Some Literary and Sufi Writings of Hasan Saîd el-Mevlevi

Year 2025, Issue: 19, 171 - 233, 27.03.2025

âdem Ceyhan , Rumeysa Nur Ertaş

https://doi.org/10.32579/mecmua.1651541

Abstract

As is well known, Classical Turkish Literature, which continued for centuries in the vast geography where Turkish was spoken, lost its vitality in the second half of the 19th century. It was replaced by a new literary movement, largely influenced by Western culture and literature. During this period, literary figures such as Ziyâ Pasha, Nâmık Kemâl, and Recâizâde M. Ekrem criticized old poetry and prose, describing them with phrases like "tarz-ı salef" and "üslûb-ı kudemâ". In the last quarter of the same century and the early 20th century, writers such as Muallim Nâcî, Fâik Reşad, and Bursalı Mehmed Tâhir published articles, pamphlets, and books aimed at introducing the works of old Turkish scholars, Sufis, poets, and writers to new generations. Hasan Saîd Çelebi was one of the writers who published articles on literary and mystical subjects in newspapers and magazines following the Second Constitutional Era. This study aims to provide more information about the life of Hasan Saîd al-Mawlawī (1891-1935), whose writings on some divan poets were translated into Latin letters and published as a book in 2021, and to examine and publish some of his other articles that were not included in the aforementioned work. Saîd Çelebi, who was part of the literary society known as the "Nâyîler," also sought to introduce Sufi poets and writers such as Şemseddîn-i Sivâsî, Aziz Mahmud Hüdâyî, and Niyâzî-i Mısrî. In this way, he hoped to help those involved in literature benefit from the national, literary, and spiritual heritage that had been cultivated over the centuries.

Keywords

Hasan Said, Sufism, history of Ottoman literature, Niyâzî-i Mısrî, Aziz Mahmud Hüdâî.

HASAN SAÎDÜ’L-MEVLEVÎ’NİN BAZI EDEBÎ VE TASAVVUFİ YAZILARI

Abstract

Bilindiği gibi Türkçenin kullanıldığı geniş coğrafyada asırlar boyu devam edegelen Klasik Türk Edebiyatı, 19. asrın ikinci yarısında canlılığını kaybetmiş; onun yerini daha ziyade Batı kültür ve edebiyatına dayalı olduğu söylenebilecek yeni edebiyat almıştır. Belirtilen zaman diliminde Ziyâ Paşa, Nâmık Kemâl, Recâîzâde M. Ekrem gibi edebî şahsiyetler, “tarz-ı selef” veya “üslûb-ı kudemâ” gibi tamlamalarla tarif ettikleri eski şiir ve nesre birtakım tenkitler yöneltmişlerdir. Aynı asrın son çeyreği ve 20. yüzyılın ilk çeyreğinde Muallim Nâcî, Fâik Reşad, Bursalı Mehmed Tâhir misali kalem erbabı kişiler, eski Türk âlim, mutasavvıf, şair ve yazarlarını yeni nesillere tanıtmak gayesiyle yazı, kitapçık ve kitaplar yayımlamışlardır. II. Meşrutiyet’ten sonra gazete ve dergilerde edebî ve tasavvufi konulara dair yazılar neşreden yazarlardan biri de Hasan Saîd Çelebi’dir. Bu çalışmada, bazı divan şairleri hakkındaki yazıları Latin harflerine çevrilerek 2021’de kitap hâlinde yayımlanan Hasan Saîdü’l-Mevlevî’nin (1891-1935) hayatı hakkında daha çok bilgi verilmesi ve söz konusu eserde bahsedilmeyen diğer bazı makalelerinin incelenip neşredilmesi hedeflenmiştir. “Nâyîler” adlı edebî cemiyet içinde anılan Saîd Çelebi, Şemseddîn-i Sivâsî, Aziz Mahmud Hüdâyî, Niyâzî-i Mısrî gibi mutasavvıf şair ve yazarları da tanıtmaya gayret etmiş; böylece edebiyatla uğraşanların asırlar boyu devam eden millî, edebî ve irfani mirastan faydalanmalarını istemiştir.

