THE ROLE OF MOTHER-SON ATTACHMENT AS A PREDICTOR OF DAUGHTER-INLAW/ MOTHER-IN-LAW RELATIONSHIP AND MARITAL SATISFACTION

Year 2017, , 1 - 16, 31.12.2017

Esra Aydın Azize Nilgün Canel

https://doi.org/10.26695/mukatcad.2018.7

Abstract

This research has been carried out in order to determine the predictive role of the mother-son attachment on the couple’s marriage satisfaction and mother-in-law/daughter-in-law relationships. The research was prepared in accordance with basic linear regression design – one of the relational screening models. In order to determine the role of mother-son attachment style, Parental Bonding Instrument (PBI); and to determine marriage satisfaction, Marriage Satisfaction Scale (MSS) were applied. In order to determine daughter-in-law/mother-in-love relationships, Daughter-in-law/Mother-in-law Relations Scale (DMRS) was developed by the researcher. The role of mother-son attachment as a predictor of daughter-in-law/mother-in-law relations and marital satisfaction was analyzed via Basic Linear Regression Analysis. Significance of the acquired data was tested at a dual level of 0.5. According to the research findings, both mother-son attachment care and sensibility to needs dimension and mother-son attachment independence and autonomy dimension play a significant role as a predictor of daughter-in-law/mother-in-law relationship. Mother-son attachment care and sensibility to needs dimension play a significant role as a predictor of marital satisfaction for both women and men while independence and autonmy dimension doesn’t play any role as a predictor of marital satisfaction. Also, daughter-in-law/mother-in-law relationship plays a significant role as a predictor of marital satisfaction. Research findings have been compared with those of similar researches in the discussion section and recommendations have been made.

Keywords

Mother-son attachment, daughter-in-law/mother-in-law relationship, marital satisfaction, family, married couples

ANNE-OĞUL BAĞLANMASININ GELİN-KAYINVALİDE İLİŞKİSİ VE EVLİLİK DOYUMUNU YORDAMADAKİ ROLÜ

Abstract

Bu araştırma, anne-oğul bağlanmasının eşlerin evlilik doyumu ve gelin-kayınvalide ilişkisini yordamadaki rolünü belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama türü desenlerinden basit doğrusal regresyon desenine uygun olarak hazırlanmıştır. Katılımcıların anne-oğul bağlanma düzeylerini belirleyebilmek için Anaya Bağlanma Ölçeği (ABÖ), evlilik doyumu düzeylerini belirlemek için Evlilik Doyumu Ölçeği (EDÖ) ve gelin-kayınvalide ilişkisini belirlemek için araştırmacı tarafından geliştirilen ve geçerlik, güvenirlik analizlerinden geçmiş olan Gelin-Kayı1nvalide İlişkileri Ölçeği (GKİÖ) kullanılmıştır. Uygulama ve verilerin toplanması aşamasından sonra elde edilen veriler SPSS 15.0 aracılığıyla istatistiki açıdan değerlendirilmiştir. Anne-oğul bağlanmasının evlilik doyumu ve gelin-kayınvalide ilişkileri yordamadaki rolünü araştırmak için basit doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre ise evli çiftlerde erkeklerin anneleri ile bağlanma düzeyleri ilgili ve ihtiyaçlara duyarlı oluş boyutunda pozitif yönde, bağımsızlığa ve otonomiye izin vermeme boyutunda ise negatif yönde gelin-kayınvalide ilişkisini anlamlı düzeyde yordamaktadır. Erkeklerde anneye bağlanma ilgili ve ihtiyaçlara duyarlı oluş boyutu hem erkeklerde hem kadınlarda evlilik doyumunu anlamlı şekilde yordamakta, bağımsızlığa ve otonomiye izin vermeme boyutu ise anlamlı şekilde yordamamaktadır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular benzer konularda yapılan başka araştırma bulguları ile karşılaştırılmış ve yorumlanmıştır.

Keywords

Anne-oğul bağlanması, gelin-kayınvalide ilişkisi, evlilik doyumu, aile, evli çiftler

