Research Article
BibTex RIS Cite

Ortaokul Yöneticilerinin Okullarında Yaşanan Kriz Durumlarını Yönetme Becerilerinin İncelenmesi

Year 2018, Volume: 14 Issue: 2, 500 - 518, 31.08.2018
https://doi.org/10.17860/mersinefd.442864

Abstract

Bu
çalışmada, öğretmen ve yönetici görüşlerine göre yöneticilerin kriz yönetme
becerilerinin ne düzeyde olduğunu belirlemek amaçlanmıştır. Mersin ili merkez
ilçelerinde (Akdeniz, Mezitli, Toroslar, Yenişehir) 122 ortaokulda görev yapan 735
öğretmen ve 149 yönetici oluşturmaktadır. Katılımcılara, Aksu ve Deveci (2009)
tarafından geliştirilen “İlköğretim Okulu
Müdürlerinin Kriz Yönetim Becerileri
” ölçeği uygulanmıştır. Araştırmanın
sonuçlarına göre okul yöneticilerinin kriz yönetim becerileri, kriz öncesi ve
kriz sonrası dönemde “çoğunlukla” düzeyinde; kriz anında ise “bazen” düzeyindedir.
Öğretmenlerin kıdem ve yaş değişkenlerine göre yöneticilerin kriz yönetim
becerilerine ilişkin görüşleri anlamlı düzeyde farklılaşmamaktadır. Öğretmenlerin
kriz eğitimi alıp-almama değişkenine göre yöneticilerinin kriz durumlarını
yönetme becerileri, kriz öncesi boyutta ve kriz dönemi boyutunda anlamlı bir
farklılık yaratırken, kriz sonrası dönemde anlamlı bir farklılık yaratmamaktadır.
Yönetici görüşlerine göre kriz yönetim becerileri kriz öncesi ve kriz sonrası
dönemde “çoğunlukla” düzeyinde, kriz döneminde ise “bazen” düzeyindedir.
Yöneticilerin görüşleri kıdem, yaş ve kriz eğitimi alıp-almama değişkenlerine
göre kriz öncesi, kriz dönemi ve kriz sonrası dönemde anlamlı düzeyde
farklılaşmamaktadır.
Yönetici ve öğretmen görüşlerine göre yöneticilerin kriz durumlarını
yönetmelerine ilişkin görüşleri konum değişkenine göre, yöneticilerin kriz yönetim
becerilerine ilişkin görüşleri arasında kriz sonrası dönemde anlamlı farklılık
vardır.

