Orman sayılan alanlarda mülkiyet hakları çeşitli kesimlerin dahil olduğu politik bir süreçle biçimleniyor. Son yüzelli yılı aşkın dönemde bu süreç orman
ekosistemlerinde doğal kaynağa dayalı sermaye birikimi bağlamında biçimlendi. Bu yazının amacını bu alanlarda mülkiyet haklarındaki değişimleri
sermaye birikim sürecinde devletin taşıdığı işlevler ve emeğin denetlenme
biçimlerindeki dönüşümler bağlamında açıklamak oluşturuyor. Yazıda orman
arazilerinde mülkiyet haklarının dönüşüm süreci son yüz elli yıldaki üç önemli
dönüm noktası çerçevesinde ele alınıyor. İlk dönüm noktasını bireysel mülkiyet haklarının oluşturulduğu ve özellikle kolonilerdeki tropikal ormanlarda
devlet mülkiyeti ilkesinin ön plana çıktığı ondokuzuncu yüzyıl ortaları oluşturuyor. İkinci dönüm noktası orman sayılan alanlarda mülkiyet haklarının
yalnız sermaye birikiminin değil aynı zamanda ekolojik dengenin sürdürülebilirliği çerçevesinde müzakere edildiği yirminci yüzyıl ortalarına rastlıyor.
Üçüncü olarak orman ekosistemlerinde doğal kaynağa dayalı sermaye birikim sürecinde devletin oynadığı rolün dönüştüğü 1980 sonrası ele alınıyor.
Yazıda Türkiye ormanlarındaki gelişmeler dünya ormanlarındaki, özellikle
de dünya ticaretinin odaklandığı tropikal bölge ormanlarındaki gelişmelerle
ilişki içinde ele alınıyor.
Orman ekosistemleri mülkiyet hakları doğal kaynağadayalı sermaye birikimi
Orman ekosistemleri mülkiyet hakları doğal kaynağa dayalı sermaye birikimi.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kamu Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2010 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Sayı: 12 |