Pastoral Psikoloji Merkezinde Klinik Manevi Bakım Eğitimi

Yıl 2018, Sayı: 7, 43 - 62, 30.12.2018

Zuhâl Ağılkaya Şahin

Öz

Manevi bakım ve danışmanlık,
profesyonel eğitim gerektiren bir hizmet olmakla beraber ülkemizde yeni
gelişmeye başladığı için bu alanda profesyonel sayılabilecek bir eğitim
anlayışı ve modeli henüz oluşmamıştır. Almanya manevi bakım konusunda
köklü bir geçmişe ve profesyonel bir eğitim ve uygulamaya sahiptir. Alman
eğitim ve uygulama modellerinden faydalanmak ülkemizde manevi bakım alanının teorik, pratik ve eğitim açısından gelişimine
önemli katkılar yapacaktır. Bu
makalede Almanya’daki pastoral psikolojik eğitimleri içerisinde en
yaygın olan Klinik Manevi Bakım Eğitimi’nde (Klinische Seelsorgeausbildung, KSA) edinilen tecrübeler ve
kazanımlar anlatılmaktadır. Klinik manevi bakım eğitimi, kısaca manevi
danışmanlık yetkinliği kazandırmaya yönelik bir eğitimdir. Teori üniteleri, vaka
analizleri, grup içerisinde öz deneyim üniteleri, staj ve süpervizyondan oluşan
eğitim, Almanya’nın Hattingen şehrindeki Pastoral Psikoloji Merkezinde “Manevi
Bakım - Manevi Danışmanlıkta Pastoral Psikolojik İlerletme Eğitimi/Klinik
Manevi Bakım Eğitimi” adı altında alınmıştır. Alman Pastoral Psikoloji Birliği
(DGfP) standartlarındaki eğitim bir yıla yayılan dört dönemde tamamlanmıştır.
Eğitime katılım, İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesinde Bilimsel Araştırma Projesi
kapsamında gerçekleşmiştir.

Anahtar Kelimeler

Anahtar Kelimeler: Manevi Bakım, Manevi Danışmanlık, Klinik Manevi Bakım Eğitimi

Clinical Pastoral Training at a Pastoral Psychology Center

Öz

Abstract: Pastoral care and
counseling is a service that requires professional training. However, there is a
lack of a professional training understanding and a model developed in Turkey, because
the field is very new. In Germany, pastoral care has a deep-rooted history and
a professional practice and training. Benefiting from German pastoral care
practices and trainings would make important contributions to the theoretical,
practical, and educational development of the field in Turkey. This paper
reports about the experiences and achievements that I received at the most wide
spread pastoral psychological training in Germany, the clinical pastoral
training. In short, clinical pastoral trainings aim to provide a competency for
pastoral care. The training that consisted of theory units, verbatim analysis,
self awareness in group interaction units, practical training, and supervision,
took place at the Pastoral Psychology Center in Hattingen/Germany entitled
“Spiritual Care - Pastoral Psychological Promotion in Pastoral Counseling/Clinical
Pastoral Training”. The training that was according to the German Pastoral
Psychology Association’s standards was completed in four intervals during one
year. The training was attended in the frame of a Scientific Research Project
at Izmir Katip Celebi University.

Anahtar Kelimeler

Keywords: Pastoral Care, Pastoral Counseling, Clinical Pastoral Training

Kaynakça

• Ağılkaya Şahin, Z. “Klinik Manevi Bakım Eğitimi - Almanya Örneği.” Journal of Intercultural and Religious Studies, 7 (2014a): 37-59.
• Ağılkaya Şahin, Z. “Federal Almanya Cumhuriyeti’nde Dini Danışmanlık: Teori - Eğitim - Uygulama.” Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, 2014b.
• Ağılkaya Şahin, Z. Manevi Bakım ve Danışmanlık. İstanbul: Marmara Akademi Yayınları, 2017.
• Bernard, J. M. ve R. K. Goodyear. Fundamentals of Clinical Supervision. MA: Pearson, 2004.
• Deutsche Gesellschaft für Pastoralpsychologie (DGfP), erişim 20 Temmuz, 2018. https://www.pastoralpsychologie.de.
• Emerson, J. G. “Pastoral Psychology in the Dynamic of the New Millenium.” Pastoral Psychology, 48/4 (2000): 251 - 291.
• Fahlbusch, E. “Praktische Theologie.” Taschenlexikon Religion und Theologie, 5. Bd., 124-129, Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1983.
• Frielingsdorf, K. “Seelsorgeausbildung.” Lexikon für Theologie und Kirche, 9. Bd., 388-389, Freiburg: Herder, 2000.
• Gestrich, R. “Aus - und Fortbildung für Krankenhausseelsorge.” Handbuch der Krankenhausseelsorge, M. Klessmann. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 2002.
• Hauschildt, E. “Seelsorge, Seelsorgelehre.” Theologische Realenzyklopaedie, 31. Bd., 31-74, Berlin, New York: Walter de Gruyter, 2000.
• Hauschildt, E. “Pastoral Practitioner.” Religion Past & Present, IX, 597-598. Leiden: Brill, 2011.
• Hiltner, S. Religion and Health. New York: Macmillan, 1943.
• Hiltner, S. Pastoral Counseling. New York & Nashville: Abingdon, 1949.
• Johnson, P. E. Psychology of Pastoral Care. New York, Nashwille: Abingdon, 1953.
• Klessmann, M. Seelsorge. Neukirchen - Vluyn: Neukirchener, 2010.
• Klessmann, M. “Pastoral Care for the Sick.” Religion Past & Present, IX, 591-592. Leiden: Brill, 2011.
• Meydan, B. ve M. Koçyiğit Özyiğit. “Süpervizyon İlişkisi: Psikolojik Danışma Süpervizyonunda Kritik Bir Öğe.” Ege Eğitim Dergisi, 17/1 (2016): 225 - 257. Schmid, G. “Pastoralpsychologie.” Lexikon für Theologie und Kirche, 7. Bd., 1441-1443. Freiburg: Herder, 1998.
• Stollberg, D. Therapeutische Seelsorge. München: Kaiser, 1969.
• Stollberg, D. Seelsorge praktisch. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1970.
• Stollberg, D. “Was ist Pastoralpsychologie 1992?” Wege zum Menschen, 45 (1993): 168-172.
• Thornton, E. E. Professional Education for Ministry. A History of Clinical Pastoral Education. Nashville: Abingdon, 1970.
• Winkler, K. Seelsorge. Berlin, New York: Vandenhoeck & Ruprecht, 2000.
• Wittrahm, A. Seelsorge, Pastoralpsychologie und Postmoderne. Stuttgart: Kohlhammer, 2001.
• Ziemer, J. Seelsorgelehre. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 2000.