References

  • Aksu, A. ve Deveci, S. (2009). İlköğretim okulu müdürlerinin kriz yönetim becerileri. e-Journal of New World Sciences Academy, 4(2), 448-464.Aksu, A. (2009). Kriz yönetimi ve vizyoner liderlik. Journal of Yasar University, 4(15), 2435-2450.Aksoy ve Aksoy. (2003). Okullarda krize müdahale planlaması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,1(2), 37-49.Ayyürek, O. (2014). Eğitim örgütlerinde kriz yönetimi: Van depremi örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.Barton, L. (2000). Crisis in organization ıı, Canada: South-Western College.Berman, D. S., Berman J.D., Gillen M. (1998). Behavioral and emotional crisismanagement in adventure education. The journal of Experiential Education, 212, 96-101.Can, H. (2011). Organizasyon ve yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.Çelik, K. (2005). Egitimde acil durum yönetimi modeli önerisi. Eurasian Journal of Educational Research, 20, 87-98.Daughtry, P. (2015). Principals’ preparedness for, and experiences of, crisis events at school. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of South Carolina, South Carolina.Dries, C.A. (2015). Does PREPaRE help you prepare. National Association of School Psychologists.Erkan, S. (1996). Krize müdahale planı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. 2(1). 547-554.Haban, M.M., B.B. (2017). Ortaöğretim okul yöneticilerinin kriz yönetimi becerilerinin kurumun sosyal sermaye birikimine etkisi. Milli Eğitim, 213. 139-152.İnandı, Y. (2008). Resmi ilk ve ortaöğretim okulları müdürlerinin okullarındaki kriz durumlarına ilişkin yaklaşımlarının değerlendirilmesi. D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 36-55. Gainey, B.S. (2009). Crisis management’s new role in educational settings. Clearing House, 3, 267-274. Javed, M.L (2015). Crisis preparedness and response for schools: An analytical study of Punjab, Pakistan. Journal of Education and Practice,6(22), 42-48.Kuşay, Y. (2005). Kriz iletişimde internetin etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Maya, İ. (2014). Kamu ilkokullarında yöneticilerin sergiledikleri kriz yönetimi beceri düzeylerine ilişkin öğretmen görüşleri. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(23). 209-235.McCarty, S. P. (2012). K-12 School leaders and school crisis: An exploration of principals’ school crisis competencies and preparedness. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of Pittsburgh, Pittsburgh.MEB (2018). Mersin İl Milli Eğitim Müdürlüğü.Ocak, Y. (2006). Ortaöğretim okullarında kriz yönetimi (Edirne ili örneği). (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.Öztürk, B. (2010). Kriz yönetimi ve örnek bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Poland S., Pitcher, G. ve Lazarus, P.J. (1999). “Krize müdahale konusunda en iyi uygumlalar”. YÖRET Vakfının“Okullarda Acil Durum Projesi” Eğitim Materyali, İstanbul. Makale YÖRET vakfının 15-18 Kasım 1999 tarihlerinde düzenlediği Krize Müdahale Semineri için çevrilmiştir.Ridgely, J. T. (2006). Comprehensıve crısıs traınıng for schoolbased professıonals: The development, ımplementatıon, and evaluatıon of a crısıs preparatıon and response currıculum. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of Maryland, Maryland.Rocco, R. (2014). Th ımpact of principal knowledge, atttudinal favorability and organizational structure on emergency preparedness in New Jersey's public schools. (Yayımlanmamış doktora tezi). Seton Hall University, New Jersey.Savçı, S. (2008). Ortaöğretim okullarında çalışan öğretmenlerin kriz yönetimine ilişkin algıları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli. Sayın, N. (2008). Ortaöğretim kurumlarında kriz yönetim, stratejisinin incelenmesi (İstanbul ili örneği). (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Tağraf, H. ve Arslan, N.T. (2003). Kriz oluşum süreci ve kriz yönetiminde proaktif yaklaşım. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,4 (1), 149-160.Torley, M. (2011). Elementary principals decision-making process during crisis situations ın one Northern New Jersey District. (Yayımlanmamış doktora tezi). Seton Hall University, New Jersey.Ulutaş, S. (2010). Kriz yönetimi ve dönüşümcü liderlik. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Wanko, J.M. (2000). Crisis prevention teams ın high schools. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Seton Hall University, Miami.Werner, D. (2012). Perceptions of preparedness for a major school crisis:An evaluation of Missouri school counselors. Journal of School Counseling, 12(3), 2014.www.tdk.gov.tr.(18.05.2014).
Year 2018, Volume: 14 Issue: 2, 500 - 518, 31.08.2018
https://doi.org/10.17860/mersinefd.442864

