A Poststructuralist Approach to Geography’s Scientific Identity

Yıl 2017, Sayı: 35, 101 - 109, 10.02.2017

Münür Bilgili

https://doi.org/10.14781/mcd.291173

Cited By: 2

Öz

A discipline questioning its own scientific identity
is a wished attitude. As an individual often reviews his/her own past, disciplines
trace the same path. Unlike the individual, the discipline questions how to
approximate and reflect the reality, in what proportion finds and solves the
problems, how to keep up with the scientific line drawn beforehand.

Geography, like every scientific discipline, is a
perspective offering viewpoints. These viewpoints become functional with the
modus operandi and approaches. In this study geography was covered from the
point of poststructuralist view. Poststructuralism generally stands against strict
divisions and does not see the social reality as single and unchangeable. The
approaches offering solutions to every ideological, economic and social issue
are not taken for granted. It emphasizes the important relation between the
reality and language. Considering the strict and unchangeable approaches
in geography’s past it is clear that poststructuralism has offered and will
offer new perspectives into geography. 

Anahtar Kelimeler

Poststructuralism, approach, geography, scientific identity

COĞRAFYANIN BİLİMSEL KİMLİĞİNE POSTYAPISALCI BİR YAKLAŞIM

Öz

Bir disiplinin bilimsel
kimliğini sorgulaması istendik bir tavırdır. Bir birey nasıl kendi geçmişini
sürekli gözden geçiriyorsa disiplinler de aynı yoldan geçiyorlar. Bu sorgulamaları
yaparken bireyden farklı olarak disiplinin gerçekliğe ne kadar yaklaşıldığı ve
yansıtıldığı, sorunların çözümüne ne oranda çare olduğu ve bulduğu, çizdiği bilimsel
yola ne kadar uyduğudur.

Coğrafya her bilim dalı gibi
perspektiftir. Farklı bir bakış açısı sunar. Bu bakış açıları, modus operandi
(izlenen yol) ve yaklaşımlarla işlerlik kazanır. Bu çalışmada coğrafyaya
postyapısalcı bir bakış açısından bakılmaya çalışılmıştır. Postyapısalcı bakış
açısı genel olarak kesin sınırlara karşıdır. Sosyal gerçekliğin tek olduğu ve
değişmeyeceği konularına şüpheyle yaklaşır. İdeolojik, ekonomik, sosyal
alandaki her soruna çare olduğunu söyleyen yaklaşımlara karşı mesafelidir.
Gerçeklik ile dil arasında önemli bir ilişki olduğunu vurgulamaktadır.
Coğrafyanın geçmişinde uzun süre hakim olan katı ve değişmez yaklaşımlar
dikkate alındığında postyapısalcı yaklaşımın coğrafyaya yeni perspektifler
getirdiği ve getireceği açıktır. 

