MYO Öğrencilerinin Bilgi ve İletişim Teknolojilerini Kullanma Sıklıkları İle Yaratıcılık - The Investigation Of Relationship Between Frequency Of Vocational Higher School Students' Informatıon And Communication Technology Use And Creativity Perception

Year 2012, Volume: 4 Issue: 7, 82 - 104, 17.01.2013

Osman Erol , Sait Taş

Abstract

Bu araştırmada öğrencilerin çalışmaları sırasında bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanma sıklıkları ile yaratıcılık algıları arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu amaçla Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Burdur MYO’ da okuyan 310 öğrenciye BİT kullanma sıklıklarını ölçen ve dört ayrı bölümden oluşan bir anket ve öğrencilerin yaratıcılık düzeylerini belirlemek için ise elli ifadeden oluşan bir ölçek uygulanmıştır. Elde edilen veriler aritmetik ortalama, bağımsız örneklem t testi, tek yönlü varyans analizi ve Pearson momentler çarpımı korelasyon analizi yapılarak yorumlanmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin online ansiklopedileri, online kütüphaneleri, forumları, Wikileri, kelime işlemcileri, grafik çizerleri, simülatörleri, elektronik tablolama, kavram haritası oluşturma, bilgisayar destekli istatistik, sunu hazırlama, video düzenleme, ses düzenleme ve oluşturma, grafik ve resim düzenleme, masaüstü yayıncılık, animasyon düzenleme ve oluşturma, web tasarım ve program oluşturma yazılımlarını kullanma sıklıkları ile yaratıcılık düzeyleri arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0.05). Ayrıca öğrencilerin çalışmaları sırasında BİT kullanma sıklıkları ile yaratıcılık algıları arasında orta düzeyde, pozitif yönde anlamlı bir ilişki çıkmıştır (p<0.05). 

Keywords

Yaratıcılık; Teknoloji; Bilgi ve İletişim Teknolojileri; Üst düzey düşünme becerileri, bilişsel araç

