Değerler Eğitiminin İlköğretim 4. Sınıf Öğrencilerinin Trafik Kurallarına Yönelik Tutumlarına Etkisi

Yıl 2012, Cilt: 8 Sayı: 1, 123 - 136, 10.09.2012

Mustafa Tahiroğlu

Öz

Bu çalışma, değer eğitimi yöntemlerinden Değer Açıklama ve Değer Analizi yaklaşımlarına uygunolarak geliştirilen trafik eğitimi etkinliğinin, ilköğretim 4. sınıf öğrencilerinin trafik kurallarına yöneliktutumları üzerindeki etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada ön-test son-test kontrol grupludeneme modeli kullanılmıştır. Deney gurubu 28, kontrol gurubu ise 26 öğrenciden oluşmuştur. Çalışmadaveri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından ilköğretim 4. sınıf düzeyi için geliştirilen Trafik KurallarıTutum Ölçeği kullanılmıştır. Bu ölçek her iki gruba, deneysel çalışma sürecinin başında ve sonunda eşzamanlı olarak uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde, İlişkisiz Örneklemler T-Testindenyararlanılmış ve anlamlılık düzeyi olarak .05 güven düzeyi benimsenmiştir. Analiz sonucunda deney vekontrol grubunun son test ölçüm sonuçlarına göre t değeri 12.018 [t(52)=12.018, p<.05] bulunmuştur. Busonuç, deney grubu lehine anlamlı bir farklılık olduğunu göstermektedir. Buna göre, değer eğitimiyaklaşımlarına uygun olarak geliştirilen etkinlik, öğrencilerin trafik kurallarına yönelik tutumları üzerindeolumlu bir etki göstermiştir.

