İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Yenilik Yönetimi Yeterliklerine İlişkin Öğretmen Algıları

Yıl 2012, Cilt: 8 Sayı: 2, 97 - 109, 11.04.2012

Ezgi Göl Tuncer Bülbül

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilköğretim okul yöneticilerinin yenilik yönetimi yeterliklerine ilişkin öğretmenalgılarını ortaya koymaktır. Araştırma verileri, 2010–2011 eğitim–öğretim yılında Kırklareli il merkezinde veLüleburgaz ilçesinde bulunan 68 resmi ilköğretim okulundan görev yapan 396 öğretmenden elde edilmiştir.Araştırmada veri toplama aracı olarak, Bülbül (2012a) tarafından geliştirilen ‘Okullarda Yenilik YönetimiÖlçeği’ kullanılmıştır. Ölçeğin oluşturulan öğretmen formunun geçerlik ve güvenirlik çalışmaları kapsamındadoğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Bu araştırmada elde edilen sonuçlar şöyledir: Araştırmaya katılanöğretmenlerin yöneticilerinin “Yenilik Yönetimi Yeterliği” ve alt boyutlarındaki yeterliklerine ilişkin algıları“Çok Katılıyorum” düzeyine karşılık gelmektedir. Öğretmenlerin yöneticilerin yenilik yönetimi yeterliklerineilişkin algıları, yaşlarına göre farklılaşmaktadır; 20-35 yaş arası öğretmenler yöneticilerini yenilik yönetimikonusunda daha yeterli görmektedirler. Mesleki kıdem değişkeni dikkate alındığında, 21-30 yıl arası meslekikıdeme sahip öğretmenler yöneticilerini tüm boyutlarda daha yeterli görmekte, yeniliği yönetme becerisinesahip yenilikçi liderler olarak algılamaktadırlar. Cinsiyet ve branş değişkenine göre öğretmen algılarıarasında anlamlı bir fark bulunmamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Yenilik, yenilik yönetimi, yenilikçi lider, okul yöneticisi

