Research Article
BibTex RIS Cite

DİJİTALLEŞME ÇAĞINDA YUMUŞAK GÜCÜN YENİ UNSURU: DİJİTAL DİPLOMASİ

Year 2022, , 348 - 358, 03.11.2022
https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.1124215

Abstract

Yumuşak güç unsurları, özellikle ikna ve güvenilirlik algıları, devletlerarasındaki güç dağılımını ve devletlerin güç hiyerarşisindeki konumlarını etkilemektedir. Devletlerin birbirleriyle ve çevreleriyle olan ilişkileri, hükümetlerin davranışları, söylemleri ve uluslararası arenadaki tutumları, devletlerin uluslararası sistemdeki imajını belirleyen unsurlar olarak ön plana çıkmaktadır. Dijital çağda yumuşak gücün bileşenlerini ve devletlerin imajını belirleyen unsurları etkileyen en önemli faktörlerden biri ise bilişim teknolojilerinin gelişimidir. Uluslararası ilişkiler her zaman teknolojiden önemli ölçüde etkilenmiştir ve günümüzde bilişim teknolojilerindeki gelişmeler toplumların tüm alanlarını etkilediği gibi hükümetlerin işleyiş şekillerinde ve birbirleriyle ilişki kurma biçimlerinde önemli bir etkiye sahip olmuştur. Bu gelişmelerin bir ürünü olarak ortaya çıkan ve kamu diplomasisi kavramından evrilen dijital diplomasi, devletlerin yumuşak güç unsurları arasında giderek daha önemli bir yer edinmektedir. Bu çalışma devletlerin gün geçtikçe daha aktif olarak kullandıkları dijital diplomasinin yumuşak güç potansiyeli üzerinde durarak dijital diplomasi ve yumuşak güç arasındaki ilişkiyi analiz etmektedir. Çalışmada, doğru kullanıldığı takdirde, dijital diplomasinin çok etkili bir dış politika aracı ve yumuşak güç bileşeni olarak kabul edilebileceği ancak geleneksel diplomasinin yerini alacak bir uygulama olarak kabul edilmemesi gerektiği, aksine geleneksel diplomasinin tamamlayıcısı olarak kabul edilmesi gerektiği savı ileri sürülmektedir.