References

• Sonuç olarak öğrencilerin çalışmaları sırasında bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanma sıklıkları ile
• yaratıcılık algıları arasında düşük düzeyde de olsa, pozitif yönde ve anlamlı bir ilişki vardır.
• Araştırma sonuçları doğrultusunda aşağıdaki öneriler yapılmıştır:
• Öğrencilerin yaratıcılık becerilerinin geliştirilmesi için çalışmaları sırasında bilgi ve iletişim
• teknolojilerini daha sık kullanmaları sağlanmalıdır.
• Öğrencilerin çalışmaları sırasında bilgi ve iletişim teknolojilerini rast gele değil, bilinçli bir şekilde bilgi
• elde etme, araştırma yapma, iletişim kurma, işbirliği yapma ve yeni bir ürün ve bilgi oluşturma gibi
• amaçlarla kullanmaları sağlanmalıdır.
• Öğrencilerin yaratıcılıklarını artıracak ve çalışmaları sırasında bilgi ve iletişim teknolojilerini
• kullanmalarına olanak verecek eğitim ortamları düzenlenmelidir.
• Öğrencilerin eğitiminde teknoloji sadece bilginin sunulduğu veya aktarıldığı ve öğrenciyi edilgen yapan
• bir araç olarak değil, öğrenciye bilgiyi keşfetme, işleme, analiz etme ve yeni bir ürüne dönüştürme
• imkanı sağlayan ve öğrenciyi eğitim sürecinde aktif kılan bir araç olarak kullanılmalıdır.
• Bu araştırma ilişkisel bir çalışma olup, araştırmada öğrencilerin bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanma
• sıklıkları ile yaratıcılık algıları arasındaki ilişki incelenmiştir. Bilgi ve iletişim teknolojilerinin yaratıcılık
• düzeyine etkisini inceleyen deneysel çalışmalar yapılmalıdır.
• Akkoyunlu, B. (1996). Bilgisayar Okur Yazarlığı Yeterlilikleri İle Mevcut Ders Programları'nın Kaynaştırılmasının Öğrenci Başarı Ve Tutumlarına Etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 127-134.
• Altun, E. ve Ateş, A. (2009). Alan Öğretmenlerinin ve Özel Öğretim Yöntemleri Dersinin Amaçları. Altun, E. (Ed.), Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi İçin Özel Öğretim Yöntemleri I- II. Ankara: Pegam Akademi.
• Anderson, P. (2007). What is Web 2.0? Ideas, technologies and implications for education: JISC. Technology and Standards Watch, 1.
• Atherton, T. (2002). Developing ideas with Multimedia in the Primary Classroom. Loveless, A.M. & Dore, B. (eds), ICT in the Primary Classroom. , Buckingham: Open University Press.
• Baran, B. (2009). İnternet ve Bilgi Toplulukları. Altun, E. (Ed.), Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi İçin Özel Öğretim Yöntemleri I- II. Ankara: Pegam Akademi.
• Brevern, H. (2004). Cognitive and Logical Rationales for e-Learning Objects. Educational Technology & Society, 7(4), 2-25.
• Büyüköztürk, Ş. (2009). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı.Ankara: Pegam Akademi.
• Crow, B. (2006). Musical creativity and the new technology. Music Education Research, 8(1),121 -130.
• Dündar, H. (2003). İlköğretim Okullarında Öğrenci Yaratıcılığını Geliştirmede Yönetici ve Öğretmen Görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
• Eratay, E. (1993). 7-11 Yaş Çocukların Yaratıcılıkları ile Psiko-Sosyal Gelişimleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Erbaş, K., A. (2005). Çoklu Gösterimlerle Problem Çözme Ve Teknolojinin Rolü. The Turkish Online Journal of Educational Technology- TOJET, 4(4).
• Erdoğdu, Y. (2006). Yaratıcılık Değerlendirme Ölçeğinin Türk Kültürüne Uyarlanması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(12), 61-79.
• Erkunt, H. (2001). Bilişsel araç olarak bilgisayarlar: Bizi daha akıllı yapabilirler mi? Müzik eğitiminden bir örnek.Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
• Gülel, G. (2006). Sınıf Öğretmeni Adaylarının Yaratıcılık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi (Pamukkale Üniversitesi Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Gürsaç, Y. (1993). Üç Boyutlu Bilgisayarlı Animasyon ve Yaratıcılık İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Güveli, E. Ve Karabacak, N. (2007). İlköğretim Matematik Dersinde Bilgisayar Destekli Kavram Haritasıyla Katlama Tekniği İle Tepegözde Sunulan El Yapımı Kavram Haritasının Karşılaştırılması. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı. Kıbrıs: Yakındoğu Üniversitesi.
• Işıksal, M. ve Aşkar, P. (2003). Elektronik Tablolama ve Dinamik Geometri Yazılımını Kullanarak Çalışma Yapraklarının Geliştirilmesi. İlköğretim-Online, 2(2), 10-18.
• Jonassen, D.H. (1996). Computers in The Classroom: Mindtools For Critical Thinking. Newjersey: Prentice-Hall.
• Jonassen, D.H. & Reeves, T. C. (1996). Learning with technology: Using computers as cognitive tools. Jonassen, D.H (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology. New York: Macmillan.
• Jonassen, D.H., Peck, K.L. & Wilson, B.G. (1999). Learning With Technology: A Constructivist Perspective. Ohio: Prentice-Hall.
• Jonassen, D.H. (2000). Mindtools for Engaging Critical Thinking in The Classroom. OH: Prentice-Hall.
• Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kılınç, A. (2007). Bir Öğretim Stratejisi Olarak Kavram Haritalarının Kullanımı. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 21-48.
• Koçoğlu, Ç., Köymen, Ü. (2003). Öğrencilerin Hiperortam Tasarımcısı Olarak Katıldığı Öğrenme Çevresinin Yaratıcı Düşünmeye Etkisi. Turkish Online Journal of Educational Technology- TOJET, 2(3).