Keywords

Hasan Saîd, tasavvuf, Osmanlı edebiyatı, Niyâzî-i Mısrî, Aziz Mahmud Hüdâî

References

• Abdulkadiroğlu, A. (1999). İsmail Belîğ, nuhbetü’l-âsâr li-zeyli zübdeti’l-eş’âr. AKM Başkanlığı Yayınları.
• Aclûnî, İsmâil bin Muhammed. (1418/1997). Keşfü’l-hafâ ve müzîlü’l-ilbâs amme’ştehere mine’l-ehâdîs alâ elsineti’n-nâs. Beyrut.
• Ahmed Kemal, (1331). Vatan yavrularına ninni. İstanbul.
• Ahmed Muhtar. (1311/1893). Şâir hanımlarımız. Matbaa-i Safâ ve Enver.
• Ahmed Remzî el-Mevlevî. (30 Aralık 1919). Hâmûşân-ı mevleviyeden Şeyh Süleymân Efendi. Alemdâr, (379-2679), 3.
• Aksoy, H. (2016). Şemseddin Sivasî ve mevlidi. (M. Akkuş Ed). Mevlid Külliyâtı (C. 2. s. 261-354)
• Akün, Ö. F. (1988). Ahdî. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (C. 1, ss. 509-514). Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
• Akyüz, K. vd. (1958). Fuzûlî, Türkçe divan. TTK Basımevi.
• Albayrak, S. (1996). Son devir Osmanlı uleması. C. I-V. İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür İşleri Daire Başkanlığı Yayınları.
• Ali Cânip. (25 Mart 1915). Îzahdan âzâde bir mes’ele. Donanma, 38.
• Ali Kemâl (26 Kânûn-ı evvel 1329/8 Ocak 1914). İstîzâh ve îzâh. Peyâm, 1.
• Ali Kemâl. Âsâr-ı münteşire. (10 Temmuz 1330/23 Temmuz 1914). Sabâh,4.
• Altunmeral, M. (2021). Sahâ’if-i eslâfdan- Hasan Saîd el-Mevlevî’nin divan şairleri üzerine yazıları. Paradigma Akademi Yayınları.
• Canım, R. (2000). Latîfî, tezkiretü’ş-şu’arâ ve tabsıratü’n-nuzamâ (inceleme-metin). AKM Başkanlığı Yayınları.
• Ceyhan, Â. (2010). Kanuni’nin bir gazelinin yankıları. Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 1 (2), 33-60.
• Cumhuriyet. Ölüm. (Ekim 1935), 5.
• Çakır, M. S. (2020). Yahyâ Nazîm divanı. Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Yayınları.
• Çapan, P. (2005). Mustafa Safâyî Efendi, tezkire-i safâyî (nuhbetü’l-âsâr min fevâ’idi’l-eş’âr). AKM Başkanlığı Yayınları.
• Çapanoğlu, M. S. (1942). Neyzen Tevfik hayatı ve eserleri. Çığır Kitabevi.
• Dervîş Kerîm Necâtî (26 Teşrîn-i Sânî 1335/26 Kasım 1919). Bir tavzîh. Alemdâr, (345-2645), 3.
• Donuk, S. (2017). Hadâ’iku’l-hakâ’ik fî tekmileti’ş-şakâ’ik, Nev’îzâde Atâyî’nin şakâ’ik zeyli. Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları.
• Ekinci, R. (2017). Uşşâkîzâde İbrâhim Hasîb Efendi, zeyli şakâ’ik, Uşşâkîzâde’nin şakâ’ik. Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları.
• Ekinci, R. (2019). Fâik Reşâd, Eslâf, terâcim-i ahvâl, terâcim-i ahvâl-i meşâhîr. DBY Yayınları.
• Fâtıma Aliye. (11 Kânûn-ı Sânî 1316/24 Ocak 1901). Nâmdârân-ı zenân-ı İslâmiyân. Mâlûmât, (272), 649-652.
• Fersahoğlu Eroğlu, A. (2010). Habibzâde Ahmet Kemal’in kahramanlık temalı ninni şiirleri. A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, (44), 157-181.
• Gibb, E. J. W. (1905). A history of Ottoman poetry. London.
• Göztepe, Y. ve Yıldırım, Y. (2017). Şemseddin Sivasî, menâzilü’l-ârifîn. Sivas Belediyesi.
• Hakimiyeti Milliye (20 Ağustos1930). Edebiyat muallimleri kongresinde dün de edebiyat tarihi münakaşası oldu. 1-2.