References

  • 21st century statecraft. State.gov. https://2009-2017.state.gov/statecraft/overview/index.htm.
  • Adesina, O. S. (2017). Foreign policy in an era of digital diplomacy. Cogent Social Sciences, 3(1), 1-13.
  • Aroon, P. (2010). Clinton: WikiLeaks disclosure is ‘attack on the international community’. Foreign Policy.
  • https://foreignpolicy.com/2010/11/29/clinton-wikileaks-disclosure-is-attack-on-the-international-community/.
  • Berridge, G. R. & Lloyd, L. (2012). The Palgrave Macmillan dictionary of diplomacy. Palgrave.
  • Burke, E. (2014). Revolutionary writings: Reflections on the revolution in France and the first letter on a regicide peace. I. Hampsher-Monk (Ed.). Cambridge University Press.
  • Ekşi, M., & Taş, F. D. (2020). Dijital diplomasi yeni bir tür diplomasi midir?. Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 4(2), 213-239.
  • Erdem, E. (2017). Sivil toplumun dış politika inşasındaki rolü: Türk kamu diplomasisi örneği. Ekonomi Politika ve Finans Araştırmaları Dergisi, 2(1), 36-49.
  • FDCO (Foreign, Commonwealth & Devepolment Office). (2022). https://blogs.fcdo.gov.uk/digitaldiplomacy/.
  • Gilboa, E. (2008). Searching for a theory of public diplomacy, Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 55-77.
  • Girgin, K. (1975). Çağdaş politika ve diplomasi el kitabı. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Gök, A. (2021a). Siber tehdit. N. Akdemir ve C. O. Tuncer (Ed.), Siber ansiklopedi: Siber ortama çok disiplinli bir yaklaşım içinde, (ss.498-500). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Gök, A. (2021b). WikiLeaks. N. Akdemir ve C. O. Tuncer (Ed.), Siber ansiklopedi: Siber ortama çok disiplinli bir yaklaşım içinde, (s.633-636). Ankara: Pegem Akademi.
  • Gürdal, E. (2021). Dijital diplomatlar: Dijital diplomaside yeni nesil diplomatlar. Bitlis Eren Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Akademik İzdüşüm Dergisi, 6(1), 114-127.
  • Hanson, F. (2012). Baked in and wired: eDiplomacy@State, Foreign Policy Paper Series içinde (s.1-41). Brookings Institution. https://www.euronews.com/2022/01/28/finnish-diplomats-were-targeted-by-pegasus-spyware-says-foreign-ministry.
  • Huijgh, E. (2016). Public diplomacy. Constantinou, C. M., Kerr, P., Sharp, P. (ed.), The SAGE Handbook of Diplomacy içinde (ss. 437-450). Sage.
  • Internet World Stats, (2021). https://www.internetworldstats.com/stats.htm.
  • James F. Larson (2004). The internet and foreign policy. Science Press Publishers.
  • Kim, H. (2017). Bridging the theoretical gap between public diplomacy and cultural diplomacy. The Korean Journal of International Studies, 15(2), 293-326.
  • Kissinger, H. A. (1956). The congress of Vienna: A reappraisal. World politics, 8(2), 264-280.
  • Kömür, G. (2020). Yumuşak güç unsuru olarak kamu diplomasisi. International Journal of Politics and Security, 2(3), 89-115.
  • Köse, E. (2017). Dijital diplomasi'nin sosyo-ekonomik ve sosyo-politik yapıya etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(Kayfor Özel Sayısı), 2347-2370.
  • Lewis, D. (2014). Digital diplomacy. Gatewayhouse. http://www.gatewayhouse.in/digital-diplomacy-2/.
  • Manor, I. (2015). WikiLeaks revisted. Digital Diplomacy Blog. https://digdipblog.com/2015/11/09/wikileaks-revisited/.
  • Manor, I. & Segev, C. (2015). America’s selfie: How the US portrays itself on its social media accounts. C. Bjola & M. Holmes (Ed.), Digital diplomacy: Theory and practice içinde (ss. 89–108). Routledge.
  • McDowell, M. (2008). Public diplomacy at the crossroads: Definitions and challenges in an open source era. Fletcher F. World Aff., 32(7), 7-15.
  • Melıssen, J. (2013). Public diplomacy. Andrew F. COOPER, Jorge HEINE, and Ramesh THAKUR, (ed.), The Oxford Handbook of Modern Diplomacy içinde (ss. 436-452). Oxford University Press.
  • Melissen, J. (2005). The New public diplomacy: Soft power in international relations. Palgrave Macmillan.
  • Morgenthau, H. J. (2005). Politics among nations, 7. baskı. McGrawHill.
  • Nicolson, H. G. (1969). Diplomacy. Oxford University Press.
  • Nigro, L. J. (2012). Theory and practice of modern diplomacy: Origins and development to 1914. Theory Of War and Strategy içinde (ss. 179–192). Strategic Studies Institute, US Army War College.
  • Nye, J. S. (1990). Soft power. Foreign Policy, 80, 153-171.
  • Nye, J. S. (2004). Soft power. The means to success in word politics. Public Affairs.
  • Nye, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The ANNALS of the American Academy for Political and Social Science, 616, 94-109.
  • Nye, J. S. (2009). Understanding international conflicts. Pearson.
  • Nye, J. S. (2011). Power and foreign policy. Journal of Political Power, 4(1), 9-24.
  • Pamment, J. (2012). New public diplomacy in the 21st century: A comparative study of policy and practice. Routledge.
  • Permyakova, L. (2012). Russiancouncil. https://russiancouncil.ru/en/analytics-and-comments/analytics/digital-diplomacy-areas-of-work-risks-and-tools/.
  • Potter, E. H. (2002). Cyber-diplomacy managing foreign policy in the twenty-first century. McGill-Queen's University Press.
  • Poyraz, E. & Dinçer, M. (2016). Küreselleşen dünyada Türkiye’nin kamu diplomasisi faaliyetleri. Intermedia International e-Journal, 3(4), 30-48.
  • Rashica, V. (2018). The benefits and risks of digital diplomacy. Seeu Review, 13(1), 75-89.
  • Satow, E. (1979). Satow’s guide to diplomatic practice, 5. baskı, ed. London and New York: Longman.
  • Sotiriu, S. (2015). Digital diplomacy: Between promises and reality. C. Bjola & M. Holmes (Ed.), Digital diplomacy: Theory and practice içinde (ss. 33–51). Routledge.
  • The Soft Power 30. A global ranking soft power (2019). https://softpower30.com/wp-content/uploads/2019/10/TheSoft-Power-30-Report-2019-1.pdf.
  • Turianskyı, Y. (2020). COVID-19: Implications for the 'digital divide' in Africa. Africaportal. https://www.africaportal.org/features/covid-19-implications-of-the-pandemic-for-the-digital-divide-in-africa/.
  • Turianskyi, Y. & Wekesa, B. (2021). African digital diplomacy: Emergence, evolution, and the future. South African Journal of International Affairs, 28(3), 341-359.
  • Westcott, N. (2008). Digital diplomacy: The impact of the internet on international relations. Oxford Internet Institute, Research Report, 1-20.
  • Yakovenko, A. (2012). Russian digital diplomacy: clicking through. https://www.rbth.com/articles/2012/09/06/russian_digital_diplomacy_clicking_through_18005.html.
  • Yücel, G. (2016). Dijital diplomasi. TRT Akademi Dijital Medya Sayısı,7(1), 748-760.
Year 2022, , 348 - 358, 03.11.2022
https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.1124215

