The Analysis of the Relationship between Organizational Culture and Organizational Silence

Year 2020, , 765 - 792, 01.08.2020

Gamze Macit , Ramazan Erdem

https://doi.org/10.17153/oguiibf.441045

Cited By: 4

Abstract

The purpose of this research is to explain the relationship between organizational culture and organizational silence. The universe of the research consists of the employees working in the public institutions in Burdur city center. Survey method is used for data collection and 831 questionnaires are evaluated and obtained data are analyzed. Correlation analysis is used to determine the relationship between organizational culture and organizational silence dimensions included in the research model. As result of research, it is found that there is negative and very low level of relationship between the clan and adhocracy cultures and silence from the lack of confidence in senior management, positive and very low level relationship between the hierarchy culture and silence from lack of confidence in senior management, positive and a very low level of relationship between market culture and tendency towards prosocial behavior based silence.

Keywords

Organizational Culture, Competing Values Framework, Organizational Silence

Örgüt Kültürü ile Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, örgüt kültürü ile örgütsel sessizlik arasındaki ilişkinin açıklanmasıdır. Araştırmanın evreni Burdur İl Merkezindeki kamu kurumlarında görev yapmakta olan çalışanlardan oluşmaktadır. Veri toplama yöntemi olarak anket tekniği kullanılmış olup, yapılan uygulama sonucunda 831 anket değerlendirmeye alınarak analiz edilmiştir. Araştırma modelinde yer alan örgüt kültürü ile örgütsel sessizlik boyutları arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla korelasyon analizinden faydalanılmıştır. Buna göre klan ve adhokrasi kültürleri ile üst yönetime güvensizlikten kaynaklanan sessizlik arasında negatif yönde ve çok düşük düzeyde, hiyerarşi kültürü ile üst yönetime güvensizlikten kaynaklanan sessizlik arasında pozitif yönde ve çok düşük düzeyde, pazar kültürü ile prososyal eğilime dayalı sessizlik arasında pozitif yönde ve çok düşük düzeyde bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Örgüt Kültürü, Rekabetçi Değerler Modeli, Örgütsel Sessizlik

References

• Acaray, A., (2015), Örgüt Kültürü ile Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi, The Journal of Academic Social Science Studies, 32(3): 139-157.
• Alparslan, A. M., Can, A. ve Erdem, R., (2015), Reasons for Employee Silence Behavior: Developing and Validating a Scale for Nurses, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 18(2): 183-204.
• Ataman Unutkan, G., (1995), İşletmelerin Yönetimi ve Örgüt Kültürü, 1. Baskı, İstanbul, Türkmen Kitabevi.
• Aytaç, Ö., (2007), “Türk Bürokrasi Kültürü: Yönetsel ve Toplumsal Bir Perspektif”, içinde R. Erdem ve C.Ş. Çukur (Ed.), Kültürel Bağlamda Yönetsel-Örgütsel Davranış, (ss. 135-182), 1. Baskı, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Brinsfield, C. T., (2009), Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, And Examinatıon of Related Factors Dissertation, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ohio State University, Ohio.
• Cameron, K. S. ve Quinn, R. E., (2011), Diagnosing and Changing Organizational Culture: Based On The Competing Values Framework, 3. Baskı, The Jossey-Bass Business & Management Series.
• Çakıcı, A., (2010), Örgütlerde İşgören Sessizliği: Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz?, 1. Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Çavuşoğlu, S. ve Köse, S., (2016), Örgüt Kültürünün Örgütsel Sessizlik Davranışına Etkisi, DEÜ SBE Dergisi, 18(1): 115-146
• Dinçer, Ö., (1998), Stratejik Yönetim ve İşletme Politikası, 5. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
• Durak, İ. (2012), Korku kültürü ve Örgütsel Sessizlik. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Erdem, R., (2007a), Örgüt Kültürü Tipleri ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki: Elazığ İl Merkezindeki Hastaneler Üzerinde Bir Çalışma, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 2(2): 63-79.
• Erdem, R., (2007b), “Toplumsal Kültürün Örgüt Kültürüne Yansımaları”, içinde R. Erdem ve C. Ş. Çukur (Ed.), Kültürel Bağlamda Yönetsel-Örgütsel Davranış, (ss. 91-133), 1. Baskı, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Erdem, R., ADIGÜZEL, O. ve KAYA, A., (2010), Akademik Personelin Kurumlarına İlişkin Algıladıkları ve Tercih Ettikleri Örgüt Kültürü Tipleri, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (36): 73-88.
• Eren, E., (2000), Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, 6. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
• Eroğlu, A. H., Adıgüzel, O. ve Öztürk, U. C., (2011), Sessizlik Girdabı ve Bağlılık İkilemi: İşgören Sessizliği ile Örgütsel Bağlılık İlişkisi ve Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2): 97-124.
• Güney, S., (2011), Örgütsel Davranış, 1. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karaatlı, M., (2010), “Verilerin Düzenlenmesi ve Gösterimi” içinde Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, (ss. 3-47), 5. Baskı, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Milliken, F. J. ve Morrison, E. W., (2003), Shades of Silence: Emerging Themes and Future Directions for Research on Silence in Organizations, Journal of Management Studies (40)6: 1563 – 1568.
• Morrison, E. W. ve Milliken, F. J., (2000), Organizational Silence: A Barrier To Change And Development in a Pluralistic Academy Of Management, The Academy Of Management Review, (25)4: 706-725.
• Özgen, I. ve Sürgevil, O., (2009), “Örgütsel Sessizlik Olgusu ve Turizm İşletmeleri Açısından Değerlendirilmesi”, içinde : Z. Sabuncuoğlu (Ed.), Turizm İşletmelerinde Örgütsel Davranış, (ss. 303-328), Bursa: MKM Yayıncılık.
• Öztürk, U. C., ve Cevher, E., (2016), Sessizlikteki Mobbing: Mobbing ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişki, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18 (30): 71 – 80.
• Pinder, C. C. ve Harlos, K. P., (2001), Employee Silence: Quiescence and Acquiescence As Responses to Perceived Injustice, Research in Personnel and Human Resources Management, (20): 331-369.
• Riggio, R. E., (2014), Endüstri ve Örgüt Psikolojisine Giriş, (Çev. B. Özkara), 6. Baskı, Ankara: Nobel Yayıncılık. (Orijinal Baskı: 2003)
• Stanford, N., (2014), Organizasyon Kültürü, (Çev. Ü. Şensoy), 1. Baskı, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. (Orijinal Baskı: 2010)
• Sungur, O., (2010), “Korelasyon Analizi” içinde Ş. Kalaycı (Ed.), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, (ss. 115-127), 5. Baskı, Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Taşkıran, E., (2011), Liderlik ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki Etkileşim: Örgütsel Adaletin Rolü, 1. Baskı, İstanbul: Beta Basım.
• Van Dyne. L., Soon, A. ve Botero, I. C., (2003), Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs, Journal of Management Studies, (40)6: 1359-1392.
• Wasti, S.A., (2000), “Örgütsel Bağlılığı Belirleyen Evrensel ve Külütrel Etmenler: Türk Kültürüne Bir Bakış”, içinde Z. Aycan (Ed.), Türkiye’de Yönetim, Liderlik ve İnsan Kaynakları Uygulamaları, (ss. 201-224), 1. Baskı, Ankara: Türk Psikologlar Derneği