Atın
kültü, birçok efsane ve destan çalışmasında bir
totem izi olarak araştırılır ve bunun üzerine atın timsali çoğu zaman bir tanrılaştırma belirtisi taşır. Köroğlu Destanı’nda, kahramanın harika atının çeşitli
göstergelere (işaret, sembol) sahib olduğu için, onun arabulucu ve sihirli bir
yardımcı olduğu belirtilebilir.
Çoğu durumda kahramanın atı olağanüstü bir kökene sahiptir: Tulpar’dan türemiş
denizaygırı, genellikle kanatları ve özel tonlarıyla, dünyalar arası seyahat
etme yeteneğine sahip, efendisiyle mistik bir ilişki sürdürmekte. Türklerin
ortak bilincine göre, at Köroğlu’nun ikinci hipostazı veya kardeşidir. Onunla
bağlantısı Samanyolu Kardeşliği’nden gelir ve bazı durumlarda sezgisel bilgiyi
sembolize eder ve sahibinin doğru kararlar almasına yardımcı olur. Çalışmanın
amacı, farklı versiyonların karşılaştırmalı analizine
dayanarak, Köroğlu’nun Kıratı’ının mitolojik göstergelerini (sembollerini)
bulmak. Bu bağlamda da Köroğlu Destanı’nın Orta Asya
versiyonlarında yeteri kadar mitolojik unsurlar olduğunu ve Bulgaristan, İstanbul, bazı Anadolu ve Gagauz rivayetlerinde ise,
daha çok atın hayati nitelikleri, binici bir hayvan ve sahibinin gerçek bir
arkadaşı olduğunu inceleyerek göstermektir.
The cult of the horse
in many studies of myths and epics is seen as a totem trail where the image of
the horse often carries signs of deification. In the present
epic, the wonderful horse of
the hero possesses a number of indicators allowing him to be
defined as a mediator and a magic helper. In most
cases, the hero's horse has an extraordinary origin: he comes from a tulpar, a
sea stallion, often with wings and a special color, testifying to his ability
to travel between the worlds, to maintain a mystical relationship with his
owner. Koroglu’s horse in the collective consciousness of Turks is his second
hypostasis or brother, associated with him by the Milky Brotherhood, and in
some cases it symbolizes the intuitive knowledge and helps his owner to make
the right decisions. On the basis of a comparative analysis of different
versions of the epic, a saturation of mythological elements in the Middle Asian
versions of the epic are ascertained, whereas in Bulgaria, Istanbul, Anatolian
and Gagauz versions, a vital knowledge of the horse's features is fixed as a
riding animal and a true friend of his owner.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Turkish Folklore |
Journal Section | Turkish language, culture and literature |
Authors | |
Publication Date | August 21, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 - RumeliDE 2019.Ö5 - II. Rumeli [Dil, Edebiyat, Çeviri] Sempozyumu Bildirileri |