In the study, the "24 January Decisions" are analyzed within the field of social struggle and it is traced how the policies envisaged by the 24 January Decisions were put into effect in the period from the 1980 military coup to the transition to restricted civilian rule in 1983. In this process, by examining the conflicts and intersections between both national and supranational actors, it is aimed to reveal which actors, which identities and which actions are privileged by the "strategic selectivity" of the state. In the 1970s, the hardening social struggle made it impossible for political actors to implement a fundamental structural change. The series of stabilization programs began with the intervention of the institutions of global capitalism in the absence of a strong political authority. With the intervention of the army on September 12, 1980, the policies drawn by the international financial institutions and clarified by the January 24 decisions could be put into effect. On the other hand, the lack of political actors who would introduce the new economic model to the society and support it with convincing arguments still continued in this period. As a matter of fact, the 'guided' elections that would enable the parliament to reopen in November 1983 aimed to find the political actor that the neoliberal agenda needed.
Çalışmada “24 Ocak Kararları” toplumsal mücadele alanı içerisinde analiz edilmekte ve 1980 askeri darbesinden 1983 yılında kısıtlı sivil yönetime geçiş sürecine kadar geçen zaman diliminde 24 Ocak Kararlarının öngördüğü politikaların ne şekilde yürürlüğe konulduğunun izi sürülmektedir. Bu süreçte gerek ulusal gerekse de ulusüstü aktörler arasında yaşanan çatışma ve kesişmeler incelenerek, devletin “stratejik seçiciliği” ile hangi aktörlere, hangi kimliklere ve hangi eylemlere ayrıcalık tanıdığının ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır. 1970’lerde, sertleşen toplumsal mücadele siyasi aktörlerin köklü bir yapısal değişikliği uygulayabilmesini olanaksız kılmıştır. İstikrar programları silsilesi güçlü bir siyasi otoritenin yokluğunda küresel kapitalizm kurumlarının müdahalesiyle başlamış, özellikle enflasyonun ulaştığı düzey ve ödenemeyen dış borçlar, dönemin siyasi iradesini uluslarası finans kurumlarının ve Türkiye’de ki destekçilerinin sunduğu koşulluluğu kabul etmeye itmiştir. Ordunun 12 Eylül 1980 tarihindeki müdahalesiyle, çerçevesi uluslararası finans kuruluşları tarafından çizilen ve 24 Ocak kararlarıyla berraklaşmış olan politikalar yürürlüğe sokulabilmiştir. Buna karşı Türkiye’de yeni ekonomik modeli topluma tanıtacak ve ikna edici argümanlarla destekleyecek siyasi aktör eksikliği, bu dönemde hala devam etmiştir. Nitekim Kasım 1983’de meclisin tekrar açılabilmesini sağlayacak olan ‘rehberli’ seçimler bir bakıma neoliberal ajandanın ihtiyaç duyduğu siyasi aktörün bulunabilmesini amaçlamıştır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Turkish Political Life |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | December 29, 2023 |
Publication Date | December 31, 2023 |
Submission Date | November 27, 2023 |
Acceptance Date | December 14, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 7 Issue: 2 |