Abstract
Bu çalışmada öğretmenlerin iş doyum düzeyleri ve bireysel performanslarına yönelik algıları ve iş
doyumu ile bireysel performansları arasındaki ilişki incelenmiştir. Araştırmanın evrenini Denizli ili
Merkezefendi ve Pamukkale ilçelerinde 2014-2015 eğitim-öğretim yılında resmi liselerde görev yapan
öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise oranlı küme örnekleme yöntemi ile seçilen
370 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri Weiss, Davis, England ve Lofguist (1967) tarafından
geliştirilen ve Baycan (1985) tarafından Türkçeye uyarlanan “Minnesota İş Doyumu Ölçeği” ve Staples,
Hulland ve Higgings (1999) tarafından geliştirilen, Rego ve Cunha (2008) tarafından yeniden düzenlenen
ve Dönmez (2014) tarafından Türkçeye uyarlanan “Kişisel Beyana Dayalı Bireysel Performans Ölçeği” ile
toplanmıştır. Verilerin analizinde aritmetik ortalama, t testi, tek yönlü varyans analizi, pearson
korelasyon ve basit doğrusal regresyon analizinden yararlanılmıştır. Analizler sonucunda öğretmenlerin
içsel ve genel doyuma ilişkin maddeleri “memnunum”, dışsal doyuma ilişkin maddeleri “kararsızım”;
bireysel performansa yönelik maddeleri ise “katılıyorum” düzeyinde yanıtladıkları görülmüştür. İş
doyumu ile bireysel performans arasında pozitif yönde, düşük düzeyde bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca,
öğretmenlerin iş doyum düzeylerinin bireysel performanslarına yönelik algılarını anlamlı olarak yordadığı
görülmüştür.