The Qara-Qoyunlu dominated Eastern and Southeastern Anatolia; Iran, Iraq, and the Caucasus for nearly a century. In many areas, they were influenced by the organizational structure of their predecessors, Celayirli and Timurids, and continued the legacy of these states in weapon technology. It became the dominant power in this geography by making use of the traditional weapons and equipment of the Middle Ages with their military structure with a nomadic light cavalry. The steppe warrior type, initially based on light cavalry, has been equipped with heavy weapons and siege vehicles over time.
In this study, it will be evaluated in the light of historical sources that the production sites, usage, and application areas of weapon typologies in the military organization of the classical weapons and equipment, which were inherited from their predecessors, of the Qara-Qoyunlu, which became an important combat power in the Eastern Anatolia and Iran geography.
Kara-Koyunlular, yaklaşık bir asır boyunca Doğu ve Güneydoğu Anadolu, İran, Irak ve Kafkasya’da hâkimiyet kurdular. Birçok alanda selefleri Celâyirli ve Timurluların teşkilât yapısından etkilendikleri gibi silah teknolojisinde de bu devletlerin mirasını sürdürdüler. Konar-göçer hafif süvarili askeri yapısı ile Ortaçağın geleneksel silah ve teçhizatlarından yararlanarak bu coğrafyada hâkim güç haline geldiler. Başlangıçta hafif süvari esasına dayanan bozkır savaşçı tipi, zamanla ağır silahlar ve muhasara araçları ile donatıldı.
Bu çalışmada XV. yüzyıl itibariyle Doğu Anadolu ve İran coğrafyasında önemli muharip güç haline gelen Kara-Koyunluların, seleflerinden intikal eden klasik silah ve teçhizatların üretimi, üretim mekânları, kullanımı ve silah tipolojilerinin askeri teşkilâttaki uygulama alanları tarihi kaynaklar ışığında değerlendirilecektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 26, 2020 |
Submission Date | November 5, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 3 Issue: 2 |
Articles published in Ortaçağ Araştırmaları Dergisi are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY-NC 4.0). Ortaçağ Araştırmaları Dergisi provides immediate open-access to its content, reflecting its conviction in advancing global knowledge exchange. The opinions presented in the articles are the sole responsibility of their respective authors and do not present the view or opinions of Ortaçağ Araştırmaları Dergisi. Terms of Use & Privacy Policy