• Hasan Hüsnî en-Nakşbendî. (8 Kânûn-ı Sânî 1338/8 Ocak 1920). Mevlevîlik ve Nakşbendîlik-İbn Mevlânâ Hasan Saîd Çelebi Efendi’ye. Alemdâr, (388-2688), (11), 3.
• Hasan Saîd Çelebi Şiir Defterleri. İstanbul: Süleymaniye Yazma Eser Ktp. Revnakoğlu Arşivi, nr. 57.
• Hasan Saîdü’l-Mevlevî (2 Teşrîn-i Evvel 1329/15 Ekim 1913). Sahâ’if-i eslâfdan- Nâbî. Büyük Duygu, (19), 311-313.
• Horata, O. (2006). Nedîm-i kadîm. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi (C. 32, ss. 513-514). Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
• İbn Hazret-i Mevlânâ Muhammed Veled (28 Kânûn-ı Evvel 1338/28 Aralık 1919). Hindistan’da mevlevîlik ve mevlevîhâneler, İbn Mevlânâ Hasan Saîd Çelebi Efendi’ye. Alemdâr, (377- 2677), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd (12 Kânûn-ı Sânî 1330/25 Ocak 1915). Târîh-i Edebiyât-ı Osmaniyeye dâ’ir âsâr üzerinde mütâleât 4. Donanma, (78-30), 477-479.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd (23 Şubat 1330/8 Mart 1915). Edebî sütunlar: yeni bir makāle münâsebetiyle yeni bir eser. Donanma, (84-36), 577-576.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd (27 Teşrîn-i Evvel 1330/9 Kasım 1914). Târîh-i Edebiyât-ı Osmâniyeye dâ’ir âsâr üzerinde mütâleât. Donanma, (67), 298-301.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd (8 Kânûn-ı Evvel 1330/21 Aralık 1914). Târîh-i Edebiyât-ı Osmâniyeye dâ’ir âsâr üzerinde mütâleât 3. Donanma, (73), 394-396.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd . (4 Eylül 1329/17 Eylül 1913). Bâkî. Büyük Duygu, (17), 283-285.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd .(9 Kânûn-ı Sânî 1329/22 Ocak 1914). Râgıb Paşa. Lem‘a, (4), 37-40.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd Hasan Saîd. (10 Teşrin-i Sânî 1330/23 Kasım 1914). Târîh-i Edebiyât-ı Osmâniyeye dâ’ir âsâr üzerinde mütâleât 2. Donanma, (69), 331-334.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd Münâzara-i hâdisât. Cerîde-i Sûfiyye (17 Temmuz 1330/30 Temmuz 1914), 56-58.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Fâik Reşâd Bey. Sabâh (29 Hazîran 1330/12 Temmuz 1914), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (1 Kânûn-ı Sânî 1341/1 Ocak 1925). Esrar ibtilâsı. Yıldız,(5), 9-11, 18.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (1 Şubat 1329/14 Şubat 1914). Râgıb Paşa. Lem‘a, (5), 49-51.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (1 Şubat 1341/1 Şubat 1925). Tarîkatlar. Yıldız, (6), 10-11, 14.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (1 Teşrîn-i Sânî 1335/1 Kasım 1919). Sohbet-i edebiyye- unutmamaklığımız lâzım gelen sîmâlar: merhûm Şehâbeddîn Süleymân. Alemdâr, (320-2621), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (13 Kânûn-ı Evvel 1335/13 Aralık 1919). Edebî hâtıralara dâ’ir. Alemdâr, (362-2662), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (16 Kânûn-ı Evvel 1329/29 Aralık 1913). Sabrî-i Şâkir. Büyük Duygu, (24), 297-300.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (18 Eylül 1329/1 Ekim 1913). İzzet Monla. Büyük Duygu, (18), 297-301.