Kaynakça

• Adair, J. (2008). Yenilikçi liderlik. İstanbul: Babıali Kültür.
• Adams, R. Bessant, J. & Phelps, R. (2006). Innovation management measurement: A review. International Journal of Management Reviews, 8 (1) 21–47.
• Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: PegemA.,Barker, A. (2001). Yenilikçiliğin simyası (Çev. Kardam, A.). İstanbul: MESS.
• Beycioğlu, K. ve Aslan, M. (2009). Okul gelişiminde temel dinamik olarak değişim ve yenileşme: Okul yöneticileri ve öğretmenlerin rolleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), 166- 186.
• Bubner, D. (2009). Leading and benchmarking system-wide educational innovation. 9th International Confederation of Principals World Convention.
• http://[e-mail]. (Erişim tarihi: 25.12.2010)
• Bülbül, T. (2010).. Yenilik yönetimi. Memduhoğlu, H. B. ve Yılmaz, K. (Ed.), Yönetimde yeni yaklaşımlar içinde (s.31-51). Ankara: PegemA.
• Bülbül, T. (2012a). Okullarda yenilik yönetimi ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12 (1), 157-175.
• Bülbül, T. (2012b). Okul yöneticilerinin yenilik yönetimine ilişkin yeterlik inançları. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (1), 45-68.
• Can, N. (2002). Değişim sürecinde eğitim yönetimi. Milli Eğitim Dergisi, 155-156, 89-98.
• Cormican, K. & O’Sullivan, D. (2004). Auditing best practice for effective product innovation management. Technovation 24, 819–829.
• Çeliktaş, H. (2008). İnovasyon yönetimi: Çukurova bölgesinde faaliyet gösteren şirketlerde inovasyon uygulamalarının tespitine yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: PegemA.
• Durna, U. (2002). Yenilik yönetimi. Ankara: Nobel. Elçi, Ş. http://www.focusinnovation.net (Erişim Tarihi: 10.02.2010) Kalkınmanın ve rekabetin anahtarı. Technopolis Group.
• Fullan, M. (2007). The new meaning of educational change. (Fourth Edition). New York/Londra: Teachers College.
• Goffin, K. & Pfeiffer, R. (1999). Innovation Management in UK and German Manufacturing Companies London: Anglo-German Foundation.
• Gülşen, C. ve Gökyer, N. (2010, Mayıs). İlköğretimde yeniliklerin uygulanmasını etkileyen olası etkenler. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumunda sunulan bildiri, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Gümüşlüoğlu, L. (2009). İnovasyon ve liderlik. [Electronic Version]. Savunma Sanayii Gündemi Dergisi, 3, 37-42. http://www.ssm.gov.tr/ anasayfa/kurumsal/yayinlar/ssmdergi, adresinden 25.10.2010 tarihinde alındı.
• Kabakçı, H. (2008). Eğitimde yenileşme çalışmaları ve öğretmenlerin ilçe milli eğitim müdürlüğü çalışmalarındaki yenileşme ve yeterliklere yönelik algı ve beklentileri (Kandıra Örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Matthews, J. H. (2003). Knowledge management and organizational learning: Strategies and practices for innovation. In Easterby-Smith, Mark, (Eds). Proceedings Organizational Learning and Knowledge - Fifth International Conference, Lancaster University Management School, United Kingdom.
• Musluoğlu, A. (2008). Eğitimde inovasyon. Global Education Seminer Sunusu. İstanbul.
• OECD (2009). Measuring innovation in education and training. OECD Discussion Paper. Paris: OECD
• Öğüt, A., Aygen, S. ve Demirsel, M. T. (2007a). Personel güçlendirme inovasyonu hızlandırır mı? Antalya ili beş yıldızlı konaklama işletmelerine yönelik görgül bir araştırma. Selçuk Üniversitesi İ.İ.BF Dergisi. Yerel Ekonomiler Özel Sayısı. 163-172.
• Okutan, M. (2003). Okul müdürlerinin idari davranışları. Milli Eğitim Dergisi, 157, 226-236.
• Osborne S. P. ve Brown K. (2005). Managing change and ınnovation in public service organizations. Londra: Routledge.
• Oslo Kılavuzu. (2005). Yenilik verilerinin toplanması ve uygulanması için ilkeler (3. Baskı). Ankara: Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü Avrupa Birliği İstatistik Ofisi, OECD ve Eurostat Ortak Yayımı.
• Özdemir, S. ve Cemaloğlu, N. (2000). Eğitimde örgütsel yenileşme ve karara katılma. Milli Eğitim Dergisi, 146, 54-63.
• Pervaiz, K., A. (1998). Culture and climate for innovation. European Journal of Innovation Management, 1 (1), 30-43.
• Pollock, K. (2008). The four pillars of innovation: An elementary school perspective. The Innovation Journal: The Public Sector Innovation Journal, 13 (2).
• Read, A. (2000). Determinants of successful organisational innovation: A review of current research. Journal of Management Practice, 3 (1), 95-119.
• Smith, M., Busi, M., Ball, P. & Van der Meer, R. (2008). Factors influencing an organisations ability to manage innovation: Astructured literature review and conceptual model. International Journal of Innovation Management, 12 (4), 655-676.
• Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
• Tabachnick, B.G. & Fidell, L.S. (2007). Using multivariate statistics. (Fifth edition) New York: Allyn and Bacon.
• Taş, S. (2007). Eğitimde Yenileşmenin önündeki engeller (Dört Köşe Tekerlekler). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 183-192.
• Töremen, F. (2002). Okullarda sosyal sermaye: kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 32, 556-573.
• Uzkurt, C. (2008). Yenilik yönetimi ve yenilikçi örgüt kültürü. İstanbul: Beta.
• Varış, F. (1982). Eğitimde yenileşme kavramı. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 15 (1), 56-60.
• Watt, D. (2002). How innovation occurs in high schools within the network of innovative schools: The four pillars http://www.bishops.k12.nf.ca/poster2004/fourpillars.pdf. research project. Retrieved January 9, 2011