Bu yazı Avrupa’nın en canlı kültürel kamusal mekânlarından biri olarak kabul edilen tarihi ve çağdaş kentsel dokuların buluştuğu Viyana Müzeler Avlusu’na odaklanmaktadır. Yazıda, Henri Lefebvre’in felsefi bağlamda irdelediği mekân ve beden iç içeliği kuramsal bir çerçeve olarak benimsenmekte ve odaklanılan Viyana Müzeler Avlusu bu önermenin doğruluğunu anlamaya yönelik bir zemin oluşturmaktadır. Kamusal mekân ve kamusal beden iç içeliği hem avlunun tarihsel ve tektonik çok katmanlılığı hem de kentsel kültürün önemli bileşenlerinden olan serbest zaman kavramı bağlamında irdelenmektedir. Avlunun mekânsal pratiği sadece onu tarifleyen müzelerin ve çeşitli kültürel etkinlikleri barındıran tarihi yapıların mimari kurgusu üzerinden değil, çok özel kentsel mobilyalarının katkısı da vurgulanarak tartışılmaktadır.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Sayı: 20 |