Examination of PhD Thesis about Teacher Training in Turkey

Year 2020, Volume: 15 Issue: 24, 2674 - 2696, 30.04.2020

Hanifi Parlar Meral Halisdemir

https://doi.org/10.26466/opus.596629

Cited By: 1

Abstract

Teacher training is one of the issues that needs to be examined in a multidimensional and broad way. much discussed issue that the quality of teacher training in education in Turkey still keeps the current title. When we look at the rapidly expanding literature in teacher education, it is seen that article writing occupies a lot of space, whereas there is not enough tendency in thesis writing. The purpose of this study in Turkey teacher made a thorough examination of the dissertation in the field of training and teacher training to do is shed light on the works. The qualitative research method is used in this study and case study model is adopted. The universe of the study consists of the doctoral thesis in the field of science education in Turkey. The number of theses in the study was 15 in the study because 10 of the 25 theses reached from YÖK national thesis center were not allowed to be used and published. Thematic structure determination form developed within the scope of the research was used as data collection tool; and data analysis was done with frequency analysis and categorical analysis technique. The findings for teacher training shows that there is an adequate level of doctoral studies in Turkey. More in-depth and more research on this topic will improve the quality of teacher training, which will directly increase the level of education of future generations

Keywords

Teacher training, PhD thesis, categoricial analysis

Türkiye’de Öğretmen Yetiştirme Alanında Yapılan Doktora Tezlerinin İncelenmesi

Abstract

Öğretmen eğitimi çok yönlü ve geniş tabanda incelenmesi gereken konulardan biridir. Türkiye’de çok tartışılan eğitim başlıklarından olan öğretmen yetiştirmede nitelik sorunu güncelliğini korumaktadır. Öğretmen eğitiminde hızla genişleyen literatüre baktığımızda makale yazımının fazla yer tuttuğu, buna karşılık tez yazımında yeterli eğilimin sergilenmediği görülmektedir. Bu çalışmanın amacı Türkiye’de öğretmen yetiştirme alanında yapılan doktora tezlerinin kapsamlı bir şekilde incelenmesi ve öğretmen yetiştirme üzerine yapılacak çalışmalara ışık tutulmasıdır. Nitel araştırma yönteminin kullanıldığı bu çalışmanın evreni, Türkiye’de eğitim bilimleri alanında yapılan doktora tezlerinden oluşmaktadır. YÖK ulusal tez merkezinden ulaşılan 25 tezin 10 tanesinin kullanımı ve yayımlanmasına izin verilmemesi nedeniyle çalışmada örneklem kapsamında ele alınan tez sayısı 15 olmuştur. Veri toplama aracı olarak araştırma kapsamında geliştirilen tematik yapı belirleme formu kullanılmış; verilerin çözümlenmesi ise içerik analizi türlerinden frekans analizi ve kategorizel analiz tekniği ile yapılmıştır. Bulgular, öğretmen yetiştirme konusunda Türkiye’de yapılan doktora çalışmalarının yeterli seviyede olmadığını göstermektedir. Bu konu üzerine daha derinlemesine ve daha çok araştırma yapılması öğretmen yetiştirme konusunda kaliteyi arttıracak, bu da doğrudan gelecek nesillerin eğitim seviyesini yükseltecektir.

