This study examines the effect of perceived supervisor support on employees’
intention to quit, and the mediating role of employees’ work stress in this
relationship. The data set of the research consists of 395 questionnaires
obtained from the employees of 33 city hotels in Adana and Ankara. The data
collected have been analyzed through SPSS 24 program. Exploratory factor
analysis, reliability, Pearson correlation, regression and Sobel test analyses
have been performed in this study. According to the analysis results in terms
of participants in this study, perceived supervisor support directly affects
the work stress of employees in a significant and negative way, while
employees’ work stress directly affects their intention to quit in a
significant and positive way. In addition, perceived supervisor support affects
employees’ intention to quit both directly and indirectly through the work
stress in a significant and negative way. Work stress has a partial mediating
role in the mechanism established within the scope of the study. Therefore, it
is concluded that it is possible to decrease the level of employees’ intention
to quit both directly and indirectly through a drop in the work stress level of
these employees thanks to the increase in perceived supervisor support level
and thus to contribute to the organization.
Bu çalışmada; algılanan yönetici desteğinin
çalışanların işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi araştırılarak, bu ilişkide
çalışanların iş stresinin üstlendiği aracılık rolü incelenmiştir. Araştırmanın
veri seti; Adana ve Ankara illerindeki toplam 33 şehir otelinin çalışanlarından
elde edilen 395 anketten oluşmaktadır. Elde edilen veriler, SPSS 24 programı
ile analiz edilmiştir. Çalışmada; açımlayıcı faktör analizi, güvenilirlik,
Pearson korelasyon, regresyon ve Sobel testi analizleri gerçekleştirilmiştir. Analiz
sonuçlarına göre; çalışmaya katılanlar bakımından algılanan yönetici desteği
çalışanların iş stresini anlamlı ve negatif bir şekilde, iş stresi ise
çalışanların işten ayrılma niyetini anlamlı ve pozitif bir şekilde doğrudan
etkilemektedir. Ayrıca algılanan yönetici desteği çalışanların işten ayrılma
niyetini hem doğrudan hem de iş stresi üzerinden dolaylı olarak anlamlı ve
negatif bir şekilde etkilemektedir. Çalışma kapsamında kurulan mekanizmada; iş
stresinin kısmi aracılık rolü bulunmaktadır. Dolayısıyla bu çalışmada;
algılanan yönetici desteği düzeyindeki artış sayesinde çalışanların işten
ayrılma niyeti düzeyini hem doğrudan hem de bu çalışanların iş stresi
düzeyindeki azalış yoluyla düşürmenin ve böylece örgüte katkı sağlamanın mümkün
olduğu sonucuna ulaşılmaktadır
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Operation |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | January 31, 2020 |
Acceptance Date | January 10, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 15 Issue: 21 |