AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNİN SERBEST ZAMAN ETKİNLİKLERİNE KATILIM NEDENLERİ VE DEĞERLENDİRME BİÇİMLERİ.

Yıl 2009, Cilt: 20 Sayı: 4, 132 - 144, 01.08.2009

Tennur Yerlisu Lapa Faik Ardahan

Öz

Anahtar Kelimeler

-

AKDENİZ ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNİN SERBEST ZAMAN ETKİNLİKLERİNE KATILIM NEDENLERİ VE DEĞERLENDİRME BİÇİMLERİ.

Öz

B u çalışmanın amacı; Akdeniz Üniversitesinde öğrenim gören öğrencilerin serbest zamanlarını nasıl değerlendirdiklerini, rekreatif etkinliklere katılma katılmama nedenleri ve cinsiyetin bu nedenler üzerine etkisini tespit etmeye yöneliktir. Araştırmanın evreni; Akdeniz Üniversitesi merkez yerleşkede öğrenim gören 25.355 öğrenciden oluşmaktadır. Örneklem tabakalı örneklem yöntemi ile seçilmiş, örneklem grubunu; 695 erkek (( lımcı oluşturmaktadır. Araştırma durum tespitine yönelik olup; verilerin değerlendirilmesinde, frekans (f), yüzde (%), ortalama ( ) ve standart sapma (SS) gibi tanımlayıcı istatistiksel yöntemler kullanılmış, cinsiyete göre iki ortalama arasındaki farkı tespit etmek amacıyla Mann-Whitney U testi ve ilişkiyi ortaya koymak amacıyla Pearson Chi-Square testleri uygulanmıştır. Sonuç olarak; Akdeniz Üniversitesi öğrencilerinin serbest zamanlarını daha çok yerleşke dışında geçirdikleri, yerleşke içinde ise genelde pasif katılımın söz konusu olduğu; ağırlıklı olarak yeme, içme, alışveriş gibi ihtiyaçların karşılandığı çarşı ve bölüm kantinleri gibi mekânlarda, kadınların erkeklere göre daha çok bölüm kantinlerinde erkeklerin ise kadınlara göre daha çok açık-kapalı spor alanlarında vakit geçirdikleri tespit edilmiştir. Öğrenciler serbest zamanlarında daha çok pasif katılım gerektiren müzik dinlemek, sinema ve tiyatro gibi sosyal aktivitelerde bulunmak, kitap okumak gibi etkinlikleri tercih etmektedirler. Aktif ve pasif katılımın söz konusu olduğu tüm etkinliklere katılım gerekçeleri olarak; eğlenmek, arkadaşlarıyla birlikte olmak ve rahatlamak gibi nedenler ilk sırada yer almasına karşın, sağlıklı olmak ve egzersiz yapmak gibi nedenler en son sırada yer almaktadır. Etkinliklere katılamama nedenleri kadınlarda; ders yoğunluğu, etkinlik gün ve saatlerin uymaması, etkinlik saatlerinin dersleriyle çakışması, erkeklerde; etkinliklerin ilgi çekici olmaması, maddi yetersizlikler ve arkadaş çevresinin ilgisizliğidir

