The
aim of this study was to determine the structural characteristics of cattle
farms in Ordu. In the study, data that were obtained by conducting surveys in
cattle farms located in the center and districts of Ordu province were used.
The surveyed enterprises were divided into four groups according to the number
of animals that they have; ≤
5
cattle, 6-15 cattle, 16-29 cattle and ≥ 30 cattle. In the study, it was
determined that the owner of the business is not literate in 7.74% and 54.16%
of them are primary school graduates. It was determined that the household
comprises more than 4 persons in 44.87% of the enterprises. 23.21% of the
breeders stated that they do not have social security and 47.58 of the theirs
was BAĞ-KUR. It was found that 87.91% of the breeders have not attended any
courses related to animal husbandry and only 11.80% of them have participated.
It was determined that 72.53% of the owners are not a member of any
agricultural organization and 44.29% of the breeders have experiences ranged
from 11-20 years. 62.86% of the enterprises have found to have ≤ 5 animals. In
45.07% of the enterprises, hybrid cattle are cultivated and 62.09% of the
enterprises make combined (milk and meat) production. 72.53% of the breeders
were found to be satisfied with animal husbandry and 48.55% of the enterprises
stated that the high feed prices is the biggest problem in the sector.
Bu araştırmada, Ordu ilindeki
sığırcılık işletmelerinin yapısal özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Araştırmada Ordu ilinin merkezinde ve ilçelerinde bulunan 517 adet sığırcılık
işletmesinde yapılan anketlerden elde edilen veriler kullanılmıştır. Anket
yapılan işletmeler hayvan sayılarına göre ≤ 5 büyükbaş, 6-15 büyükbaş, 16-29
büyükbaş ve ≥ 30 büyükbaş olmak üzere dört sınıfa ayrılmıştır. Araştırmada, %7.74 oranında işletme sahiplerinin
okur-yazar olmadığı ve %54.16’sının ise ilkokul mezunu olduğu belirlenmiştir.
İşletmelerin %44.87’sinde hane büyüklüğünün 4 kişiden fazla olduğu ve %23.21
oranındaki yetiştiricinin ise herhangi bir sosyal güvencesinin bulunmadığı
belirlenmiştir. Yetiştiricilerin %87.91’inin hayvancılıkla ilgili herhangi bir
kursa katılmadığı ve sadece %11.80’inin katıldığı tespit edilmiştir. İşletme
sahiplerinin %72.53’ünün herhangi bir tarımsal örgüte üye olmadığı ve
yetiştiricilerin %44.29’unun hayvancılık deneyimlerinin 11-20 yıl arasında
değiştiği saptanmıştır. İşletmelerin %62.86’sında hayvan sayısının beş ya da
beşten küçük olduğu tespit edilmiştir. İşletmelerin %45.07’sinde melez sığır
yetiştirilmekte olup işletmelerin %62.09’unda kombine (süt ve et) üretim
yapılmaktadır. Yetiştiricilerin %72.53’ünün hayvancılık yapmaktan memnun olduğu
ve işletmelerin %48.55’inde en önemli sorunun yem fiyatlarının yüksekliği
olduğu tespit edilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Agricultural Engineering |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2019 |
Submission Date | July 4, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 32 Issue: 3 |
Mediterranean Agricultural Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.