Muhafazakâr Liberalizm ve Sosyal Politika Birleşimi Olarak Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 4, 1 - 11, 01.12.2017

Ahmet Arslan

Öz

Sosyal yurttaşlık ya da sosyal devlet kavramı daha çok 20. yüzyıla özgü olsa da sosyal politika uygulamaları kapitalizmin doğuşu ile birlikte tartışılmaya başlanmıştır. Sosyal politikanın temelinde toplumun sosyal riskler karşısında refahının sağlanması vardır. “Eşitlik” kavramı bu sosyal risklere karşı toplumun güvence altına alınması hedefinin doğal bir sonucudur. Bu risklerin yönetimine/dağılımına göre kapitalizm ve devlet-toplum ilişkileri şekillenmektedir. Esping-Andersen sosyal risklerin devlet, aile ve piyasadan oluşan üç kaynak tarafından kontrol edildiğini ve bu kontrol mekanizmalarının üç ayrı refah rejimi meydana getirdiğini ifade etmektedir. Türkiye’yi Esping-Andersen’in liberal, sosyal demokrat ve muhafazakâr refah devleti modellerinden sonuncusu altında ele almalıyız. Sosyal risklerin paylaşımında ailenin rolü devlet ve piyasadan daha ön plandadır. Türkiye refah sistemi 3 Haziran 2011 tarihinde Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın kurulması ile bu “muhafazakâr” karakterini perçinlemiştir.

Anahtar Kelimeler

Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Sosyal Devlet, Refah Rejimi, Muhafazakar Liberalizm, Aile