Anahtar Kelimeler

Trafik, tutum, değerler, trafik kuralları, değerler eğitimi

Kaynakça

• Akbaş, O. (2004). Türk Milli Eğitim Sisteminin Duyuşsal Amaçlarının İlköğretim II.Kademedeki Gerçekleşme Derecesinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aktepe, V. (2010). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde “Yardımseverlik” Değerinin Etkinlik Temelli Öğretimi ve Öğrencilerin Tutumlarına Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Althof, W. and W. Berkowitz, M. (2006). Moral Education and Character Education: Their Relationship and Roles in Citizenship Education. Journal of Moral Education, v 35, n 4, December, pp. 495– 518. ERİC Document. No: 23173322.
• Avcı, N. (2007). Üniversite Gençliğinin Bireysel ve Toplumsal Değerlere İlgi ve Bakışı: Süleyman Demirel Üniversitesi Örneği. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Ş. Arslan ve M. Zengin (Editörler). Değerler ve Eğitimi Uluslararası Sempozyumu. İstanbul: DEM Yayınları, ss. 819-851.
• Bacanlı, H. (2006). Duyuşsal Davranış Eğitimi. (3. basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Bolay, S.H. (2007). Değerlerimiz ve Günlük Hayat. Değerler Eğitimi Merkezi Dergisi, 1 (1), ss.12-19. © Değerler Eğitimi Merkezi.
• Bono, E.D. (2007). 6 Değer Madalyası: 21.Yüzyılda Başarının Anahtarı. (Çev. S. Y. Kölay). İstanbul: Remzi Kitapevi (Eserin orijinali 2005’de yayınlandı).
• Büyüköztürk, S. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (11. basım). Ankara: Pegam A Akademi.
• Çakır, H. (2006). Baskın Zeka Türüne Dayalı Olarak Geliştirilen Web Destekli Eğitim ve Bilgisayar Destekli Eğitimin Trafik Eğitiminde Etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Çengelci, T. (2010). İlköğretim Beşinci Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Değerler Eğitiminin Gerçekleştirilmesine İlişkin Bir Durum Çalışması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Davis, H. D. (2006). Character Education in America’s Public Schools. Journal of Church and State. Web: http://www.redorbit.com/news/education/456519/character_education_in_americaspublic_school/. adresinden 19 Aralık 2009’da alınmıştır.
• Doğanay, A. (2007). Değerler Eğitimi. C. Öztürk (Editör). Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi Yapılandırmacı Bir Yaklaşım. (3.basım). Ankara: Pegem-A Yayıncılık, ss.255-286.
• Eymen, U.E. (2007). SPSS 15.0 Veri Analiz Yöntemleri. İstatistik Merkezi, Yayın No: 1. Web: www.istatistikmerkezi.com. adresinden 30 Haziran 2009’da alınmıştır.
• Glaser, B. ve Kirschenbaum, H. (1980). Using Values Clarification in Counseling Settings. The Personnel and Guidance Journal, v58 n9, May, pp. 569-575. ERİC Document. No: EJ224915.
• Helvacı, K., Yelli, Ç. ve Sargut, N. (2009). İlköğretim Trafik Güvenliği 4 Öğretmen Klavuz Kitabı. T. Erdoğan (Editör). Ankara: İlke Basım Yayım.
• Kim Suh, B. and Traiger, J. (1999). Teaching Values Through Elementary Socıal Studies and Literature Curricula. Education. v119. Issue: 4. http://www.questia.com. (The Online Library of Books and Journals) adresinden 21 Temmuz 2009’da alınmıştır.
• Lickona, T. (1977). An Integrated Approach to Moral, Value, and Civic Education with Adolescents: An Analysis of Current Theory and Practice and Recommendations for Program Implementation. The adolescent Education commission New Jersey Department of Education, January. ERİC Document. No: ED137194.
• Lovat, T. (2006). Values Education and ‘Doing Well’ in School. Address to the Australian Council of State www.valuesineducation.org.aupdflovat061026.pdf. adresinden 19 Temmuz 2008’de alınmıştır. (ACCSO), Melbourne, 26 October.Web:
• Meaney, M. H. (1979). A Guide for Implementing Values Education in the Primary Grades. Unpublished Doctor's Thesis, Seattle University. Seattle, Washington.
• Özdamar, K. (1999). Paket Programlar İle İstatistiksel Veri Analizi. Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Özensel, E. (2003). Sosyolojik Bir Olgu Olarak Değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (3), ss. 217-239. © Değerler Eğitimi Merkezi.
• Raths, L.E. Harmin, M. and Simon, S.B.(1978). Values and Teaching: Working with Values in the Classroom. (1.basım 1966). Columbus, Ohio: Charles E. Merill Company.
• Sims, M. (2003). Value-Based Education For Pre-Service Students in Children and Family Studies. Journal www.literacy.unisa.edu.au/jee/Papers/JEEVol4No1/Paper%205.pdf. 2008’de alınmıştır. Enquiry, Vol. 4, No. 1. pp. 68-79. Web:
• Şahingözlü, A. (2004). Trafik Etiği ve Eğitim. II. Trafik Şurası, Ankara, ss. 580. Web:http://www.trafik.gov.tr/içerik/bildiriler/2nci_Trafik_Surası_Serbest_Bildiriler_I.doc. adresinden 06 Mart 2011’de alınmıştır.
• Tahiroğlu, M., Yıldırım, T. ve Çetin, T. (2010). Değer Eğitimi Yöntemlerine Uygun Geliştirilen Çevre Eğitimi Etkinliğinin, İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Çevreye İlişkin Tutumlarına Etkisi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi (30), 231-248.
• Tavşancıl, E. (2006). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS İle Veri Analizi. (3. basım). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Thomas, R. S. (1992). Values Education Discourse: A Classification of Exemplars.Unpublished Doctor's Thesis, University of Maryland College Park, USA.
• UNESCO (1986). Teaching Methodologies for population Education: Inquıry/Discovery Approach and Values Clarification. Published by, the Unesco Regional Office for Education in Asia and the Pacific, Bangkok, Thailand. Web: http://unesdoc.unesco.org/images/0006/000693/069359eb.pdf, adresinden 12 Şubat 2009’da alınmıştır.
• UNESCO (2005). Learning To Do: Values for Learning and Working Together in a Globalized World. An Integrated Approach to Incorporating Values Education in Technical and Vocational Education and Training. L. R. Quisumbing and J. Leo (Eds.), Published by, UNESCO-UNEVOC, Bonn, Germany. Web: http://www.unevoc.unesco.org/fileadmin/user_upload/pubs/LearningToDo.pdf, adresinden 06 Ocak 2009’da alınmıştır.
• http://www.trafik.gov.tr