Self-objectification refers to the process of self-imposing internalized cultural standards regarding a person’s worth comes from his/her physical attractiveness and beauty. In today's popular culture, a growing number of adolescents have problems such as objectification and related problems such as depression and anxiety disorders. This study has two components. The first part of the study aims to adapt the Objectified Body Consciousness-Youth scale developed by Lindberg, Hyde, and McKinley (2006) to Turkish for preadolescent youth. The second part of this study aims to test the assumption that the use of social media full of objectification cues will be related to self-objectification, and self-objectification, in turn, will be related to the desire to be liked further since self-objectification requires the approval of others to feel confident. The sample of the study consists of 718 secondary school students in total. The participators of the first part of the study, which is the adaptation phase, were 551 middle school students. The second part was conducted with 164 middle school students. The analyses of the data support the 3-factor structure explaining 59% of the total variance, which was similar to the original scale structure. The internal consistency coefficients of the scale for body surveillance, control belief, and body shame subscales were .82, .72 and .81, respectively. Its’ relationships with Rosenberg Self-Esteem and Social Appearance Anxiety Scale are meaningful and in the expected direction. Finally, the analysis run in the second part of the study confirmed the mediator role of body surveillance and body shame subscales of self-objectification in the relationship of social media usage frequency and desire to be liked.
Kendini
nesneleştirme, bireyin değerinin fiziksel çekicilik ve güzelliğe bağlı olduğuna
ilişkin kültürde yer alan ipuçlarının birey tarafından içselleştirilerek bu
standartları kendi kendine dayatma sürecini ifade eder. Günümüzün popüler
kültüründe gittikçe artan sayıda ergende kendini nesneleştirme ve bunun sonucu
gelişen depresyon ve kaygı bozuklukları gibi sorunlar görülmektedir. Bu çalışma
iki alt bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın ilk bölümünün amacı erken ergenlerde
kendini nesneleştirme düzeyini ölçmeye yönelik olarak Lindberg, Hyde ve
McKinley (2006) tarafından geliştirilen nesneleştirilmiş beden bilinci
ölçeği-genç formunun Türkçe uyarlamasını yapmaktır. Bu çalışmanın ikinci bölümü
kişileri kendini nesneleştirmeye yönelten sosyal ipuçlarının çokça var olduğu
sosyal medyayı yüksek düzeyde kullanmanın, beğenilme arzusundaki artışla ilişkili
olacağı ve bu ilişkide kendini nesneleştirmenin aracı rolü olduğu varsayımını
test etmeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın örneklemini ölçek geliştirme çalışma
kapsamında 551, sosyal medya ve beğenilme arzusu ile ilişkilerini test etmek
amacıyla 164 olmak üzere, toplamda 715 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Ölçeğin
uyarlama çalışmaları kapsamında gerçekleştirilen veri analizleri orijinal ölçek
yapısına uygun olarak toplam varyansın %59’unu açıklayan 3 faktörlü yapıyı
destekler niteliktedir. Ölçeğin beden izleme, kontrol inancı ve beden utancı
alt ölçeklerine ait iç tutarlılık katsayıları sırasıyla .82, .72 ve .81’dir. Ölçeğin
ölçüt geçerliliği kapsamında Rosenberg Benlik Saygısı ve Görünüm Kaygısı Ölçeği
ile ilişkileri beklendik yönde ve anlamlıdır. Araştırmanın ikinci amacına yönelik
regresyon analiz sonuçları, kendini nesneleştirmenin beden izleme ve beden
utancı alt boyutlarının sosyal medya ile beğenilme arzusu arasındaki ilişkide
aracı rolünü destekler niteliktedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | September 1, 2020 |
Submission Date | March 27, 2019 |
Acceptance Date | January 18, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Issue: 50 |