References

• Abouhamzeh, E. (2014). Attachment styles and marital satisfaciton among Iranian-American individuals (Unpublished doctorate dissertation). The Chicago School of Professional Psychology, Chicago, USA.
• Adams, R. D. ve Baptist, J. A. (2012). Relationship maintenance behaviour and adult attachment: An analysis of the actor-partner interdependence model. The American Journal of Family Therapy, 40, 230-244.
• Adams, T. R. (2000). Differantiation and in law satisfaction among newly married LDS couples (Unpublished doctorate dissertation). Indiana State Univesity, Indiana, USA.
• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2011). Türkiye boşanma nedenleri araştırması. Erişim adresi (06 Ocak 2014): http://ailetoplum.aile.gov.tr/data/5550af1d369dc51954e43522/taya2013trk.pdf
• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2014). Türkiye boşanma nedenleri araştırması. Erişim adresi (06 Ocak 2014): http://ailetoplum.aile.gov.tr/data/54292ce0369dc32358ee2a46/tbna2014_kitap.pdf
• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2014). Türkiye aile yapısı araştırması. Erişim Adresi (06 Ocak 2014): http://ailetoplum.aile.gov.tr/data/5550af1d369dc51954e43522/taya2013trk.pdf
• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ve Hacettepe Üniversitesi. (2009). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması. Erişim adresi (06 Ocak 2014): http://kasaum.ankara.edu.tr/files/2013/11/Aile-i%C3%A7i-%C5%9Fiddet-H%C3%9CNEE-2008-AnaRapor.pdf
• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ve Hacettepe Üniversitesi. (2014). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması. Erişim adresi (06 Ocak 2014): http://www.hips.hacettepe.edu.tr/TKAA2014_Ozet_Rapor.pdf
• Ainsworth, M. D. S., Bleher, M. C., Waters, E. ve Wall, S. (1978). Patterns of attachment: A psychological study of the strange situation. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
• Aydın, E. (2017). Anne-oğul bağlanmasının gelin-kayınvalide ilişkisi ve evlilik doyumunu yordamadaki rolü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Ball, A. M. (2014). Is there a relationship between attachment style and marital satisfaction? A study of couples married at least seven years (Unpublished doctorate dissertation). Capella University, MN, USA.
• Bartholomew, K. ve Horowitz, L. M. (1991). Attachment styles among young adults: A test of a four category model. Journal of Personality and Social Psychology, 61(2), 226-244.
• Bartholomew, K. ve Shaver, P. R. (1998). Methods of assessing adult attachment. J. A. Simpson & W. S. Rholes (Eds.). Attachment theory and close relationships (25-45). New York: Guilford Press.
• Basat, Ç. (2004). An exploration of marital satisfaction, locus of control, and self-esteem as predictors of sexual satisfaction (Unpublised doctorate dissertation). Middle East Technical University, Ankara.
• Bowlby, J (1969). Attachment. USA: Basic Book Publishers.
• Bowlby, J. (1973). Attachment and Loss volume II: Separation. New York: Basic Books.
• Bowlby, J. (2012). Güvenli bir dayanak ebeveyn-çocuk bağlanması ve sağlıklı insan gelişimi. (Çev. S. Güneri). İstanbul: Psikoterapi Enstitüsü Eğitim Yayınları.
• Bretherton, I. (1992). The origin of attachment theory: John Bowlby and Mary Ainsworth. Developmental Psychology, 28, 759-775.
• Bryant, C. M., Conger, R. D. ve Meehan, J. M. (2001). The influence of in-laws on change in marital success. Journal of Marriage and Family, 63, 614-626.
• Burger, J. M. (2006). Kişilik. (Çev. Sarıoğlı İDE). İstanbul: Kaknüs Yayınları.
• Canel, A. N. (2007). Ailede problem çözme, evlilik doyumu ve örnek bir grup çalışmasının sınanması (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Canel, A. N. (2013). The development of the Marital Satisfaction Scale (MSS). Educational Science: Theory & Practice: 13(1), 1-2.
• Chen, M-H. (1999). The relationship of mothers and daughters in-law in urban Chinese families (Unpublished doctorate dissertation). The Texas Woman’s University, USA.
• Curun, F. (2006). Yüklemeler, iletişim çatışmaları, cinsiyet ve cinsiyet rolü yönelimi ile evlilik doyumu arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Crowley, A. K. (2006). The relationship of adult attachment style and interactive conflict styles to marital satisfaction (Unpublished doctorate dissertation). Texas A&M University, USA.
• Çağ, P. (2011). Evli bireylerde eş desteği ve evlilik doyumu (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Demir, İ. (2003). Evlilik ilişkilerine farklı bir yaklaşım: Bağlanma kuramı. H. Yavuzer (Ed.). Evlilik okulu içinde (92-113). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Fuller, T. L. & Fincham, F. D. (1995). Attachment style in married couples: Relation to current marital functioning, stability over time, and method of assessment. Personal Relationships, 2, 17-34.
• Gladding, S. T. (2012). Aile terapisi tarihi, kuram ve uygulamaları. (Çev. Ed. İ. Keklik ve İ. Yıldırım). Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği.
• Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Müdürlüğü ve BNB Danışmanlık Ltd. Şirketi. (2009). Türkiye’de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması özet rapor. Ankara.
• Hatch, D. L. (2008). Factors that influence the association between adult attachment and marital satisfaction (Unpublished doctorate dissertation). Utah State University, USA.
• Hazan, C. ve Shaver, P. R. (1994). Attachment as an organizational framework for research on close relationship. Psychological Inquiry, 5(1), 1-22.
• Hazan, C. ve Shaver, P. R. (1997). Romantic love conceptualized as an attachment process. Journal of Personality and Social Psychology, 52, 511-524.
• Heppner, P. P., Wampold, B. E. ve Kivlighan, D. M. (2013). Psikolojik danışmada araştırma yöntemleri. (D. M. Siyez, Çev. Ed.). Ankara: Mentis Yayıncılık.
• Hogge, J. L. (2007). Relationships among marital satisfaction, marital conflict dimensions and marital conflict strategies (Unpublished master dissertation). Utah State University, Utah, USA.
• Hoye, D. (1971). Mother-in-law adjustment of young marrieds (Unpublished doctorate dissertation). University of North Carolina, Greensboro, USA.
• Hyejeong, C. (1992). Effects of conflict with mothers-in-law on psychological well-being and marital adjustment among Korean daughters-in-law (Unpublished dissertation). Texas Tec University, USA.
• Jenkins, N. (2013). The relationship between attachment styles and marital satisfaction in a military service population (Unpublished doctorate dissertation). Walden Univertsity, USA.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1982). Sex roles, family and community in Turkey. Indiana University Turkish Studies 3, Indiana, USA.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1990). İnsan-aile-kültür. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Kapçı, E. G. ve Küçüker, S. (2006). Ana babaya bağlanma ölçeği: Türk üniversite öğrencilerinde psikometrik özelliklerin değerlendirilmesi. Türk Psikiyatri Dergisi, 17(4), 286-295.
• Kirkpatrick, L. A., Davis, K. E. (1994). Attachment style, gender, and relationship stability: A longitudinal analysis. Journal of Personality and Social Psychology, 66, 502-512.
• Kutlu, B. (2009). Beden imajının gelişimi ve sağlıklı beden ağırlığının korunmasında yemeyle ilgili tutumlar, temel inançlar ve ebeveyne bağlanma rolü (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
• Kuyaksil, A. (2009). Türk anayasalarında kadın hakları ve gelişimi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 328-352.
• Larsen, N. J. (1997). Support given by women to their mothers and mothers in law and relationship quality over time (Unpublished doctorate dissertation). Iowa State Univertsity, USA.
• McKay, N. F. (2012). Connections: Women in succesful in in-law relationships (Unpublished doctorate dissertation). The Union Institute & Univertsity, Ohio, USA.
• Moini, S. (2016). What predicts marital satisfaction? Defining marital satisfaction through attachment and differantation (Unpublished master dissertation). Alliant İnternational University, LA, USA.
• Nastasee, A. (1995). Analysis of the relationship mothers in law and daughters in law: A systems perspective (Unpublished doctorate dissertation). The Pennsylvania State Univertsity, USA.
• Ng, K-M., Loy, J., MohdZain, Z. ve Cheong, W. (2013). Gender, race, adult attachment and marital satisfaction among Malaysians. The Family Journal: Counselling and Therapy for Couples and Families, 21(2), 198-207.
• Nichols, M. P. (2013). Aile terapisi kavramlar ve yöntemler. (Çev. O. Gündüz). İstanbul: Kaknüs Psikoloji.
• Nuner, J. (2004). A qualitative study of mother in law / daughter in law relationships (Unpublished doctoral dissertation). Texas Woman’s University, Texas, USA.
• Özabacı, N. ve Erkan, Z. (2013). Aile danışmanlığı kuram ve uygulamalara genel bakış. Ankara: PEGEM Akademi.
• Özgüven, İ. E. (2000). Evlilik ve aile terapisi. Ankara: PDREM Yayınları.
• Özgüven, İ. E. (2001). Ailede iletişim ve yaşam. Ankara: PDREM Yayınları.
• Öztürk, M. (2013). The interrelationship between in-laws acceptance rejection, intimate partner acceptance rejection, marital conflict, and overall marital satisfaction evaluation (Unpublished master dissertation). Boğaziçi Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
• Patton, M. Q. (1987). How to use qualitative methods in evaluation. Newbury Park, CA: Sage Publications.
• Pfeifer, S. K. (1989). Mothers’ in law and daughters’ in law perceptions of interpersonal interaction (Unpublished doctoral dissertation). University of Delaware, USA.
• Price, W. G. (1992). The relationship levels of differantation from the family of origin to the mother-in-law/daughter-in-law relationship (Unpublished master dissertation). Texas Woman’s University, USA.