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (18 Kânûn-ı Sânî 1329/31 Ocak 1914). Esrâr Dede. Büyük Duygu, (26), 421-426.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (2 Teşrîn-i Evvel 1329/15 Ekim 1913). Nâbî. Büyük Duygu, (19), 311-313.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (2 Teşrîn-i Sânî 1329/15 Kasım 1913). Yavuz Sultân Selîm. Büyük Duygu, (21), 343-346.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (20 Kânûn-ı Evvel 1335/20 Aralık 1919). Son mecmûalar. Alemdâr, (369-2669), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (20 Mart 1919). Edebiyât târîhi: Ahmed Nedîm. Nedîm, (10), 149-151.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (23 Cemâziye’l-evvel 1337/24 Şubat 1919). Rûh-ı irfânıma- gazel. Edebiyât-ı Umûmiye Mecmûası, 5 (108), 1368.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (27 Kânûn-ı Evvel 1329/9 Ocak 1914). Nâ’ilî-i kadîm. Lem‘a, (3), 27-28.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (28 Teşrîn-i Sânî 1329/11 Aralık 1913). Gavgā-yı üdebâ. Büyük Duygu, (23), 375-376.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (29 Teşrîn-i Sânî 1335/29 Kasım 1919). Diyâr-ı İslâm’da mevlevîhâneler. Alemdâr, (348-2648), 4.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (3 Hazîran 1338/3 Haziran 1922). Nur Baba münasebetiyle. İleri, (1555), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (3 Kânûn-ı Evvel 1335/3 Aralık 1919). Diyâr-ı İslâm’da mevlevîhâneler. Alemdâr, (352-2652), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (31 Kânûn-ı Evvel 1335/31 Aralık 1919). Şûrâ-yı devlet a’zâ-yı kirâmından mürşid-i îmân ve irfânım Reşâdetlü Muhammed Veled Çelebi Efendi hazretlerine. Alemdâr (380-2680), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (4 Temmuz 1329/17 Temmuz 1913). Bir ihtifâl. Rübâb, 2 (67), 384-385.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (5 Nisan 1340/5 Nisan 1924). Leylâ Hanım. Süs, (43), 4.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (6 Mart 1330/19 Mart 1914).. Bursalı Belîğ. Safahât-ı Şi’r ü Edeb, (1), 10-12.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. (9 Kânûn-ı Evvel 1329/22 Aralık 1913). Nâ’ilî-i kadîm. Lem‘a, (2), 19-20.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Belîğ. Peyâm (10 Mart 1330/23 Mart 1914), 3-4.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Bir Mübâhese. Cerîde-i Sûfiyye (30 Kânûn-ı Sânî 1329/12 Şubat 1914), 364-366.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Cevrî. Musavver Mâlûmât-ı Nâfia (24 Nisan 1330/7 Mayıs 1914), 166-168.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Hasb-i hâl. Musavver Mâlûmât-ı Nâfia (10 Temmuz 1330/23 Temmuz 1914), 342-342.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Hasb-i hâl. Musavver Mâlûmât-ı Nâfia (3 Temmuz 1330/16 Temmuz 1914), 325-326.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Hayâlî. Peyâm (13 Şubat 1329/26 Şubat 1914), 2-3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Îzâh. Cerîde-i Sûfiyye (24 Temmuz 1330/6 Ağustos 1914), 106-108.