Abstract

References

  • Aksu, A. ve Deveci, S. (2009). İlköğretim okulu müdürlerinin kriz yönetim becerileri. e-Journal of New World Sciences Academy, 4(2), 448-464.Aksu, A. (2009). Kriz yönetimi ve vizyoner liderlik. Journal of Yasar University, 4(15), 2435-2450.Aksoy ve Aksoy. (2003). Okullarda krize müdahale planlaması. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,1(2), 37-49.Ayyürek, O. (2014). Eğitim örgütlerinde kriz yönetimi: Van depremi örneği. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van.Barton, L. (2000). Crisis in organization ıı, Canada: South-Western College.Berman, D. S., Berman J.D., Gillen M. (1998). Behavioral and emotional crisismanagement in adventure education. The journal of Experiential Education, 212, 96-101.Can, H. (2011). Organizasyon ve yönetim. Ankara: Siyasal Kitabevi.Çelik, K. (2005). Egitimde acil durum yönetimi modeli önerisi. Eurasian Journal of Educational Research, 20, 87-98.Daughtry, P. (2015). Principals’ preparedness for, and experiences of, crisis events at school. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of South Carolina, South Carolina.Dries, C.A. (2015). Does PREPaRE help you prepare. National Association of School Psychologists.Erkan, S. (1996). Krize müdahale planı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi. 2(1). 547-554.Haban, M.M., B.B. (2017). Ortaöğretim okul yöneticilerinin kriz yönetimi becerilerinin kurumun sosyal sermaye birikimine etkisi. Milli Eğitim, 213. 139-152.İnandı, Y. (2008). Resmi ilk ve ortaöğretim okulları müdürlerinin okullarındaki kriz durumlarına ilişkin yaklaşımlarının değerlendirilmesi. D.Ü.Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 10, 36-55. Gainey, B.S. (2009). Crisis management’s new role in educational settings. Clearing House, 3, 267-274. Javed, M.L (2015). Crisis preparedness and response for schools: An analytical study of Punjab, Pakistan. Journal of Education and Practice,6(22), 42-48.Kuşay, Y. (2005). Kriz iletişimde internetin etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Maya, İ. (2014). Kamu ilkokullarında yöneticilerin sergiledikleri kriz yönetimi beceri düzeylerine ilişkin öğretmen görüşleri. Yönetim Bilimleri Dergisi, 12(23). 209-235.McCarty, S. P. (2012). K-12 School leaders and school crisis: An exploration of principals’ school crisis competencies and preparedness. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of Pittsburgh, Pittsburgh.MEB (2018). Mersin İl Milli Eğitim Müdürlüğü.Ocak, Y. (2006). Ortaöğretim okullarında kriz yönetimi (Edirne ili örneği). (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.Öztürk, B. (2010). Kriz yönetimi ve örnek bir uygulama. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Poland S., Pitcher, G. ve Lazarus, P.J. (1999). “Krize müdahale konusunda en iyi uygumlalar”. YÖRET Vakfının“Okullarda Acil Durum Projesi” Eğitim Materyali, İstanbul. Makale YÖRET vakfının 15-18 Kasım 1999 tarihlerinde düzenlediği Krize Müdahale Semineri için çevrilmiştir.Ridgely, J. T. (2006). Comprehensıve crısıs traınıng for schoolbased professıonals: The development, ımplementatıon, and evaluatıon of a crısıs preparatıon and response currıculum. (Yayımlanmamış doktora tezi). University of Maryland, Maryland.Rocco, R. (2014). Th ımpact of principal knowledge, atttudinal favorability and organizational structure on emergency preparedness in New Jersey's public schools. (Yayımlanmamış doktora tezi). Seton Hall University, New Jersey.Savçı, S. (2008). Ortaöğretim okullarında çalışan öğretmenlerin kriz yönetimine ilişkin algıları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli. Sayın, N. (2008). Ortaöğretim kurumlarında kriz yönetim, stratejisinin incelenmesi (İstanbul ili örneği). (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Tağraf, H. ve Arslan, N.T. (2003). Kriz oluşum süreci ve kriz yönetiminde proaktif yaklaşım. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi,4 (1), 149-160.Torley, M. (2011). Elementary principals decision-making process during crisis situations ın one Northern New Jersey District. (Yayımlanmamış doktora tezi). Seton Hall University, New Jersey.Ulutaş, S. (2010). Kriz yönetimi ve dönüşümcü liderlik. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. Wanko, J.M. (2000). Crisis prevention teams ın high schools. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Seton Hall University, Miami.Werner, D. (2012). Perceptions of preparedness for a major school crisis:An evaluation of Missouri school counselors. Journal of School Counseling, 12(3), 2014.www.tdk.gov.tr.(18.05.2014).
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Studies on Education
Journal Section Makaleler
Authors

Adnan Karakuş 0000-0001-8779-6635

Yusuf İnandı 0000-0001-8779-6635

Publication Date August 31, 2018
Published in Issue Year 2018 Volume: 14 Issue: 2

Cite

APA Karakuş, A., & İnandı, Y. (2018). Ortaokul Yöneticilerinin Okullarında Yaşanan Kriz Durumlarını Yönetme Becerilerinin İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 500-518. https://doi.org/10.17860/mersinefd.442864

Cited By


Üniversiteler ve Kriz Yönetimi
İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi
https://doi.org/10.15869/itobiad.1507273












Once articles are published in the journal, the publishing rights belong to the journal. All articles published in the journal are licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license, which permits sharing by others.