Mahalle Parkları Özelinde Kalite Kriterleri İle Kullanım Potansiyeli Arasındaki İlişkinin İrdelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 3, 485 - 497, 29.11.2019

Kübra Nur Beyli Murat Yeşil

Öz

Yapılaşmanın
giderek arttığı günümüz kentlerinde doğadan uzaklaşmakta olan kentliler tekrar
doğaya yakınlaşmak adına açık ve yeşil alanlara yönelme eğilimi göstermektedirler.
Bundan dolayı betonlaşmanın yoğun olduğu kentlerde, kentlilerin nefes alma
boşlukları olan parkların kullanıcıların ihtiyaçlarına göre planlanıp
tasarlanması gerekmektedir.  

Kullanıcılar
açısından bir parkın tercih edilmesi ve kullanımında ki en önemli etkenlerden biri
o alanın kalitesidir. Parkların her yaşa ve her insana hitap edecek alan
kullanımlarına sahip, donatılar bakımından yeterli, güvenli, bakım-onarım ve
temizliğinin iyi ve kullanıcıların huzur içinde vakit geçirmelerini sağlayacak
yeterliliklere sahip olması o alanın kalitesini belirleyen etkenlerdir.

Bu çalışma
kapsamında Ordu kenti Altınordu ilçesinde 20 merkez mahallede bulunan 78 adet park
alanı; belirlenmiş olan kriterler doğrultusunda; donatı elemanları sayıları,
sert zemin ve yeşil alan oranları, konum ve alansal özellikleri bakımından kötüden
iyiye doğru değerlendirilerek puanlandırılmış ve toplam alınan puanlar
sonucunda kalite sınıfları oluşturulmuştur. TS standartları ve literatür taramaları
sonucunda oluşturulmuş olan kalite kriterlerine göre; parkların %10’unun çok
iyi (A), %41’inin iyi (B), %46’sının orta (C) ve %3’ünün ise kötü (D) kaliteye
sahip park sınıfında yer aldığı belirlenmiştir. Kalite kriterlerine göre
ağırlıklı puanı yüksek olan parkların, ziyaretçi potansiyelinin daha yüksek
olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ordu, Altınordu, Park, Kalite Kriterleri, Kalite Sınıfları

Kaynakça

• Anonim (2012). Ordu İli Doğa Master Planı 2013-2023. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü. XI. Bölge Müdürlüğü Ordu Şube Müdürlüğü. Ordu. http://bolge11.ormansu.gov.tr/11bolge/Files/DogaTurizmiMasterPlan/Ordu%20Do%C4%9Fa%20Turizmi%20Master%20Plan%C4%B1.pdf (Erişim Tarihi: 13.10.2018).
• Aydemir, S.E. (2004). Kentsel açık ve yeşil alanlar “Rekreasyon”: kentsel alanların planlanması ve tasarımı. Akademi Yayın Evi, Ders Notları 285-335, Trabzon.
• Çetin, G. (2003). Üsküdar ilçesindeki çocuk oyun alanlarının yeterlilik ve kalite açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlanma Anabilim Dalı, İstanbul.
• Güremen, L. (2011). Kent kimliği ve estetiği yönüyle kentsel donatı elemanlarının Amasya kenti özelinde araştırılması. E-Journal of New World Sciences Academy, 6(2), 254-279.
• Kahraman, Z.E. (2017). Kent sosyolojisi: Kent planlama, Editörler: Özdemir, S.S., Sarı, Ö.B., & Uzun, N., İmge Kitapevi Yayınları, Ankara, 329-358.
• Özdingiş, N. (2007). İstanbul kent parklarının bedensel özürlüler açısından değerlendirilmesine yönelik bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, T.C. Bahçeşehir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Çevre Tasarımı Yüksek Lisans Programı, İstanbul.
• Perçin, M.H. (2017). Peyzaj konstrüksiyonu II. Ankara Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Peyzaj Mimarlığı Bölümü, Açık Ders Malzemeleri, Ders Notları, 1-7s.
• Uzun, G. (1990). Kentsel rekreasyon alanlarının planlanması. Çukurova Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Ders Kitabı, No: 48. Adana.
• Yeşil, M., & Beyli, K.N. (2018). Ordu kenti kıyı parkları donatı elemanlarının ergonomi açısından incelenmesi. Ordu Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 8(2): 215-229.
• Yıldızcı, A.C. (1982). Kentsel Yeşil Alan Planlaması ve İstanbul Örneği. İTÜ Mimarlık Fakültesi Doçentlik Tezi, İstanbul.