Keywords

Öğretmen yetiştirme, doktora tezi, kategorizel analiz

References

• Alabaş, R. ve Yılmaz, İ. (2018). Evaluation of candidate teacher training process from the viewpoint of mentor teachers. Journal of Education and Training Studies, 6(11), 12-26.
• Androshchuk, I., ve Androshchuk, I. (2017). Peculiarities of future technology teachers’ training in Poland and Great Britain. Comparative Professional Pedagogy, 7(1), 51-55.
• Atanur Baskan, G. ve Aydın, A. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 35-42.
• Balbay, S., Pamuk, İ., Temir, T., ve Doğan, C. (2018). Issues in pre-service and in-service teacher training programs for university English instructors in Turkey. Journal of Language and Linguistic Studies, 14(2), 48-60.
• Balcı, A. (2003). Eğitim örgütlerine yeni bakış açıları: kuram-araştırma ilişkisi II., Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 33, 26-61.
• Canado, M., ve L. P. (2018). Innovations and challenges in CLIL teacher training. Theory Into Practice, 57, 212–221.
• Çağatay, Ş. M. (2016). Öğretmen yetiştirmede öğrencilerin akademik, mesleki ve kişisel gelişimlerine ilişkin yönetsel uygulamalar. Yayınlanmış doktora tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• Duman, T. (1988). Türkiye’de öğretmen yetiştirme problemi. Yayınlanmış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Dunkin, M. J. (1996). Types of errors in synthesizing research in education, Review of Educational Research, 66(2), 87-97.
• Durdukoca, Ş. F. (2018). Teacher’s views on ‘teacher training system in Turkey’, European Journal of Education Studies, 4(1), 279-308.
• Erginel, S. Ş. (2006). Developıng reflectıve teachers: A study on perceptıon and ımprovement of reflectıon ın pre-servıce teacher educatıon. Yayınlanmış doktora tezi, Yakın Doğu Üniversitesi, Kıbrıs.
• Erişen, Y. (2001). Öğretmen yetiştirme programlarına ilişkin kalite standartlarının belirlenmesi ve fakültelerin standartlara uygunluğunun değerlendirilmesi. Yayınlanmış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Ev, H. (1999). Türkiye’de yüksek din öğretimi kurumları programlarının öğretmen yetiştirme bakımından değerlendirilmesi. Yayınlanmış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Gaff, J. (1982). Qua1itative research methods and educational practice. (E. Kuhnr. S.V.Mariorana Ed.) New Dirrctions /nr Inrtilurional Research: Qunlrtoirvc Mrfhodifor lnsfitufronal Research, 34, San Francisco: Josrey-5.
• Gelişli, Y. (2000). Öğretmen yetiştirmede Ankara Yüksek Öğretmen Okulu uygulaması. Yayınlanmış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Gülden, Ö. (2013). Teacher cognition in foreign language teacher education: The sources of pre-service teachers’ ınstructional decisions in the classroom. Yayınlanmış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Harris, D. N., ve Sass T. R. (2011). Teacher training, teacher quality and student achievement. Journal of Public Economics 95, 798–812
• Işık, A., Çiltaş, A. ve Baş, F. (2010). Öğretmen yetiştirme ve öğretmenlik mesleği. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,14 (1), 53-62.
• Karadağ, E. (2009).Eğ̆itim bilimleri alanında yapılmış doktora tezlerinin tematik açıdan incelemesi,Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,10(3),75-87.
• Karasolak, K. (2017).Öğretmen adaylarının Cumhurı̇yet’in kuruluşundan günümüze öğretmenlı̇k mesleğı̇nı̇n tarı̇hsel gelişimi konusundaki bilgi düzeyleri ve bı̇r ders programı önerisi (Türkiye’de öğretmen yetiştirme). Yayınlanmış doktora tezi, Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Kavcar, C. (2002). Cumhuriyet döneminde dal öğretmeni yetiştirme. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 1-14.
• Kaya, M. (2016). Öğretmen yetiştirme Standartları konusunda bı̇r sı̇stematı̇k lı̇teratür ı̇nceleme. Yayınlanmış doktora tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
• Kazu, H. (1996). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkililiği. Yayınlanmış doktora tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Onwuegbuzie, A. J., ve Daniel, L. G. (2003). Typology of analytical and interpretational errors in quantitative and qualitative educational research. Current Issues in Education, 6(2), 1-33.
• Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi,11(1), xxx-xxx.
• Saban, A. (2006). Okul teknoloji planlaması: İlköğretim okulları için uygulamalı bir model önerisi ve öğretmen yetiştirme sistemi açısından sonuçları. Yayınlanmış doktora tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Schulz, J. (2014). Research methods in educational leadership and management. İnternational Journal of Research & Method in Education, 36(2), 204-205.
• Şahin, M. (1996). Türkiye’de öğretmen yetiştirme uygulamalarında yabancı uzmanların yeri (1923-1960).Yayınlanmış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Şeren, M. (1995). Öğretmen yetiştirmede 3580 sayılı yasayla getirilen parasız yatılılık ve bursluluk uygulaması. Yayınlanmış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Turan, E. Z. (2013). Dı̇n kültürü ve ahlak bı̇lgı̇sı̇ öğretmen yetı̇ştı̇rme programlarına ı̇lı̇şkı̇n kalı̇te standartlarının belı̇rlenmesı̇. Yayınlanmış doktora tezi, Necmettı̇n Erbakan Ünı̇versı̇tesı̇, Konya.
• Ültanır, E., ve Ültanır, Y. G. (2018). Comparing teacher competencies formed by professional teaching knowledge lectures in terms of teacher training moves in Turkey and Germany. International Journal of Curriculum and Instruction 10(2), 14-29.
• Üstüner, M. (2004). Geçmişten günümüze türk eğitim sisteminde öğretmen yetiştirme ve günümüz sorunları. 20.07.2019 tarihinde https://www.pegem.net/akademi/3-8232-Gecmisten-Gunumuze-Turk-Egitim-Sisteminde-Ogretmen-Yetistirme-ve-Gunumuz-Sorunlari.aspx adresinden erişilmiştir.
• Yılman, M. (1987). Türkiye’de ortaöğretime öğretmen yetiştirme sisteminin pedagojik temelleri. Yayınlanmış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Yüksek Öğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi (t.y) Tez merkezi. 02.12.2018 tarihinde http://tez2.yok.gov.tr adresinden erişilmiştir.