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Lugat-ı Talyan. Peyâm (8 Nisan 1332/21 Nisan 1916), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Medresetü’l-meşâyıh münâsebetiyle. Peyâm (23 Kânûn-ı Sânî 1329/5 Şubat 1914), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Medresetü’l-meşâyıha dâ’ir. Peyâm (3 Nisan 1330/16 Nisan 1914), 6-7.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Meslek mukaddesdir. Cerîde-i Sûfiyye, (10 Temmuz 1330/23 Temmuz 1914), 42-44.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Mu‘terizlerimizin anlayanlarına.... Cerîde-i Sûfiyye (20 Şubat 1329/5 Mart 1914), 395.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Nef‘î’ vâdîsinde bir hasb-i hâl. Musavver Mâlûmât-ı Nâfia (19 Hazîran 1330/2 Temmuz 1914), 293-294.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Nevres-i Kadîm. Musavver Mâlûmât-ı Nâfia (3 Nisan 1330/16 Nisan 1914), 117-119.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Ninninin ehemmiyeti. Sabâh (5 Eylül 1331/18 Eylül 1915), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Sultân Selîm-i Sâlis. Peyâm (12 Hazîran 1330/25 Haziran 1914), 4-5.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Şeyh Azîz Mahmûd Hüdâyî- 1. Sabâh (3 Hazîran 1330/16 Haziran 1914), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Şeyh Azîz Mahmûd Hüdâyî- 2. Sabâh (9 Hazîran 1330/22 Haziran 1914), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Şeyh Mehmed Mısrî-i Niyâzî- 1. Sabâh (2 Mayıs 1330/15 Mayıs 1914), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Şeyh Mehmed Mısrî-i Niyâzî- 2. Sabâh (3 Mayıs 1330/16 Mayıs 1914), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Şeyh Şemseddîn-i Sivâsî. Sabâh (10 Mayıs 1330/23 Mayıs 1914), 3.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Şu mâhîler ki deryâ içredir deryâyı bilmezler. Musavver Mâlûmât-ı Nâfia (1 Mayıs 1330/14 Mayıs 1914), 187-188.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Tasavvuf, îzâh, istîzâh. Sabâh (24 Mayıs 1330/6 Haziran 1914), 2.
• İbn Mevlânâ Hasan Saîd. Vecdî. Peyâm (31 Mart 1330/13 Nisan 1914), 4. İçinde. Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
• İnal, İ. M. K. (2000). Son asır Türk şairleri. AKM Başkanlığı Yayınları.
• İpekten, H. vd. (1988). Tezkirelere göre divan edebiyatı isimler sözlüğü. Kültür ve Turzim Bakanlığı Yayınları.
• Kemâl (1303). Tahrîb-i harâbât. Matbaa-i Ebü’z’-Ziyâ.
• Köprülüzâde. M. F. (Kânûn-ı Evvel 1329/Aralık-Ocak 1913-14). Bizde târîh ve müverrihler hakkında. Bilgi Mecmuası, 185-196.
• Köprülüzâde. M. F. Târîh-i Edebiyyât-ı Osmâniyye. Tasfîr-i Efkâr, (26 Teşrîn-i Sânî 1329/9 Aralık 1913), 2.
• Kurnaz, C. (1995). Muallim Nâcî, Osmanlı şairleri. MEB Yayınları.
• Kutluk, İ. (1989). Kınalı-zade Hasan Çelebi, tezkiretü’ş-şuarâ. TTK Yayınları.
• Külliyât-ı Hazret-i Hüdâyî (1338/1922). Matbaa-i Bahriye.
• Leylâ Hanım (1260/1844). Dîvân-ı Leylâ Hanım, Bulak.
• M. Edîb (13 Mart 1330/26 Mart 1914). Musâhabe-i edebiyye- edebiyât-ı hâzıra. Yeni Hisler, (1), 1-3.
• M. Ekrem. Osmânlı şâireleri -3- Mihrî Hanım Peyâm (8 Mayıs 1330/21 Mayıs 1915), 5.
• Macit, M. (1994). Nedim divanı (inceleme- tenkidli metin). [Yayımlanmamış doktora tezi].Gazi Üniversitesi.
