BibTex RIS Kaynak Göster

Teacher Evaluation of Secondary School Grade 12 Chemistry Curriculum Implementation

Yıl 2013, Cilt: 38 Sayı: 38, 167 - 177, 13.05.2014

Öz

Th e Turkish Ministry of Education released the secondary school chemistry curriculum
for grade 12 in 2011 and it was put into practice during the school year 2011–2012. Th is
study was done on the implementation of the new curriculum with 19 chemistry teachers
in Eyup district of Istanbul. Th ose teachers who took part in the study was applied
a 15-question semi-structured survey on their views about the grade 12 curriculum in
general and the grade 12 chemistry book prepared and distributed by the Ministry of
Education in particular. During the interviews, four primary questions were asked and
other secondary research questions were also asked about the grade 12 curriculum and
the chemistry course book for the grade level 12. Th e interviews were recorded upon approval
from the teachers. During the interviews, teachers especially placed emphasis on
the fact that the content of the new chemistry curriculum was too loaded to be handled
in two class periods and they indicated that they failed to understand the educational
attainment intended for the course. Since according to the new curriculum, it takes
longer to cover long sections devoted to chemical elements in the new chemistry book,
they cannot properly teach organic chemistry due to limited classtime. Among students
attending diff erent types of schools, a high level of diff erence in their ability to learn was
observed. If teachers fail to take such diff erences into account and design their teaching
accordingly, the implementation of the new curriculum cannot be successful in the degree
it was supposed to be. It is recommended that in order to ensure a smooth transition
period for teachers so that they could better deal with new education curriculums,
more seminars and in-service trainings based on constructive learning and appropriate
pedagogical approaches should be given to teachers.
Keywords: Secondary school, chemistry education, curriculum, teacher evaluations,
awareness

Kaynakça

  • Akınoğlu, O. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve coğrafya öğretimi, Marmara Coğrafya Dergisi, 10, İstanbul.
  • Cohen, L,, Manion, L. & Morrison, K. (2004). A guide to teaching practice, 5.Edition, Routledgefalmer, London and Newyork.
  • Fidan, N. (1996). Eğitim psikolojisi, okulda öğrenme ve öğretme, Ankara, Alkım Yayınevi.
  • Goldin, G. A. (1990). Epistemology, constructivism, and discovery learning mathematics. Bulunduğu eser: R. B. Davis, C. A. Maher ve N. Noddings (Ed.), Constructivist views on the teachingand learning of mathematics (ss.31-47). USA: Th e National Council of Teachers of Mathematics, Inc.
  • Kayatürk, N., Geban, Ö. & Önal, A. (1995). Genel lise programında yer alan kimya konularıyla ilgili derslerin müfredatlarının incelenmesi ve ders geçme sisteminin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 9-13.
  • Lorsbach, A. & Tobin, K. (1997). Constructivism as a referent for science teaching, http://www. exploratorium.edu/IFI/resources/reserch/const ructivism.html.
  • MEB. TTKB. (2008). Ortaöğretim 10. sınıf kimya dersi öğretim programı, Ankara
  • MEB. TTKB. (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programı. Ankara.
  • MEB. TTKB. (2007). Ortaöğretim 9. sınıf kimya dersi öğretim programı. Ankara.
  • Özden, Y. (2003). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem yayıncılık.
  • Saban, A. (2000). Öğrenme-öğretme süreci: yeni teori ve yaklaşımlar, Ankara, Nobel yayınları.
  • Saylan, N. (2001). Ortaöğretim öğretmenlerinin program tasarısı ile ilgili görüşleri ve tasarı sü- reçlerindeki davranışlarının belirlenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 6.
  • Senemoğlu, N. (2002). Gelişim öğrenme ve öğretim. kuramdan uygulamaya, Ankara, Gazi Kitabevi.
  • Tan, Ş. (Editor), (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri, Ankara, Pegem yayıncılık, 2. Baskı.
  • Ünal, S., Costu, B. & Karatas, F.Ö. (2004). Türkiye’de fen bilimleri eğitimi alanındaki program geliştirme çalışmalarına genel bir bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2), 183-202.
  • Vygotsky, L. (1994). Th e development of thinkingand conceptformation in adolescence. In R. van der Veer& J. Valsiner (Eds.), Th e Vygotsky reader (p.175-184). Oxford: Blackwell.
  • Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık, Demirel, Ö. (Editör), Eğitimde yeni yönelimler, 39-61, Ankara, Pegem Yayıncılık.
  • Yüksel, S. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları ve sorunları. Millî Eğitim Dergisi, 159.
  • Wheatley, G. H. (1991). Constructivist perspectivest on sciences and mathematics learning. Science Education, 75(1), 9-21

Ortaöğretim 12. Sınıf Kimya Dersi Öğretim Programının Uygulanması İle İlgili Kimya Öğretmenlerinin Görüşleri