Abstract

References

  • 21st century statecraft. State.gov. https://2009-2017.state.gov/statecraft/overview/index.htm.
  • Adesina, O. S. (2017). Foreign policy in an era of digital diplomacy. Cogent Social Sciences, 3(1), 1-13.
  • Aroon, P. (2010). Clinton: WikiLeaks disclosure is ‘attack on the international community’. Foreign Policy.
  • https://foreignpolicy.com/2010/11/29/clinton-wikileaks-disclosure-is-attack-on-the-international-community/.
  • Berridge, G. R. & Lloyd, L. (2012). The Palgrave Macmillan dictionary of diplomacy. Palgrave.
  • Burke, E. (2014). Revolutionary writings: Reflections on the revolution in France and the first letter on a regicide peace. I. Hampsher-Monk (Ed.). Cambridge University Press.
  • Ekşi, M., & Taş, F. D. (2020). Dijital diplomasi yeni bir tür diplomasi midir?. Uluslararası Kriz ve Siyaset Araştırmaları Dergisi, 4(2), 213-239.
  • Erdem, E. (2017). Sivil toplumun dış politika inşasındaki rolü: Türk kamu diplomasisi örneği. Ekonomi Politika ve Finans Araştırmaları Dergisi, 2(1), 36-49.
  • FDCO (Foreign, Commonwealth & Devepolment Office). (2022). https://blogs.fcdo.gov.uk/digitaldiplomacy/.
  • Gilboa, E. (2008). Searching for a theory of public diplomacy, Annals of the American Academy of Political and Social Science, 616(1), 55-77.
  • Girgin, K. (1975). Çağdaş politika ve diplomasi el kitabı. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
  • Gök, A. (2021a). Siber tehdit. N. Akdemir ve C. O. Tuncer (Ed.), Siber ansiklopedi: Siber ortama çok disiplinli bir yaklaşım içinde, (ss.498-500). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Gök, A. (2021b). WikiLeaks. N. Akdemir ve C. O. Tuncer (Ed.), Siber ansiklopedi: Siber ortama çok disiplinli bir yaklaşım içinde, (s.633-636). Ankara: Pegem Akademi.
  • Gürdal, E. (2021). Dijital diplomatlar: Dijital diplomaside yeni nesil diplomatlar. Bitlis Eren Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Akademik İzdüşüm Dergisi, 6(1), 114-127.
  • Hanson, F. (2012). Baked in and wired: eDiplomacy@State, Foreign Policy Paper Series içinde (s.1-41). Brookings Institution. https://www.euronews.com/2022/01/28/finnish-diplomats-were-targeted-by-pegasus-spyware-says-foreign-ministry.
  • Huijgh, E. (2016). Public diplomacy. Constantinou, C. M., Kerr, P., Sharp, P. (ed.), The SAGE Handbook of Diplomacy içinde (ss. 437-450). Sage.
  • Internet World Stats, (2021). https://www.internetworldstats.com/stats.htm.
  • James F. Larson (2004). The internet and foreign policy. Science Press Publishers.
  • Kim, H. (2017). Bridging the theoretical gap between public diplomacy and cultural diplomacy. The Korean Journal of International Studies, 15(2), 293-326.
  • Kissinger, H. A. (1956). The congress of Vienna: A reappraisal. World politics, 8(2), 264-280.
  • Kömür, G. (2020). Yumuşak güç unsuru olarak kamu diplomasisi. International Journal of Politics and Security, 2(3), 89-115.
  • Köse, E. (2017). Dijital diplomasi'nin sosyo-ekonomik ve sosyo-politik yapıya etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(Kayfor Özel Sayısı), 2347-2370.
  • Lewis, D. (2014). Digital diplomacy. Gatewayhouse. http://www.gatewayhouse.in/digital-diplomacy-2/.
  • Manor, I. (2015). WikiLeaks revisted. Digital Diplomacy Blog. https://digdipblog.com/2015/11/09/wikileaks-revisited/.
  • Manor, I. & Segev, C. (2015). America’s selfie: How the US portrays itself on its social media accounts. C. Bjola & M. Holmes (Ed.), Digital diplomacy: Theory and practice içinde (ss. 89–108). Routledge.