Anahtar Kelimeler

Postyapısalcılık, yaklaşım, coğrafya, bilimsel kimlik

Kaynakça

• Abbott, D. (2009). Field geographies. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International encyclopedia of human geography. London: Elsevier.
• Arı, Y. (2005). Yüzyılda Amerikan Coğrafyası: Genel Bir Değerlendirme. 20. Yüzyılda Amerikan Coğrafyasının Gelişimi. Konya: Çizgi Yayınevi.
• Bekaroğlu, E. (2016). Modern dünya-sisteminin bilgi yapıları bağlamında coğrafya disiplini için bir dışsal tarih okuması. Toplum ve Bilim, 136, 117-146.
• Belsey, C (2002). Poststructuralism: A Very Short Introduction (Very Short Introductions). OUP Oxford.
• Bernal, J. D. (2009). Tarihte Bilim 2. (Çeviren: Tonguç Ok). Evrensel Basım Yayın.
• Breitbart, M. M. (2009). Anarchism/anarchist geography. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International Encyclopedia of human geography. London: Elsevier.
• Bronner, S. E. (2011). Critical Theory: A Very Short Introduction. Oxford University Press.
• Buchanan, I. (2010). A Dictionary of Critical Theory (Oxford Quick Reference). Oxford.
• Cloke, P & Johnston, R. (2005). Space of Geographical Thought; Deconstructing Human Geography ’s Binaries. Sage.
• Cresswell, T. (2013). Geographical Thought, A Critical Introduction. Wiley-Blackwell.
• Curry, M. R. (2005). Meta-theory/many theories. In Castree, N., Rogers, A. & Sherman, D. (Eds.), Questioning geography. Oxford: Blackwell Publishing.
• Foucault, M. (1970). The Order of Things: An Archaeology of Human Sciences. Knopf Doubleday Publishing Group.
• Gorham, G. (2012). Philosophy of Science: A Beginner's Guide. Oneworld Publications.
• Gray, J. (1992). Men Are from Mars, Women Are from Venus. New York: HarperCollins,.
• Haraway, D. (2009). Başka Yer. (Çeviren: Güçsal Pusar). Metis Seçkileri.
• Harvey, D. (1973). Social justice and the city. London: Edward Arnold.
• Johnston, R. (2000). Geographical societies. In Johnston, R. J., Gregory, D., Pratt, G. & Watts, M. (Eds.), The dictionary of human geography (4th ed.). Oxford: Blackwell Publishing.
• Johnston, R. (2005). Geography – Coming apart at the seams?, In Castree, N., Rogers, A. & Sherman, D. (Eds.), Questioning geography. Oxford: Blackwell Publishing.
• Kaya, İ. (2014). Coğrafi düşüncede mekân tartışmaları. Posseible, 2 (4).
• Kaya, İ. (2014). Coğrafi düşüncenin değişimi ve paradigmalar. Yılmaz, A. & İlhan, K. (Ed.), Coğrafya araştirma yöntemleri. Içinde. Balıkesir: Coğrafyacılar Derneği Yayınları.
• Kaygalak, İ. (2011). Postmodern eleştirilerin coğrafi düşünce ve yeni mekân anlayışları üzerine yansımaları. Coğrafi Bilimler Dergisi, 9(1), 1-10.
• Lewis, N. (2009) Education. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International encyclopedia of human geography. London: Elsevier.
• Livingstone, D. N. (1992). The Geographical Tradition: Episodes in the History of a Contested Enterprise. Oxford: Blackwell.
• Ley, D. (2000). Darwinism. In Johnston, R. J., Gregory, D., Pratt, G. & Watts, M. (Eds.), The dictionary of human geography (4th ed.), Oxford: Blackwell Publishing.
• McDowell, L. (1999). Gender, Identity and Place: Understanding Feminist Geographies. Wiley.
• Mackinnon, D & Cumbers, A. (2007). An Introduction to Economic Geography: Globalization, Uneven Development and Place. Pearson.
• Massey, D. (1994). Space, Place and Gender. Wiley.
• Parkes, R. J. (2012). What is Poststructuralism? Academic Bytes.
• Peet, R. (1998). Modern Geographical Thought. New York: Blackwell Publishing.
• Rose, G. (1993). Feminism and Geography: The Limits of Geographical Knowledge. Wiley.
• Sheppard, E. (2000). Spatial fetishism. In Johnston, R. J., Gregory, D., Pratt, G. & Watts, M. (Eds.), The dictionary of human geography (4th ed.). Oxford: Blackwell Publishing.
• Smith, N. (1990). Uneven Development: Nature, Capital and the Production of Space, (2nd eDN). Oxford: Blackwell
• Tuan, Y. F. (1974). Topophilia: A Study of Environmental Perceptions, Attitudes, and Values. Englewood Cliffs. NJ: Prentice Hall.
• Turner, B. S. (2009). Introduction: A New Agenda for Social Theory? The New Blackwell Companion to Social Theory. Blackwell Publishing.
• Viles, H. (2005). A divided discipline? In, Castree, N. Rogers, A. & Sherman, D. (Eds.), Questioning Geography. Oxford: Blackwell.
• Yavan, N. (2005) Bilim felsefesi bakimindan coğrafyada pozitivist yaklaşim. S. Avc, & H. Turoğlu (Eds) Ulusal Coğrafya Kongresi 2005 Bildiriler Kitabı içinde (s.405-414). İstanbul.
• Warf, B. (2006). History of Geography in Encyclopedia of Human Geography. SAGE Publications.
• Winder, G. M. (2009). Imperialistic geographies. In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International encyclopedia of human geography. London: Elsevier.
• Winlow, H. (2009). Darwinism (and social Darwinism). In R. Kitchin & N. Thrift (Eds.), International encyclopedia of human geography. London: Elsevier.