• Kommers, P. (2002). Information and Communacation Technologie in Education. Orhun, E. & Kommers, P. (Eds.) Four Stages in Designing Educational Hypermedia. İzmir: Ege Üniversitesi.
• Kurt, Y. M. (2001). The Effect of a Computer Simulation Activity versus a Hands-on Activity on Product Creativity in Technology Education. Journal of Technology Education, 13(1), 31-43.
• Lajoie, S. P. & Azevedo, R. (2000). Cognitive tools for medical informatics. Lajoie, S. P. (Ed.). Computers as Cognitive Tools: no more walls. New Jersey: Lawrance Erlbaum.
• Laney, D. (1990). Micro Computers And Social Studies. OCSS Rewiev, 26, 30-37.
• Lave, J. & Wenger, E. (1991). Situated Learning Legitimate Peripheral Participation. Cambridge: Cambridge University Press.
• Lewis, T. (1999). Research in technology education: Some areas of need. Journal of Technology Education, 10 (2), 41-56.
• Loveless, A. M. (1999). A Digital Big Breakfast: The Glebe School Project. Sefton, G.J.(Ed.). Young people, creativity and new technology: the challenge of digital arts. London: Routledge.
• Loveless, A. M. (2000). Creativity, visual literacy and information and communications technology. Watson, D.M. & Downes,T. (Eds.). Communications and Networking in Education: Learning in a Networked Society. London: Kluwer Academic Publishers.
• Loveless, A. M. (2002). Literature review in creativity, new technologies, and learning. Futurelab Arcive. Retrieved 10.04.2010 from http://www.nestafuturelab.org/research/reviews/cr01.htm.
• Loveless, A. M. (2003). Creating spaces in the primary curriculum: ICT in creative subjects. The Curriculum Journal, 14(1), 5-21.
• Loveless, A. M., Burton, J. & Turvey, K. (2006). Developing conceptual framework for creavity, ICT and teacher education. Thinking Skills and Creativity, 1, 3-13.
• Miller, W. C. (1988). The Creative Edge, Reading. Massachusetts: Addison-Wesley Publishing Company.
• OECD, (2008). Germany Workshop on “Advancing Innovation : Human resources, education and training”. OECD Report. Retrieved 24.04.2009 from http://www.oecd.org.
• Orhan, F. ve Eyüboğlu, F. (2009). Bilgisayar ve İnternet Destekli Proje Tabanlı Öğrenme. Altun, E. (Ed.), Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi İçin Özel Öğretim Yöntemleri I- II. Ankara: Pegam Akademi.
• Özçelik, E. Ve Yıldırım, S. (2002). Web-Destekli Öğrenme Ortamlarında Bilişsel Araçların Kullanımı: Bir Durum Çalışması. Açık/Uzaktan Eğitim Sempozyumu. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• PFC, 2007. 21st Century Skills Standards. A Partnership For 21st Century Skills epaper. Retrieved 25.04.2009 from http://www.21stcenturyskills.org/index.php
• Raudsepp, E. (1979). How Creative Are You?. Personnel Journel, 218-220.
• Rıza, E.T. (1999). Yaratıcılığı Geliştirme Teknikleri. İzmir: Anadolu Matbaası.
• Rıza, E. T. (2000). Çocuklarda ve Yetişkinlerde Yaratıcılık Nasıl Uyarılır? Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 68, 5-12.
• Rıza, E. T. (2000). Kalıplaşma ve Yaratıcılık. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 65, 4-7.
• San, İ. ve Güleryüz, H. (2004). Yaratıcı Eğitim ve Çoklu Zeka Uygulamaları. Ankara: Artım Yayınları.
• Salomon, G., Perkins, D.N. & Globerson, T. (1991). Partners in cognition: Extending human intelligence with intelligent technologies. Educational Researcher, 20, 2-9.
• Shneiderman, B. (1999). Supporting Creativity with Advanced Information-Abundant User Interfaces. Retrieved 20.05.2009 from http://www.cs.umd.edu/hcil.
• Sungur. N. (1997). Yaratıcı Düşünce. İstanbul: Evrim Yayınevi.
• Sungur. N. (2001). Yaratıcı Okul Düşünen Sınıflar. İstanbul: Evrim Yayınevi.
• Süral, İ. ve Anılan, H. (2005). Bilgisayar Ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Öğretim Materyali Olarak Geliştirdikleri Bilgisayar Yazılımlarının Değerlendirilmesi. Uluslararası Eğitim Teknolojileri Konferansı. Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
• Tanıt, T. (2007). Eğitim Yöneticilerinin Değer Tercihleri İle Yaratıcılıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yedi Tepe Üniversitesi, İstanbul.
• Tezci, E. ve Gürol, A. (2003). Oluşturmacı Öğretim Tasarımı ve Yaratıcılık. The Turkish Online Journal of Educational Technology-TOJET, 2(1).
• Torrance , E. P. (1968). Education and the Creative Potential. Minneapolis: The University of Minnesota Press.
• Usta, M. (2006). Bilgisayar Grafiğinin Öğrenci Yaratıcılığına Etkilerinin Öğretmen Ve Öğrenci Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Üstündağ, T. (2005). Yaratıcılığa Yolculuk. Ankara: Pegema Yayıncılılık.
• Weisberg, R. (1999). Creativity and knowledge: a challenge to theories. Stenberg, R. (Ed.). Handbook of creativity. Cambridge: University Press.
• Wellington, J., J. (1985). Children, Computers and the Curriculum. London: Harper & Row Publishers.
• Varım, S. (2001). Teknoloji, Yenilik ve Bilgi Ekonomisi. Ege Akademik Bakış, 1(1), 192-201.
• Yang, H. (2004). To Foster Student’s Creativity Through Classroom Teaching. The Fourth International Conference on ELT, China.
• Yannick, M. R. (2008). An Assessment Of The Relationshıp Between Creativity And Information And Media Literacy Skills Of Community College Students For A Selected Major. Doktora Tezi, Pepperdine University, Malibu.