THE EFFECT OF ORGANIZATIONAL COMMUNICATION ON ORGANIZATIONAL SILENCE: A RESEARCH IN BURDUR PROVINCE

Year 2021, Volume: 3 Issue: 1, 52 - 63, 30.06.2021

Sefa Ceyhan Gökhan Kenar Merve Nacak Meral Bektaş Hüseyin Çiçek

Abstract

Communication, which is an indispensable element of social life, is also an indispensable concept for organizations. As a matter of fact, there is a communication network operating in different ways within each organizational structure. If the communication network in the working environment is strong, it affects many situations in the organization in a positive way, in the desired direction. However, there are some attitudes or behaviors that negatively affect this desired situation. One of these is organizational silence. From this point of view, determining the effect of organizational communication on organizational silence constitutes the purpose of the research. For this purpose, a field study was conducted on public sector employees working in Burdur between June and November 2019. In the field study, data were collected from 250 participants using face-to-face questionnaire method. According to the results of the analysis, communication styles have a negative and significant effect on accepting silence; It has been found that educational communication has a positive and significant effect on accepting silence. In addition, it is among the research results that communication styles and educational communication do not have a significant effect on defensive and prosocial silence.

Keywords

Organizational, Communication, Silence, Organizational Silence, Organizational Communication.

ÖRGÜTSEL İLETİŞİMİN ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞE ETKİSİ: BURDUR İLİNDE BİR ARAŞTIRMA

Abstract

Sosyal hayatın vazgeçilmez bir unsuru olan iletişim, örgütler için de vazgeçilmez bir kavramdır. Nitekim her örgüt yapısı içerisinde farklı şekillerde işleyen bir iletişim ağı bulunmaktadır. Çalışılan ortamdaki iletişim ağının kuvvetli olması ise örgüt içerisindeki birçok durumu olumlu yani istenilen yönde etkilemektedir. Ancak bu istenilen durumu olumsuz yönde etkileyen kimi tutum ya da davranışlar da bulunmaktadır. Bunlardan birisi de örgütsel sessizliktir. Buradan hareketle örgütsel iletişimin örgütsel sessizlik üzerindeki etkisinin belirlenmesi, araştırma amacını oluşturmaktadır. Bu amaç doğrultusunda 2019 yılının haziran ve kasım ayları arasında Burdur’da görev yapan kamu sektörü çalışanları üzerinde alan araştırması yapılmıştır. Alan araştırmasında yüz yüze anket yöntemi ile 250 katılımcıdan veri toplanmıştır. Gerçekleştirilen analiz sonuçlarına göre iletişim biçimlerinin kabullenici sessizlik üzerinde negatif ve anlamlı etkisi olduğu; eğitici iletişimin kabullenici sessizlik üzerinde pozitif yönlü ve anlamlı etkisinin olduğu bulgulanmıştır. Ayrıca iletişim biçimlerinin ve eğitici iletişimin, savunmacı ve prososyal sessizlik üzerinde anlamlı etkisinin olmadığı araştırma sonuçları arasında yer almaktadır.

Keywords

Örgüt, İletişim, Sessizlik, Örgütsel Sessizlik, Örgütsel İletişim.

