Yeniden Yapılandırma Sonrası 2004-2014 Döneminde Türk Bankacılık Sektörü

Year 2016, Issue: 105, 177 - 222, 01.04.2016

Mete Bumin

https://doi.org/10.33203/mfy.312143

Cited By: 1

Abstract

Bankacılık sektörünün yapısal sorunlarının çözümlenmesi

amacıyla Mayıs 2001’de uygulamaya konulan Bankacılık Sektörü

Yeniden Yapılandırma Programı kapsamında gerçekleştirilen

reformlar tamamlandıktan sonra 2004-2014 döneminde sektörün

bilançosunda yapısal değişimler gerçekleşmiş, bankaların aracılık

fonksiyonlarına odaklanmasıyla kredilerin aktifler içindeki payı

artmış, mevduatlar ana fonlama kaynağı olmaya devam etmiş,

bankaların güçlü sermaye ve özkaynak tabanına sahip olmaları

sonucunda sermaye yeterliliği rasyoları yasal sınırların üzerinde

gerçekleşmiştir. Bankacılık sektörünün bilançosunun 2004-2014

dönemindeki gelişimine bağlı olarak, sektörün performans, işletme

ve verimlilik rasyolarında iyileşme gözlemlenmiştir.

Keywords

Bankacılık sektörü; yeniden yapılandırma; performans, işletme ve verimlilik rasyoları

Turkish Banking Sector After Restructuring in 2004-2014 Period

Abstract

After the finalization of the reforms within the Banking Sector

Restructuring Program aimed to eliminate the weaknesses of

banking sector, structural changes were achieved in sector, share

of loans in total assets increased as banks focused on intermediary

functions, deposits continued to be the main funding source and

capital adequacy ratios also realized above the legal limits with

the strong capital and own fund base during 2004-2014 period.

The performance, operating and productivity ratios of the banking

sector also improved during this period.

Keywords

Banking sector; restructuring; performance, operating and productivity ratios

References

• Aydoğan, E., R. Aktaş ve S. Pekkaya. 2005. 2001 Krizi Sonrası Dönemde Makroekonomik Gelişmeler Işığında Türk Bankacılık Sisteminin Yeniden Yapılandırılmasına İlişkin Bir Değerlendirme. İktisat, İşletme ve Finans Dergisi 20 (237): 17-48. Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu. 2001. Bankacılık Sektörü Yeniden Yapılandırma Programı - Tanıtım Rehberi. Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu. 2005. Bankacılık Sektörü Yeniden Yapılandırma Programı: Gelişme Raporları. BDDK Yayınları No:2. Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu. 2010. Krizden İstikrara Türkiye Tecrübesi. Çalışma Tebliği, Gözden Geçirilmiş Üçüncü Baskı. Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu. 2015. www.bddk.org.tr. İnteraktif Bültenler Türk Bankacılık Sektörü Aylık Bülteni 2004-2014. Boyacıoğlu, M. A. 2003. 1980 Sonrası Türk Bankacılık Sektöründeki Gelişmeler, Krizlerin Sektör Üzerindeki Etkileri ve İyileştirici Öneriler. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 2003 (9). Bumin, M. ve F. Ateş. 2008. Sorunlu Bankaların Çözümlenmesi. Palme Yayıncılık. Bumin, M. 2009. Kamu Bankalarının Yeniden Yapılandırılması ve Sonuçları. TBB Bankacılar Dergisi 20(70): 17-36. Bumin, M. ve A. Cengiz. 2009. Banka Birleşme ve Devralmalarının Etkinlik Üzerine Etkisi: Pamukbank’ın Halkbank’a Devredilmesi. İktisat, İşletme ve Finans Dergisi 24(279): 68-96. Calomiris, C. W. ve A. Powell. 2000. Can Establishing Market Bank Regulators Establish Credible Discipline: The Case of Argentina, 1992-1999. The National Bureau of Economic Research Working Paper No: 7715. Demireli, E. 2010. TOPSIS Çok Kriterli Karar Verme Sistemi: Türkiye’deki Kamu Bankaları Üzerine Bir Uygulama. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi 5(1): 97- 108. Dookyung, K. 1999. Bank Restructuring in Korea. Bank for International Settlement Policy Papers. Erdönmez, A. P. ve B. Tulay. 2001. İsveç Bankacılık Krizi ve Bankacılık Sisteminin Yeniden Yapılandırılması. Türkiye Bankalar Birliği Bankacılık ve Araştırma Grubu. Gruben, W. C. ve J. Welch. 2001. Banking and Currency Crisis Recovery: Brazil’s Turnaound of 1999. Economic and Financial Review, Federal Reserve Bank of Dallas 4 th Quarter.