Anahtar Kelimeler

Serbest zaman, Katılım, Üniversite öğrencisi

Kaynakça

• Ağaoğlu YS, Eker H. üniversitelerin sağlık, kültür ve spor dairelerinin işlevsel yönden incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 4 (4), 131-134. (2006). Türkiye’deki
• Alston MA. (2001). Using recreation to prevent violence and drug abuse, Parks and Recreation, 36 (3), 80-85.
• Altergoot K, McCreedy, CC. (1993). Gender and family status across the life: constraints of five types of leisure. Losiret Societe/Society and Leisure, 16(1), 151-180.
• Ardahan F. (2010). Akdeniz Üniversitesi Öğrencilerinin Sağlık Spor Kültür Dairesi Başkanlığı Bünyesindeki Öğrenci Toplulukları ve Kantin Hakkındaki Düşünceleri. Akdeniz Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu Rekreasyon Bölümü. Araştırma Raporu.
• Axelsen M. (2009). The power of leisure: ı was an anoexic; ı’m now a healthy triathlet. Lesiure Sciences, 31, 330–346.
• Balcı V, Demirtaş M, Gürbüz P, İlhan A, Ersöz, V. (2002). Ankara’daki Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Etkinliklerine Katılımlarının Araştırılması. 7 . Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi: Antalya.
• Balcı V, Demirtaş M, Gürbüz P, İlhan A, Ersöz V. (2003). Ankara’daki üniversite öğrencilerinin boş zaman etkinliklerine katılımlarının araştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 158. 10 Mart 2010, http://yayim.meb.gov. trdergiler158balci.htm.doc
• Balcı V, İlhan A. (2006). Türkiye’deki üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklere katılım düzeylerinin belirlenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IV (1), 11-18.
• Bulgu N, Koca Arıtan C, Aşçı HF. (2007). Gündelik yaşam, kadın ve fiziksel aktivite. Spor Bilimleri Dergisi, 18(4), 17-181.
• Demir C. (2003). Demografik Özellikler İle Sağlanan İmkanların Sportif Faaliyet Tercihleri Üzerine Etkileri. Üniversite Gençliğine Yönelik Bir Uygulama, 1. Gençlik, Boş Zaman ve Doğa Sporları Sempozyumu, Ankara: Türk Hava Kurumu Basım Evi İşletmeciliği.
• Demir C, Demir N. (2006), Bireylerin boş zaman faaliyetlerine katılmalarını etkileyen faktörler ile cinsiyet arasındaki ilişki: lisans öğrencilerine yönelik bir uygulama, Ege Academic Review 6 (1), 36-51.
• Demirel M, Harmandar D. (2009). Üniversite öğrencilerinin rekreasyonel etkinliklere katılımlarında engel Uluslararası İnsan Kaynakları Dergisi, 6 (1), 838-846, 22 Mart 2010, http://www.insanbilimleri.com/ belirlenmesi.
• Doster JA, Mielke RK, Riley CA, Toledo JR, Goven AJ, Moorefield, R. (2006). Play and health among a group of adult business executives, Social Behavior and Personality, 34(9), 1071 – 1080.
• Gökmen H, Açıkalın A, Koyuncu N, Sadar, Z. (1985). Yüksekögrenim Ögrencilerinin Serbest Zaman Etkinlikleri ve Kendilerini Gerçeklestirme Düzeyleri, Ankara: M.E.G.S.B. Yayınları.
• Huang CY, Carleton B. (2003). The relationships among leisure participation, leisure satisfaction, and life satisfaction of college students in Taiwan. Journal of Exercise Science and Fitness, 1(2),129-132.
• Karaküçük S. (1995). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme Kavram, Kapsam ve Bir Araştırma . Ankara: Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Yüksek Okulu.
• Kelly JR. (1990). Leisure. New Jersey: Prentice-Hall, Englewood, Cliffs
• Kır İ. (2007). Yüksek öğretim gençliğinin boş zaman etkinlikleri: KSÜ örneği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17, Sayı (2), 307-328.
• Kiper T. (2009). Namık Kemal Üniversitesi ziraat fakültesi (Tekirdağ) öğrencilerinin rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 6 (2), 191-201.
• Mansuroğlu S. (2002). Akdeniz Üniversitesi öğrencilerinin serbest zaman özellikleri ve dış mekan rekreasyon Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15 (2), 52-62.
• Moccia FD. (2000). Planning Time: An Emergent European Pratice. European Planning Studies, 8 (3), 367-376.
• Mull RF, Bayless KG, Ross CM, Jamie son LM. (1997). Recreational Sport Management . Third Edition, USA: Human Kinetics.
• Müderrisoğlu H, Uzun S. (2004). Abant İzzet Baysal Üniversitesi orman fakültesi öğrencilerinin rekreasyonel eğilimleri. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 2, 108-121.
• Önder S. (2003). Selçuk Üniversitesi öğrencilerinin rekreasyonel eğilim ve taleplerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi. Ziraat Fakültesi Dergisi, 17 (32), 31-38.
• Özdilek Ç, Demirel M, Harmandar D. (2007). Dumlupınar ve Sakarya Üniversitelerinde öğrenim gören beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin boş zaman etkinliklerine katılım nedenleri ve düzeylerinin karşılaştırılması. Uluslararası İnsan Kaynakları Dergisi, Cilt 4 (2), 1-13. 22 Mart 2010, http://www.insanbilimleri. com/
• Passmore A,  French D. (2001). Development and administration of a measure to assess adolescents’ participation. Adolescence, 36(141), 67-75.
• Ragheb MG, Tate RL. (1993). A behav ioral model of leisure participation based on leisure attitude, motivation and satisfaction. Leisure Studies, 12, 61-70.
• Süzer M. (1997). Üniversite Öğrencilerinin Sosyal ve Ekonomik Özelliklerine Göre Boş Zaman Faaliyetlerini Değerlendirme Biçimleri (Pamukkale Üniversitesi Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Tekin M, Yıldız M, Akyüz M, Uğur OA. (2007). Karaman yüksek öğrenim kredi ve yurtlar kurumunda kalan üniversite öğrencilerinin rekreatif etkinliklere katılım ve beklentilerinin incelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (1), 121-135.
• Tinsley HEA, Eldredge BD. (1995). Psy chological benefits of leisure partici pation: a taxonomy of leisure activi ties based on their need-gratifying properties. Journal of Counseling Psychology, 42 (2), 123-132.
• Torkildsen G. (2005). Recreation and Leisure Management. 5th Ed. London and New York: Routledge, Taylor and Francis Group.