References

• Alpaslan, A. M. ve Kayalar, M. (2012). Örgütsel Sessizlik: Sessizlik Davranışları ve Örgütsel ve Bireysel Etkileri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6), 136-147.
• Appleby, R. ve Lettington, A. H. (1991). Passive millimetre wave imaging. Electronics & communication engineering journal, 3(1), 13-16.
• Bektaş, M. ve Kenar, G. (2018). Örgütsel çatışmaların çalışanların iş yaşamındaki yalnızlıkları üzerindeki etkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27(2), 154-166.
• Bowen, F. ve Blackmon, K. (2003). Spirals of Silence: The Dynamic Effects of Diversity on Organizational Voice. Journal of Management Studies, 40(6), 1393-1417.
• Can, A. (2016). SPSS ile bilimsel araştırma sürecinde veri analizi. Ankara: Pegem Akademi.
• Ceyhan, S. Gönüllü, H. ve Çiçek, H. (2019). Örgütsel Özdeşleşmenin Örgüt Yararına Sessizlik ile İlişkisi. 2019 IV. Uluslararası Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Sempozyumu (ISASOR) özet metin kitabı içinde (67. ss.). İstanbul.
• Chruden, H. J. ve Sherman, A. W. (1984). Managing human resources ( 7th ed.). South‐Western, Cincinnati, OH.
• Cihan, C. ve Alkaya, A. (2021). Örgütsel iletişimin örgütsel sessizlik üzerine etkisi: kırıkkale organize sanayi bölgesi alan çalışması. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 11(1), 64-85.
• Çavuşoğlu, S. ve Köse, S. (2016). Örgüt kültürünün örgütsel sessizlik davranışına etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), 115-147.
• Demirel, Y., Seçkin, Z. ve Özçınar, M. F. (2011). Örgütsel iletişim ile örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki üzerine bir araştırma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 33-47.
• Eroğluer, K. (2011). Örgütsel iletişim ile iş tatmini unsurları arasındaki ilişkiler: kuramsal bir inceleme. Ege Akademik Bakış, 11(1), 121-136.
• Fidan, M. ve Küçükali, R. (2014). İlköğretim Kurumlarında Yöneticilerin İletişim Beceriler ve Örgütsel Değerler. Eğitim Bilimleri Araştırmalı Dergisi, 4(1), 318-334.
• Greenberg, J. ve Baron, R. A. (2003). Behavior in Organizations: Understanding and Managing the Human Side of Work. Pearson College Division.
• Göksel, A. ve Güneş, G. (2017). Kuşaklar arası farklılaşma: X ve Y kuşaklarının örgütsel sessizlik davranışı bağlamında analizi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(3), 807-828.
• Gülnar, B. (2007). Örgütlerde İletişim ve İş Doyumu. İstanbul: Literatür Yayınları.
• Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2016). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri felsefe-yöntem-analiz. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Henriksen, K. and Dayton, E. (2006). Organizational Silence and Hidden Threats to Patient Safety. Health Services Research, 41(2), 1539-1554.
• Jones, E. P. (2001). Circulation in the Arctic Ocean. Polar Research, 20(2), 139-146. Kanten, S. ve Kanten, P. (2009). Hat Yöneticilerin İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarındaki Performansı İle İlişkili Etkenler: Konaklama İşletmelerinde Bir Araştırma. İ.Ü İşletme İktisadi Enstitüsü Yönetim Dergisi, 20(63), 119-139.
• Karcıoğlu, F. ve Çınar, O. (2009). Örgütsel İletişim ve İş Tatmini İlişkisi -Bir Uygulama. Yönetim, 20(63), 59-76.
• Kavak, B. ve Vatansever, N. (2007). Hizmet Sektöründe Örgüt İçi İletişim Bileşenleri ve İşgören Verimliliği Üzerindeki Etkileri: Ankara'daki Beş Yıldızlı Otel İşgörenlerinin Düşünceleri. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (2), 120-140.
• Kılıçlar, A. ve Harbalıoğlu, M. (2014). Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki: Antalya’daki Beş Yıldızlı Otel İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 6(1), 328-346.
• Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling (4. Edn.). New York: The Guilford Press.
• Kılıç, T. ve Saygılı, İ. (2019). Örgütsel iletişimin örgütsel sessizliğe etkileri: havacılık bakım merkezlerinde bir uygulama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 111-125.
• Koçel, T. (2011). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım.
• Kreeps, G. L. (1990). Organizational Comminication: Theory and Practices (2nd Edn.). London: Nothern Illinois University.
• Milliken, F. J., Morrison, E. W. ve Hewlin, P. F. (2003). An exploratory study of employee silence: Issues that employees don’t communicate upward and why. Journal of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
• Morrison, E. W. ve Milliken, F. J. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World. Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
• Özkan, S. (2016). Taşeron personel ile kadrolu personelin örgütsel iletişim, örgüt kültürü ve iş tatmini değişkenleri açısından incelenmesi: Giresun belediyesi örneği. Avrasya Üniversitesi, İşletme Ana Bilimi Halkla İlişkiler Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon.
• Hatipoğlu, Z. ve Akduman, G. (2019). Psikolojik sözleşme ihlalinin örgütsel sessizlik üzerindeki etkisinde kişilik özelliklerinin aracı rolü. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 18(72), 2129-2151.
• Hirschman, A. O. (1970). Exit, voice, and loyalty: Responses to decline in firms, organizations, and states (Vol. 25). Harvard university press.
• İrge, N. T., Özkan, A. ve Kaynak, Ö. M. (2020). Çalışanların algılanan sosyal zekâlarının örgütsel iletişime etkisi. Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü Dergisi, 2(2), 113-121.
• Pinder, C. C. ve Harlos, K. P. (2001). Employee Silence: Quiescence and Acquiescence as Responses to Perceived Injustice. In Research in Personnel and Human Resources Management, 331-369.
• Premeaux, S. F. ve Bedeian, A. G. (2003). Breaking the Silence: The Moderating Effects of Self‐Monitoring in Predicting Speaking Up in The Workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562.
• Premeaux, S. F. (2001). Breaking the Silence: Toward an Understanding of Speaking Up in the Workplace. Basılmamış Doktora Tezi, Louisiana State University.
• Rachman, S. (1977). The conditioning theory of fear-acquisition: A critical examination. Behaviour Research and Therapy, 15 (5), 375-387. doi: 10.1016/0005-7967(77)90041- 9
• Sarı, B. (2019). Örgütsel sessizliğin informal iletişime etkisi: bir kamu hastanesi örneği. Sakarya Üniversitesi İşletme Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
• Snyder, M. (1974). Self-Monitoring of Expressive Behavior. Journal of Personality and Social Psychology, 30(4), 526.
• Şehitoğlu, Y. ve Zehir, C. (2010). Türk Kamu Kuruluşlarında Çalışan Performansının, Çalışan Sessizliği ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Bağlamında İncelenmesi. Amme İdaresi Dergisi, 43(4), 87-110.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson.
• Tayfun, A. ve Çatır, O. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Çalışanların Performansları Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma. İşletme Araştırmaları Dergisi, 5(3), 114-134.
• Tiktaş, G. (2012). Örgüt kültürü, örgütsel özdeşleşme ve örgütsel sessizlik ilişkisine yönelik bir inceleme. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Tutar, H. (2009). Örgütsel İletişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Uzman, Z. (2019). İlkokul Yöneticilerinin algılanan iletişim becerileri ile sınıf öğretmenlerinin örgütsel sessizlik düzeyleri arasındaki ilişki. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Van Dyne, L., Ang, S. ve Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of Management Studies, 40(6), 1359-1392.
• Vural, Z. ve Akıncı, B. (2003), Kurum Kültürü. İzmir: İletişim Yayıncılık A.Ş.
• Williams, J. ve Steven A. E. (1991). Örgütlerde İletişim, çev: Yılmaz Büyükerşen, Şan Özalp, Hikmet Seçim, Ali Atıf Bir. Anadolu Üniversitesi Yayınları, No:628, 1991.
• Zıllıoğlu, M. (1993). İletişim Nedir? İstanbul: Cem Yayınları.
• https://www.memurlar.net/haber/806725/hangi-ilde-kac-memur-var.html. (E. T: 20.01.2021)