Öğrencilerin dil öğrenme stratejileri ve ingilizce özyeterlik inançlarının incelenmesi: Afyonkarahisar ili örneği

Year 2016, Volume: 44 Issue: 44, 91 - 110, 30.10.2016

Gürbüz Ocak Emine Akkaş Baysal

https://doi.org/10.15285/maruaebd.286488

Cited By: 2

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Anadolu Lisesi 9. sınıf öğrencilerinin dil öğrenme stratejileri ile İngilizce
özyeterlik inançları arasındaki ilişkiyi ve dil öğrenme stratejilerine göre özyeterlik inançlarında
anlamlı bir fark olup olmadığını incelemektir. Araştırmaya Afyonkarahisar il merkezinde
Anadolu Liselerinde öğrenim gören 9. sınıf öğrencilerinden küme örnekleme yöntemiyle
belirlenen 242 öğrenci katılmıştır. Öğrencilerin dil öğrenme stratejilerini belirlemek için Oxford
(1990) tarafından geliştirilen, Cesur ve Fer (2007) tarafından Türkçe ‘ye uyarlanan “Dil Öğrenme
Stratejileri Envanteri” ile Hancı Yanar ve Bümen (2012) tarafından geliştirilen “İngilizce İle İlgili
Özyeterlik İnancı Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışma karşılaştırma türü ilişkisel tarama özelliklerine
sahip nicel bir araştırmadır. Dil öğrenme stratejilerine ait güvenirlik değeri .94 ve özyeterliğe ilişkin
güvenirlik değeri de .94 olarak hesaplanmıştır. Bulgularını değerlendirmek için t testi, ANOVA ve
Pearson Correlation istatistik testleri kullanılmıştır. Bulgularına göre öğrencilerin dil öğrenme
stratejileri ve İngilizce okuma, dinleme, konuşma ve yazma becerileri özyeterlik inançları arasında
anlamlı bir fark vardır. Ayrıca öğrencilerin dil öğrenme stratejileri ile İngilizce dersi özyeterlik
inancı arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki (r=. 823) olduğu görülmüştür. 

Keywords

Dil öğrenme stratejileri, İngilizce dersi özyeterlik inancı

References

• Cheung, Y. H. (2008). Teacher Efficacy: A Comparative Study of Hong Kong and Shanghai Primary Inservice Teachers. Australian Educational Researcher, 35(4), 110-123.
• Demirel, M. (2009). The Validity And Reliability Study Of Turkih Version Of Strategy Inventory For Language Learners. World Applied Sciences Journal, 7(6), 708-714.