• Macit, M. (2017). Şah İsmail, Hatâyî dîvânı. Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları.
• Manisalı Hocazâde Saîd Ali. (3 Kânûn-ı Sânî 1336/(3 Ocak 1920). Avnî bey merhûmun gayr-ı matbû‘ eş‘ârı, “İbn Mevlânâ Saîd Çelebi Efendi’ye ithâf. Alemdâr, (383-2683), 2.
• Mehmed Zihnî (1294-95/1878-79). Meşâhîrü’n-nisâ. Matbaa-i Âmire.
• Mevlânâ (1995). Mesnevî. (V. İzbudak. Çev). (A. Gölpınarlı. Haz.). MEB Yayınları.
• Nâmık Kemâl. 432 numeromuzdaki cevabın zeyli. Tasvîr-i Efkâr (27 Cemâziye’l-âhir 1283/6 Kasım 1866).
• Nef’î, Sihâm-ı Kazâ, İstanbul: Süleymaniye Yazma Eser Ktp. Yazma Bağışlar, 7274/9020. İÜ Nadir Eserler Ktp. TY, 511.
• Niyâzî-i Mısrî, Dîvân-ı Niyâzî, İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Atatürk Kitaplığı, Bel_Yz_ K.405.
• Sabâh. Cihâd-ı Ekber- Mevlevîlerin dünkü ictimâı (22 Safer 1333/9 Kânûn-ı Sânî 1915), s. 1.
• Sabâh. Şundan bundan. (23 Hazîran 1913), 3.
• Sabâh. İrtihâl. (5 Rebîü’l-evvel 1333/21 Kânûn-ı Sânî 1915), 3.
• Sabâh. Tedfîn, (6 Rebîüe’l-evvel 1333/22 Kânûn-ı Sânî 1915), 3.
• Sadi (1991). Gülistan (H. İlaydın. Çev.). MEB Yayınları.
• Son Posta. Kıymetli bir lise muallimini kaybettik. (28 Ağustos 1935), 2.
• Süer, F. R. (2017). Şemseddîn-i Sivâsî dîvânı, H Yayınları.
• Süleymân Nazîf (5 Kânûn-ı Evvel 1335/5 Aralık 1919). Bir îzah- Diyâr-ı İslâm’da Mevlevîhâneler’e dâir. Alemdâr, (354-2654), 2.
• Şafak, Y, Öz, Y. (2007). Feridun Nâfiz Uzluk’a gönderilen mevlevî mektupları. Tekin Kitabevi Yayınları.
• Şafak, Y. Şahabettin Uzluk’un kaleminden son dönemde yaşamış Konyalı mevleviler. https://www.semazen.net/son-donemde-yasamis-konyali- mevleviler-yakup-safak/ adresinden 14.03.2025 tarihinde alınmıştır.
• Şehâbeddin Süleyman. (6 Mart 1330/19 Mart 1914). Nâyîler- yeni bir gençlik karşısında. Safahât-ı Şiir ve Fikir, (1), 3-6.
• Şevket, Hüseyin. (2023). Yavuz Sultan Selim divanı- Türkçe manzum tercüme. (Y. Aydemir, F. Yerdemir. Çev.). H Yayınları.
• Tanman, M. B. (1991). Aziz Mahmud Hüdâyî külliyesi. Türkiye Diyanet Vakfi İslâm Ansiklopedisi (C. 4, ss. 340-43). Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
• Tanyıldız, A. (2017). Metnin tekâmülü açısından Fuzûlî’nin bir gazeline bakış. Edebî Eleştiri Dergisi, 1 (1), 33-45.
• Tatçı, M. (1990). Yunus Emre divanı tenkitli metni II. Kültür Bakanlığı.
• Türk, V. (2021). Türkiye’de Ali Şir Nevâyî çalışmaları. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, (52), 403-441.
• Ulusoy, M. Ş. (2021). Niyâzî-i Mısrî ve Bursa Mısrî dergâhı, gülzâr-ı Mısrî. (M. Kara, S. Gültaş, S. Akay. Haz.). Bursa Osmangazi Belediyesi Yayınları.
• Vâmık Şükrü. Eski Osmânlılar- Mehmed Hayâlî, Peyâm (27 Şubat 1329/12 Mart 1914), 6.
• Vassaf, Hüseyin. Sefîne-i evliyâ. Süleymaniye Yazma Eserler Kütüphanesi, Yazma Bağışlar, nr. 2305-2309.
• Yavuz Sultan Selim Divanı (1946). (A. N. Tarlan. Çev). Ahmet Halit Kitabevi.
• Yıldırım, Y. (2013). Osman Şems Efendi, hayatı, eserleri ve dîvânı (metin-inceleme-tahlil). [Yayımlanmamış doktora tezi]. Marmara Üniversitesi.
• Ziyâ Paşa (1311/1894). Mukaddime-i harâbât. Matbaa-i Ebü’z-ziyâ.