Yargılama usulünde başvurulan parasal eşikler, temel hak ve hürriyetler bağlamında tartışılmaktadır. Bu çalışma parasal sınırlar meselesini, kökeninde yer alan hâkimin veya hukukun önemsiz işlerle ilgilenmemesi gerektiğini ifade eden de minimis non curat praetor/lex ilkesi açısından irdelemiştir. Bu ilkeye göre önemsiz veya daha az önemli görülen hususlar, katlanılması gereken nitelikte olduğundan veya hakkın kötüye kullanımını engellemek amacıyla yargılama müesseselerinin kapsamı dışında bırakılmaktadır. Esasında ekonomik veriye dayalı sabitlenmiş ve olgusal durumlardan bağımsız bir sınırlandırma, kökenindeki bu ilkeyi bertaraf ederek usul ekonomisi ilkesine vurgu yapmaktadır. Halbuki gerek de minimis ilkesi gerekse usul ekonomisi yargılamanın amacına hizmet etmektedir. Mikro ölçekte sınırlama öngören kuralın ilişkin olduğu yargılama müessesinin bu sınır getirilirken ileri sürülen amacı ve makro ölçekte ise idari yargının fonksiyonu dikkate alınarak bu ilkeler irdelenmelidir. Nihayetinde idari yargılama usulünde bu sınırların isabetliliği tartışmalıdır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 26 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 26 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 30 Sayı: 2 |