Yıl 2013, Cilt: 38 Sayı: 38, 167 - 177, 13.05.2014

Öz

Ortaöğretim 12. sınıf kimya öğretim programı Milli Eğitim Bakanlığı tarafından 2011
yılında yayımlanmış ve ilk defa 2011–2012 eğitim öğretim yılında uygulanmaya baş-
lanmıştır. Bu araştırma, programın uygulanmaya başlanmasından sonra İstanbul ili
Eyüp ilçesinde görev yapan 19 kimya öğretmeni ile yeni öğretim programının uygulanması
üzerine yapılmıştır. Araştırmaya katılan kimya öğretmenlerine, 12. Sınıf öğretim
programı ve MEB’in öğrencilere dağıtmış olduğu 12. sınıf kimya ders kitabı hakkında
görüşlerini almak üzere önce 15 soruluk bir anket uygulanmış daha sonra yarı yapılandırılmış
mülakat yapılmıştır. Görüşmelerde öğretmenlere 4 temel soru yöneltilmiş ve bu
dört ana soru etrafında sorulan alt sorularla öğretmenlerin yeni 12. Sınıf kimya öğretim
programı ve 12. Sınıf ders kitabı hakkında görüşleri alınmaya çalışılmıştır. Görüşmeler
öğretmenlerin izni ile ses kayıt cihazı ile kayıt edilmiştir. Görüşmelerde öğretmenler;
öncelikle yeni öğretim programının içeriğinin önerilen iki ders saatine göre fazla oldu-
ğunu, kazanımları tam olarak anlayamadıklarını ayrıca programda ve ders kitabında
yer alan elementler kimyası konusunun çok fazla olması nedeniyle organik kimya konusu
için zaman ayarlamada zorlandıklarını dile getirmişlerdir. Farklı okul türlerinde
öğrenim gören öğrencilerin de öğrenme kabiliyetleri arasında oldukça bariz farklılıklar
bulunmaktadır. Öğretmenler bu farklılıkları dikkate almadan tüm öğrencilerin aynı
öğretim programına tabi olmalarının yanlış bir uygulama olduğunu ifade etmişlerdir.
Yeni öğretim programlarının daha iyi anlaşılması için yapılandırmacı öğrenme anlayışı
temelli pedagojik yaklaşımları öğretmenlerimize kazandırma amacıyla seminerler ve
hizmet içi kurslarına hız verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Akınoğlu, O. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve coğrafya öğretimi, Marmara Coğrafya Dergisi, 10, İstanbul.
  • Cohen, L,, Manion, L. & Morrison, K. (2004). A guide to teaching practice, 5.Edition, Routledgefalmer, London and Newyork.
  • Fidan, N. (1996). Eğitim psikolojisi, okulda öğrenme ve öğretme, Ankara, Alkım Yayınevi.
  • Goldin, G. A. (1990). Epistemology, constructivism, and discovery learning mathematics. Bulunduğu eser: R. B. Davis, C. A. Maher ve N. Noddings (Ed.), Constructivist views on the teachingand learning of mathematics (ss.31-47). USA: Th e National Council of Teachers of Mathematics, Inc.
  • Kayatürk, N., Geban, Ö. & Önal, A. (1995). Genel lise programında yer alan kimya konularıyla ilgili derslerin müfredatlarının incelenmesi ve ders geçme sisteminin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 9-13.
  • Lorsbach, A. & Tobin, K. (1997). Constructivism as a referent for science teaching, http://www. exploratorium.edu/IFI/resources/reserch/const ructivism.html.
  • MEB. TTKB. (2008). Ortaöğretim 10. sınıf kimya dersi öğretim programı, Ankara
  • MEB. TTKB. (2005). İlköğretim fen ve teknoloji dersi öğretim programı. Ankara.
  • MEB. TTKB. (2007). Ortaöğretim 9. sınıf kimya dersi öğretim programı. Ankara.
  • Özden, Y. (2003). Öğrenme ve öğretme. Ankara: Pegem yayıncılık.
  • Saban, A. (2000). Öğrenme-öğretme süreci: yeni teori ve yaklaşımlar, Ankara, Nobel yayınları.
  • Saylan, N. (2001). Ortaöğretim öğretmenlerinin program tasarısı ile ilgili görüşleri ve tasarı sü- reçlerindeki davranışlarının belirlenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı: 6.
  • Senemoğlu, N. (2002). Gelişim öğrenme ve öğretim. kuramdan uygulamaya, Ankara, Gazi Kitabevi.
  • Tan, Ş. (Editor), (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri, Ankara, Pegem yayıncılık, 2. Baskı.
  • Ünal, S., Costu, B. & Karatas, F.Ö. (2004). Türkiye’de fen bilimleri eğitimi alanındaki program geliştirme çalışmalarına genel bir bakış. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (2), 183-202.
  • Vygotsky, L. (1994). Th e development of thinkingand conceptformation in adolescence. In R. van der Veer& J. Valsiner (Eds.), Th e Vygotsky reader (p.175-184). Oxford: Blackwell.
  • Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık, Demirel, Ö. (Editör), Eğitimde yeni yönelimler, 39-61, Ankara, Pegem Yayıncılık.
  • Yüksel, S. (2003). Türkiye’de program geliştirme çalışmaları ve sorunları. Millî Eğitim Dergisi, 159.
  • Wheatley, G. H. (1991). Constructivist perspectivest on sciences and mathematics learning. Science Education, 75(1), 9-21
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil en.
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Musa Üce Bu kişi benim

Hakan Sarıçayır Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 13 Mayıs 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 38 Sayı: 38

Kaynak Göster

APA Üce, M., & Sarıçayır, H. (2014). Ortaöğretim 12. Sınıf Kimya Dersi Öğretim Programının Uygulanması İle İlgili Kimya Öğretmenlerinin Görüşleri. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 38(38), 167-177.