Kaynakça

• Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2017). 2016 Yılı Faaliyet Raporu, Ankara. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2016). 2015 Yılı Faaliyet Raporu, Ankara. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2014). 2013 Yılı Faaliyet Raporu, Ankara. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2014). VI. Aile Şurası / Komisyon Kararları ve Bildiriler, Ankara. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2014). Türkiye Aile Yapısı Araştırması Tespitler, Öneriler, Araştırma ve Sosyal Politika Serisi 07, İstanbul. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2013). 2012 Yılı Faaliyet Raporu, Ankara. Aydın, M. K. ve Çakmak, E. E. (2017). Sosyal Devletin Temelleri, Bilgi (34) 2017 Yaz, s. 11- 19. Azrak, Ü. (1982). Sosyal devlet ve 1961 Türk Anayasası'nın sistemi, İÜHFD, C.XXVII, 1982, s. 208-224. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2008). V. Aile Şurası “Aile Destek Hizmetleri” Komisyon Kararları, Ankara. Başaran, S. (2014). Yerel Yönetimler ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Arasındaki Hizmet İlişkileri, Çağdaş Yerel Yönetimler, C 23 s. 1-13. Buğra, A. (2008). Kapitalizm, Yoksulluk ve Türkiye’de Sosyal Politika, İletişim, İstanbul. Buğra, A. ve Keyder, Ç. (Der.) (2010). Sosyal Politika Yazıları, Çev. Burcu Yakut-Çakar ve Utku Barış Balaban, İletişim Yayınları, İstanbul. Dedeoğlu, S. (2000). Toplumsal Cinsiyet Rolleri Açısından Türkiye'de Aile ve Kadın Emeği, Toplum ve Bilim, S:86, s. 139-170. Dedeoğlu, S. (2009). Türkiye’de Sosyal Devlet, Cinsiyet Eşitliği Politikaları ve Kadın İstihdamı, Çalışma ve Toplum, 2009/2, s. 41-54. Erder, S. (1996). İstanbul’da Bir Kent Kondu: Ümraniye, İletişim, İstanbul. Eryiğit, B.; Kanlı, İ. B. ve İnce, N. (2017). Türkiye’de Merkez Yerel İkileminde Sosyal Hizmet ve Sosyal Yardımın Planlanması, ICPESS (International Congress on Politic, Economic and Social Studies), No. 2. Esping-Andersen, G. (1996). Altın Çağ Sonrası? Küresel Bir Ekonomide Refah Devleti İkilemleri, (Der.) Ayşe Buğra ve Çağlar Keyder (2010), Sosyal Politika Yazıları içinde (Çev. Burcu Yakut-Çakar ve Utku Barış Balaban), İletişim Yayınları, İstanbul. Esping-Andersen, G. (1999). Toplumsal Riskler ve Refah Devletleri, (Der.) Ayşe Buğra ve Çağlar Keyder (2010), Sosyal Politika Yazıları içinde (Çev. Burcu Yakut-Çakar ve Utku Barış Balaban), İletişim Yayınları, İstanbul. Gencer, B. (2009). Sosyal Devletten Kerim Devlete, Bilgi, S: 19, 2009/2 s. 1-18. Gökbunar, R.; Özdemir, H. ve Uğur, A. (2008). Küreselleşme kıskacındaki Refah Devletinde Sosyal Refah Harcamaları, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9 (2) 2008, s. 158-173. Gökçeoğlu Balcı, Ş. (2007). Tutunamayanlar ve Hukuk, Dost Kitabevi, Ankara. Gökçeoğlu Balcı, Ş. (2010). Yoksulluk ve Sosyal Dışlanmayla Mücadelede Fransız Hukukundan Bir Örnek: Tutunma Geliri, İ.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, S: 42, Mart 2010. Gün, S. (2016). Neoliberal Muhafazakârlığın İş ve Aile Yaşamını Uzlaştırma Yaklaşımı, Mülkiye Dergisi 40.3 s. 35-54. Kalkınma Bakanlığı (2015). Onuncu Kalkınma Planı Eki Ailenin ve Dinamik Nüfus Yapısının Korunması Eylem Planı, Ankara. Koray, M. (2005). Görülmek İstenmeyen Gerçek: Sosyal Refah Politikaları ve Demokrasi İlişkisi, Çalışma ve Toplum, 2005/2, s. 27-60. Koray, M. (2007). Sosyal Politikanın Anlamı ve İşlevini Tartışmak..., Çalışma ve Toplum, 2007/4, s. 19-55. Koray, M. ve Çelik, A. (Der.) (2015). Himmet, Fıtrat, Piyasa AKP Döneminde Sosyal Politika, İletişim, İstanbul. Kökalan Çımrın, F. (2009). Küreselleşme, Neo-liberalizm ve Refah Devleti İlişkisi Üzerine, Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (İLKE), Güz 2009, S: 23. Kubicek, P. (2011). The Earthquake, Europe and Prospects for Political Change in Turkey, Middle East Review of International Affairs, Vol. 5, No. 2 (Summer 2001), s. 34-47. Özer, E. ve Balseven, H. (2015). Son Dönem Sosyal Devlet Anlayışı ve Sosyal Harcamaların Eleştirel Bir Analizi, VII. Sosyal İnsan Hakları Uluslararası Sempozyumu, s. 257-279. Prétot, X. (2003). La garantie des droits sociaux est-elle compatible avec la décentralisation?, Droit Social, Février 2003, s. 186-193. Resmi Gazete. (2011). 633 sayılı Kanun Hükmünde Kararname. Resmi Gazete. (2011), Resmi Gazete Sayı 28091. Şener, Ü. (2015). 6284 Sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Yönelik Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun Ne Getiriyor?, TEPAV Değerlendirme Notu 201220, 1333026809-1. Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı. (2016). Sıra Sayısı: 399 Aile Bütünlüğünü Olumsuz Etkileyen Unsurlar ile Boşanma Olaylarının Araştırılması ve Aile Kurumunun Güçlendirilmesi İçin Alınması Gereken Önlemlerin Belirlenmesi Amacıyla Kurulan Meclis Araştırması Komisyonu Raporu, https://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem26/yil01/ss399.pdf (erişim tarihi: 21.08.2017). Wood, G. (2004). “Informal Security Regimes: the strength of relationships”, (Ed: Gough, I.; Wood, G.; Barrientos, A.; Bevan, P.; Davis, P. & Room, G.), Insecurity and Welfare Regimes in Asia, Africa and Latin America, Cambridge University Press, s. 49-87, Cambridge.