlerinin daha olumlu olduğu sonucuna
ulaşılmıştır.

References

  • Aksan, Y. ve Çakır, Ö. (1997). “İlkokul Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarının Metinsellik Ölçütleri ve Metin Konusu Oluşumu Açısından Değerlendirilmesi” XI. Dilbilim Kurultayı, (Hz. Deniz Zeyrek, Şükriye Ruhi), Ankara: ODTÜ Eğitim Fakültesi Yabancı Diller Eğitimi Bölümü. Akyol, H. (2006) Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık. Aşılıoğlu, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe Öğretimi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara. Ayyıldız, M. ve Bozkurt, Ü. (2006). “Edebiyat ve Kompozisyon Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, S. 4 (1), s. 45-52. Bağcı, H. (2007). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Derslerine Yönelik Tutumları ile Yazma Becerileri Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara. Cemiloğlu, M. (2001). Dil Bilimi Açısından Türkçe Yazılı Anlatım ve Anlatım Teknikleri Öğretimi. İstanbul: Alfa Yayınları. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi, İstanbul: MEB Yayınları. Göğüş, B. (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası. İşeri K. (2010). Evaluation of the writting disposition of elementary school sixth grade students. The New Education Review. Vol. 22, No 3-4, 295-308. İşeri, K. ve Ünal, E. (2010) Yazma Eğilimi Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Eğitim ve Bilim. C: 35, S: 155

EVALUATİON OF WRİTİNG TRENDS OF MİDDLE SCHOOL STUDENTS

Year 2017, Issue: 44, 382 - 401, 21.12.2017
https://doi.org/10.21764/maeuefd.343098

Abstract

The purpose of this study is to
explore 5th and 8th grade secondary school students’ writing tendencies via
using a writing tendency scale after being translated into Turkish, and
originally developed by Piazza and Siebert (2008). The research is of a descriptive
field study grounded in the survey model. The population of the study consists
of 5h and 8th grade secondary school students studying in the province of
Burdur and the sample is comprised of 322 students chosen from 6 schools in the
same province. The data collection tool is Piazza and Siebert’s (2008) writing
tendency scale, translated into Turkish for the purpose of this study. The
scale embodies the components of passion, confidence and continuity. According
to the results, more positive tendencies were observed among male students
compared to female students, 5th grade students compared to 8th grade students,
those students involved in free writing activity compared to those who were
not, those loving the Turkish classes compared to those who did not, and among
those students with high marks compared to those with low marks.   

References

  • Aksan, Y. ve Çakır, Ö. (1997). “İlkokul Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarının Metinsellik Ölçütleri ve Metin Konusu Oluşumu Açısından Değerlendirilmesi” XI. Dilbilim Kurultayı, (Hz. Deniz Zeyrek, Şükriye Ruhi), Ankara: ODTÜ Eğitim Fakültesi Yabancı Diller Eğitimi Bölümü. Akyol, H. (2006) Yeni Programa Uygun Türkçe Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık. Aşılıoğlu, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe Öğretimi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara. Ayyıldız, M. ve Bozkurt, Ü. (2006). “Edebiyat ve Kompozisyon Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, S. 4 (1), s. 45-52. Bağcı, H. (2007). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Derslerine Yönelik Tutumları ile Yazma Becerileri Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara. Cemiloğlu, M. (2001). Dil Bilimi Açısından Türkçe Yazılı Anlatım ve Anlatım Teknikleri Öğretimi. İstanbul: Alfa Yayınları. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim Okullarında Türkçe Öğretimi, İstanbul: MEB Yayınları. Göğüş, B. (1978), Orta Dereceli Okullarımızda Türkçe ve Yazın Eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaası. İşeri K. (2010). Evaluation of the writting disposition of elementary school sixth grade students. The New Education Review. Vol. 22, No 3-4, 295-308. İşeri, K. ve Ünal, E. (2010) Yazma Eğilimi Ölçeğinin Türkçeye Uyarlanması. Eğitim ve Bilim. C: 35, S: 155
There are 1 citations in total.

Details

Journal Section Makaleler
Authors

Hasan Bağcı

Publication Date December 21, 2017
Submission Date October 12, 2017
Published in Issue Year 2017 Issue: 44

Cite

APA Bağcı, H. (2017). Ortaokul Öğrencilerinin Yazma Eğilimlerinin Değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(44), 382-401. https://doi.org/10.21764/maeuefd.343098