  • McDowell, M. (2008). Public diplomacy at the crossroads: Definitions and challenges in an open source era. Fletcher F. World Aff., 32(7), 7-15.
  • Melıssen, J. (2013). Public diplomacy. Andrew F. COOPER, Jorge HEINE, and Ramesh THAKUR, (ed.), The Oxford Handbook of Modern Diplomacy içinde (ss. 436-452). Oxford University Press.
  • Melissen, J. (2005). The New public diplomacy: Soft power in international relations. Palgrave Macmillan.
  • Morgenthau, H. J. (2005). Politics among nations, 7. baskı. McGrawHill.
  • Nicolson, H. G. (1969). Diplomacy. Oxford University Press.
  • Nigro, L. J. (2012). Theory and practice of modern diplomacy: Origins and development to 1914. Theory Of War and Strategy içinde (ss. 179–192). Strategic Studies Institute, US Army War College.
  • Nye, J. S. (1990). Soft power. Foreign Policy, 80, 153-171.
  • Nye, J. S. (2004). Soft power. The means to success in word politics. Public Affairs.
  • Nye, J. S. (2008). Public diplomacy and soft power. The ANNALS of the American Academy for Political and Social Science, 616, 94-109.
  • Nye, J. S. (2009). Understanding international conflicts. Pearson.
  • Nye, J. S. (2011). Power and foreign policy. Journal of Political Power, 4(1), 9-24.
  • Pamment, J. (2012). New public diplomacy in the 21st century: A comparative study of policy and practice. Routledge.
  • Permyakova, L. (2012). Russiancouncil. https://russiancouncil.ru/en/analytics-and-comments/analytics/digital-diplomacy-areas-of-work-risks-and-tools/.
  • Potter, E. H. (2002). Cyber-diplomacy managing foreign policy in the twenty-first century. McGill-Queen's University Press.
  • Poyraz, E. & Dinçer, M. (2016). Küreselleşen dünyada Türkiye’nin kamu diplomasisi faaliyetleri. Intermedia International e-Journal, 3(4), 30-48.
  • Rashica, V. (2018). The benefits and risks of digital diplomacy. Seeu Review, 13(1), 75-89.
  • Satow, E. (1979). Satow’s guide to diplomatic practice, 5. baskı, ed. London and New York: Longman.
  • Sotiriu, S. (2015). Digital diplomacy: Between promises and reality. C. Bjola & M. Holmes (Ed.), Digital diplomacy: Theory and practice içinde (ss. 33–51). Routledge.
  • The Soft Power 30. A global ranking soft power (2019). https://softpower30.com/wp-content/uploads/2019/10/TheSoft-Power-30-Report-2019-1.pdf.
  • Turianskyı, Y. (2020). COVID-19: Implications for the 'digital divide' in Africa. Africaportal. https://www.africaportal.org/features/covid-19-implications-of-the-pandemic-for-the-digital-divide-in-africa/.
  • Turianskyi, Y. & Wekesa, B. (2021). African digital diplomacy: Emergence, evolution, and the future. South African Journal of International Affairs, 28(3), 341-359.
  • Westcott, N. (2008). Digital diplomacy: The impact of the internet on international relations. Oxford Internet Institute, Research Report, 1-20.
  • Yakovenko, A. (2012). Russian digital diplomacy: clicking through. https://www.rbth.com/articles/2012/09/06/russian_digital_diplomacy_clicking_through_18005.html.
  • Yücel, G. (2016). Dijital diplomasi. TRT Akademi Dijital Medya Sayısı,7(1), 748-760.
There are 49 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Public Administration
Authors

Çağla Mavruk 0000-0003-1079-8442

Seçkin Baykal 0000-0001-5449-688X

Publication Date November 3, 2022
Published in Issue Year 2022

Cite

APA Mavruk, Ç., & Baykal, S. (2022). DİJİTALLEŞME ÇAĞINDA YUMUŞAK GÜCÜN YENİ UNSURU: DİJİTAL DİPLOMASİ. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 12(Dijitalleşme), 348-358. https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.1124215