• Rangelov, B. B. (2012). A study of relationship between conflict management styles and marital satisfaction among Bulgarian-American Spouses (Unpublished doctorate dissertation). Southwestern Baptist Thelogical Seminary, USA.
• Rittenour, C. E. (2009). Communicative and relational dimensions of shared family identity and relational intensions in mother-in-law/daughter-in-law relationships: Implications for relational outcomes and future family functioning (Unpublished dactorate dissertation). University of Nebraska, USA.
• Sarı, T. (2012). Evli bireylerin ebeveyn algıları, otomatik düşünceleri ve bağlanma stillerinin evlilik doyumu ile ilişkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Haliç Üniversitesi, İstanbul.
• Schnose, M. A. (2005). Marital satisfaction among Hispanic couples: Intimacy, adult attachment and internalized shame (Unpublished doctoral dissertation). Fuller Theological Seminary, School of Psychology, USA.
• Serewich, M. C. M. (2014). Relationships with parents-in-law. K. Floyd ve M. T. Morman (Eds.) Widening the family circle: New research on family communication (85-102). USA: SAGE Publications.
• Serovich, J. M. (1991). In-law relationships: A role change perspective (Unpublished master dissertation). University of Georgia, USA.
• Shih, K. Y. ve Pyke, K. (2010). Power, resistance, and emotional economies in women’s relationships with mothers-in-law in Chinese immigrant families. Journal of Family Issues, 31(3), 333–357.
• Shih, K. Y. ve Pyke, K. (2015). Seeing mothers-in-law through the lens of the mothering ideology: An interview analysis of Taiwanese, Taiwanese American, and Mexican American daughters-in-law. Journal of Family Issues, 1–26.
• Shlien, J. M. (1992). Mother-in-law: A problem in kinship terminology. A Rewiev of General Semantics, 19, 161-171.
• Sığırcı, A. (2010). Evli bireylerde bağlanma biçimleri ve evliliğe dair inançların evlilik doyumu ile ilişkisinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
• Solmuş, T. (2010). Bağlanma ve aşkın iki yüzü. İstanbul: Epsilon.
• Song, Y. (2009). Perceptions of the adult son/husband’s mediation styles in Chinese mother/daughter-in-law conflicts (Unpublished doctorate dissertation). University of Kansas, USA.
• Tezer, E. (1986). Evli eşler arasındaki çatışma davranışları: Algılama ve doyum (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Tufan Çetin, B. (2010). Evlilik doyumunun bazı değişkenlere göre yordanması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
• Tuncay-Senlet, E. (2012). Domestic violence against women in relations to marital adjustmet and psychlogical well-being, with the effects of attachment, marital coping, and social support (Unpublished doctoral dissertation). Middle East Technical University, Ankara.
• Turan-Akdağ, S. (2011). Ergenlerin bağlanma stilleri ile ebeveynlerinin bağlanma stilleri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış tıpta uzmanlık tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Turner, M. J., Young, C. R., ve Black, K. L. (2006). Daughters-in-law and mothers-in-law seeking their place within the family: A qualitative study of differing viewpoints. Family Relations, 55(5), 588-600.
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) (2013). Evlenme ve boşanma istatistikleri 2013. Erişim adresi (06 Ekim 2013): http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=16051
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) (2014). Evlenme ve boşanma istatistikleri 2014. Erişim adresi (09 Temmuz 2014): http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=18628
• Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) (2015). Evlenme ve boşanma istatistikleri 2015. Erişim adresi (13 Haziran 2015): http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=21515
• Vellucci, K. L. (2013). Perceived relationship approval and inclusion by parents-in-law as predictors of marital satisfaction and stability (Unpublished doctoral dissertation). Alliant International University, California, USA.
• Yakalı-Çamoğlu, D. (2007). Turkish family narratives: The relationships between mothers and daughters in-law. Journal of Family History, 32(2), 161-178.
• Yakalı-Çamoğlu, D. (2011). Representations of in-law women as villains in the Turkish novel. A. Fahraeus, ve D. Yakalı-Çamoğlu (Eds.). Villains and villainy embodiments of evil in literature, popular culture and media (149-171). Amsterdam-New York, NY: Probing the Boundaries.
• Yıldız, A. (2003). Evlilikte yaşanan sorunlar ve başa çıkma yolları. H. Yavuzer (Ed.). Evlilik okulu içinde (211-229). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yurtkuran-Demirkan, S., Günindi-Ersöz, A., Beder-Şen, R., Ertekin, E., Sezgin, Ö., Turğut, A. M. vd. (2009). Boşanma nedenleri araştırması. Ankara: Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü.
• Zeytinoğlu, E. (2013). Evli bireylerin benlik saygısı, kıskançlık düzeyi, evlilikteki çatışmalar ve evlilik doyumu arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.