Kamu Yönetiminde Etmen Tabanlı Modelleme

Yıl 2013, Cilt: 14 Sayı: 1, 69 - 86, 01.03.2013

Osman Seyhan

Öz

Bu çalışma, bilgi çağının ve açık toplumlara ait sosyo-politik taleplerin baskısı altındaki modern kamu yönetimi ve politika oluşum süreçlerinin daha etkin formüle edilebilmesi ve incelenmesine yönelik olarak bir simülasyon yöntemi olan etmen tabanlı modellemenin (ETM) rolünü incelemeyi amaçlamaktadır. ETM, karmaşık bağdaşır sistemleri (kbs) kendi bileşenleri perspektifinden anlama amaçlı oluşturulan simülasyona dayalı bir araştırma metodudur. Bu çalışmada yöntem olarak etmen tabanlı hesaplama ve Netlogo yazılım dili kullanılarak örgütsel tasarım ve örgütsel risk analizi ile ilgili iki örnek olay incelenmiştir. Elde edilen bulgular, ETM’nin, gerek örgütsel tasarım gerekse risk analizinde politika oluşturmada birçok farklı alternatif senaryolardan en elverişli olanını belirleyen ve politika oluşturmada yapı ve süreçlerin anlaşılması için fırsatlar sunan etkin bir platform olduğunu ortaya koymaktadır. Gelecekte, bilgisayar ve yazılım teknolojilerinin gelişmesiyle kbs’lerin doğasını anlamak ve bu sistemlerin geleceğiyle ilgili karar vermede ETM’nin rolü ile ilgili birçok araştırmaya ihtiyaç vardır

Anahtar Kelimeler

Kamu Yönetimi, Etmen Tabanlı Modelleme, Karmaşık Bağdaşır Sistemler, Örgütsel Değişim

Agent Based Modeling in Public Administration

Öz

This study aims to explore the role of agent based modeling (ABM) as a simulation method in analyzing and formulating the policy making processes and modern public management that is under the pressure of information age and socio-politic demands of open societies. ABM is a simulative research method to understand complex adaptive systems (cas) from the perspective of its constituent entities. In this study, by employing agent based computing and Netlogo language, two case studies about organizational design and organizational risk analyses have been examined. Results revealed that ABM is an efficient platform determining the optimum results from various scenarios in order to understand structures and processes about policy making in both organizational design and risk management. In the future, more researches are needed about understanding role of ABM on understanding and making decision on future of cas especially in conjunction with developments in computer technologies

Anahtar Kelimeler

Public Administration, Agent Based Modeling, Complex Adaptive Systems, Organizational Change

Kaynakça

• Aksoy, Ş. (2004). “Kamu Yönetimi Nereye Gidiyor? Bir Durum Saptaması, İkinci Kamu Yönetimi Forumu”, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları, 32-49.
• Axelrod, Robert M. (1997). “The complexity of cooperation : Agent-based models of competition and collaboration”, Princeton, N.J.: Princeton University Press.
• Axtell, Robert and Joshua M E. (1997). “Growing artificial societies social science from the bottom up”, Washington, DC: Brookings Institution.
• Aykaç, Burhan (1991). “Yönetimin İyileştirilmesi ve Örgütsel Değişim”, Amme İdaresi Dergisi, 24 (2): 94-97.
• Bankes SC. (2002). “Agent-based modeling: A revolution? Proc”, National Academy of Sciences, 99: Suppl. 3: 7: 199-200.
• Baştan, S., Gökbunar, R. (2004). “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda E-Devletle İlgili Yeni Gelişmeler: Tümleşik E-Devlet Sistemlerine Doğru”, D.E.Ü.İ.İ.B.F.Dergisi, 19 (1): 71-89.
• Bonabeau, Eric (2002). “Colloquium Paper: Adaptive Agents, Intelligence, and Emergent Human Organization: Capturing Complexity through Agent-Based Modeling: Agent-based modeling: Methods and techniques for simulating human systems”, PNAS 99.
• Downs, Anthony (1966). “Inside Bureaucracy” Boston: Little, Brown and Company.
• Dinçer, Ömer ve Cevdet Yılmaz (2003). “Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma” Başbakanlık, Ankara.
• Demirel, D. (2006). “E-Devlet ve Dünya Örnekleri”, Sayıştay Dergisi, 61, Nisan-Haziran: 83–112.
• Epstein, Joshua M. (2006). “Generative Social Science: Studies in Agent-Based Computational Modeling” Princeton: Princeton University Press.
• Eren, V. (2001). “Kamu Yönetimi Disiplininde Yeni Paradigma”, I.Ü.Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (25): 115-131.
• Eryılmaz, B. (2004). “Kamu Yönetiminde Değişim” II. Kamu Yönetimi Forumu, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Gültekin, S. (2012). “Güvenlik Hizmetlerinde Risk Yönetimi”, Ankara: Polis Akademisi Yayınları, s. 12.
• Holland, John H. (2006). “Studying Complex Adaptive Systems”, Journal of Systems Science and Complexity, 19 (1): 1-8.
• Kiel, L. Douglas (1994). “Managing Chaos and Complexity in Government: A New Paradigm for Managing Change, Innovation, and Organizational Renewal” Jossey-Bass Publishers. San Francisco.
• Kiel, L. Douglas (2005). “A Primer for Agent-based Modeling in Public Administration: Exploring Complexity in ‘Would-be’ Administrative Worlds”, Public Administration Quarterly, 29: 268- 296.
• Kreitner, Robert, (1995). “Management (6th edition)” Boston: Houghton Mifflin.
• Langton, Christopher (1989). “Artificial Life.In Artificial Life. C.G. Langton (ed.) SFI Studies in the Sciences of Complexity” 1-47. Redwood City, CA: Addison-Wesley. Lissack.
• Macal, C. M., & North, M. J. (2005). “Tutorial on Agent Based Modeling And Simulation” Paper presented at the Winter Simulation Conference, Orlando, FL.
• Mitchell, M., (2009). "Complexity: a Guided Tour," Oxford University Press, USA.
• Muaz, Ahmed Khan Niazi (2011). “Towards A Novel Unified Framework for Developing Formal, Network and Validated Agent-Based Simulation Models of Complex Adaptive Systems” Dis- sertation submitted to the University of Stirling. https://dspace.stir.ac.uk/bitstream/ 1893/3365/3/MNThesis-Final.pdf (e. t. 21.11.2012)
• Nohutçu A. ve Asım Balcı (2007). “Bilgi Çağında Türk Kamu Yönetiminin Yeniden Yapılandırılma- sı”-II, İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Russell, StuartJ, and Peter Norvig (1995). “Artificial Intelligence: A modern approach” Englewood Cliffs, N.J.: Prentice Hall.
• Şaylan, Gencay (1996). “Bağımsız bir Disiplin Olarak Kamu Yönetimi: Yeni Paradigma Arayışları”, Amme İdaresi Dergisi, 29 (3): 3-16.
• Şeker, Müge Evren. (2006). “Etmen Tabanlı Sistemlerle Kullanıcı Hareketinin Modellenmesi: Müze Örneği” Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
• Üstüner, Yılmaz (1995). “Kamu Yönetimi Disiplinde Kimlik Bunalımı” Kamu Yönetimi Disiplini Sem- pozyumu Bildirileri, Cilt I, TODAIE yay., No: 262, Ankara
• Yılmaz, Osman (2001). “Kamu Yönetimi Reformu: Genel Eğilimler ve Ülke Deneyimleri” Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.