SAHNE VE MEKÂN İLİŞKİSİNİN İÇ MİMARLIK DİSİPLİNİNDE SWOT ANALİZİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2024, Sayı: 51, 400 - 409

Mehmet Noraslı

https://doi.org/10.61742/sanatyazilari.1508124

Öz

İnsanların yaşamıyla bütünleşen mekân, sadece barınma eyleminin gerçekleştiği boşluklardan çıkarılarak farklı disiplinler-de ele alınan ve soyut birçok çıkarımları içeren bir kavramdır. Mekânın kavramının sinema ile kurduğu bağlam, sinemanın görsel sanatlarda etkin bir alan olduğunu ortaya koymaktadır. İç mimarlık ve sinema ara kesitinde ortak bir payda arayışı-na girerek sahne ve mekân kavramları arasında bir bağlam oluşturulması, tasarım eğitiminde disiplinler arası çalışmalar için etken bir girişim olarak nitelendirilebilir. Bu çalışmada, iç mimarlık bölümü öğrencilerinin sahne ve mekân arasında bağlam kurarak kavramsa ilişkinin somutlaştırması amaçlanmıştır. Çalışmaya katılan öğrencilerinden birer film seçerek izlenilmesi istenmiştir. İzlenilen filmler sonrasında film okuması yapılarak filmi izleyen öğrencilerden en etkileyici sahne-nin belirlenmesi istenmiştir. Sonrasında seçilen sahneler, öğrenciler tarafından el becerisi ile çizilmiştir. Çalışma çerçeve-sinde yapılan bu süreç, SWOT analizi ile analiz edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Tasarım eğitimi, Sinema, Sahne, Mekân, SWOT Analizi.

Kaynakça

• Akarsu, Bedia. (2014). Kant’ta Mekân ve Zaman Kavramları. Felsefe Arkivi Dergisi, 14, s. 108- 122.
• Aydınlı, Semra. (2015). Tasarım Eğitiminde Yapılandırıcı Paradigma: ‘Öğrenmeyi Öğrenme’. Tasarım+Kuram Dergi-si, 20, s. 1-18.
• Beşışık, Gökçe. (2013). Sinema ve Mimarlıkta Mekân Kurgusu ve Kavrayış. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Ching, Francis. (2002). Mimarlık Biçim, Mekân & Düzen. (G. Parlak, Çev.). İstanbul: Nobel Yayınları.
• Cridlin, Leah. (2007). The Importance of Hands-on Learning. Journal of Laser Applications, s. 151-156.
• Çam, Aydın. (2016). Sinemasal Mekânlar ve Sinemasal Mekânların Çözümlenmesi. Sinecine, 7/2, s. 7-37.
• Çelik, N., Murat, G. (2010). Sayısallaştırılmış SWOT Analizi ile Bartın İlinin Ekonomik Yapısını Değerlendirme. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24 /1, s.199-212.
• Evcil, Ayşe Nilay. (2014). Herkes İçin Tasarım. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
• Güneş, Serkan. (2023). Tasarımda Gerçeklik ve Hakikat Kavramları. Sanat & Tasarım Dergisi, 13/1, s. 51-63.
• Gür, Şengül Öymen. (1996). Mekân Örgütlenmesi. Trabzon: Gür Yayıncılık.
• Hasol, Doğan. (2019). Mimarlık Cep Sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Hisarlıgil Bolak, Beyhan. (2008). Martin Heidegger’de “Mekân” Düşüncesi: Hermeneutik-Fenomenolojik Bir Yaklaşım. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1/25, s. 23-34.
• Kaptan, Buğru Han Burak. (2003). 20. Yüzyıldaki Toplumsal Değişimler Paralelinde İç Mekân Tasarımı Eğitiminin Gelişimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Kesici, Ahmet. (2019). Eğitimde Postmodern Durum: Yapılandırmacılık. İnsan ve İnsan, 20/6, s. 219- 238.
• Köseoğlu, Şölen. (2013). Kültür, Mekân ve Sinema: Yeşim Ustaoğlu filmleri. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Mun, B., Arslan Selçuk, S. (2018). Mimarlıkta Yaparak Öğrenme ve Bir Araştırma Ortamı Olarak Öğrencilerin Ürettiği Geçici Strüktürler. International Journal on Mathematics, Engineering and Natural Sciences, 2/1, s. 12-25.
• Müezzinoğlu, M. K., Noraslı, M., Sungur, M. (2020). Taşınmaz Bir Kültür Varlığının Yeniden İşlevlendirilmesine Yöne-lik Sistematik Analiz. The Journal of International Lingual, Social and Education Sciences, 6/1, s. 113-123.
• Ormrod, Jeanne Ellis. (2013). Öğrenme Psikolojisi. (Çev: M. Baloğlu). İstanbu: Nobel Yayınları.
• Özan, M. B., Polat, H., Gündüzalp, S., Yaraş, Z. (2015). Eğitim Kurumlarında SWOT Analizi. Turkish Journal of Educa-tional Studies, 2/1, s.1-28.
• Öztürk Çelebi, Gülcennet. (2018). Tarih Öncesi Dönemlerde İletişim. Etkileşim Dergisi, 1/2, s. 142-157.
• Öztürk, Z. K., Şimşek, A. (2019). Tarih Öncesi Dönemdeki İlk Barınma Alanları ile Anadolu’daki Körtik Tepe, Hallan Çemi, Nevali Çori ve Aşıklı Höyük Yerleşimlerinde İnanç ve Kültürün Etkisinin İncelenmesi. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 1/3, s. 14-22.
• Sabbağ, Ç. (2011). Adıyaman Turizminin Güçlü, Zayıf Yönleri ile Fırsat ve Tehditlerine İlişkin Turizm İşletme Yönetici-lerinin Değerlendirmeleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, s.1308–9196.
• Sayın, Tolga. (2007). Mimari Tasarım Eğitimine Bütüncül / Metaforik Bir Yaklaşım. (Yayımlanmış Doktora Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
• Şengül, Mehmet Bakır. (2010). Romada Mekân Kavramı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3/11, s. 528-538. Şenyapılı, Önder. (2002). Sinema ve Tasarım. İstanbul: Boyut Yayın Grubu.
• Tucker, R., Abbasi, N. (2015). The Architecture of Teamwork: Examining Relationships Between Teaching, Assessment, Student Learning and Satisfaction with Creative Design Outcomes. Architectural Engineering and Design Management, 11/6, s. 405-422.
• Tunalı, İsmail. (2004). Tasarım Felsefesine Giriş. İstanbul: Yapı Yayınları.
• Tuncer, Zeynep. (2021). Uzaktan Eğitimle Uygulamalı Ders Alan Öğrencilerin Uzaktan Eğitime Yönelik Görüş ve Tutumlarının Belirlenmesi. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Ulusoy, Zuhal. (1999). To Design Versus to Understand Design: The Role of Graphic Representations and Verbal Expressions. Design Studies, 20/2, s. 123-130.
• Usta, Gülay. (2020). Mekân ve Yer Kavramlarının Anlamsal Açıdan İrdelenmesi. Turkish Online Journal of Design and Communication, 10/1, s. 25-30.
• Zevi, Bruno. (1990). Mimariyi Görmeyi Öğrenmek. (D. Divanoğlu, Çev.). İstanbul: Birsen Yayınevi.