Öz
Giriş: Total parenteral nütrisyon, hasta için gerekli olan tüm besin öğelerinin doğrudan kan dolaşımına verilmesidir.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, hemşirelerin total parenteral nutrisyon uygulamalarına ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesidir.
Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte yapılan bu araştırma, Kasım 2019-Ocak 2020 tarihleri arasında, bir eğitim ve araştırma hastanesinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada örneklem hesabı yapılmamış, araştırmaya dahil olma kriterlerine uyan ve gönüllü olan 164 hemşire ile gerçekleştirilmiştir. Araştırma için etik kurul izni alınmasını takiben, araştırmaya katılmaya gönüllü, pediatri klinikleri ve poliklinik dışında görev yapan hemşireler ile görüşülmüştür. Veriler, sosyodemografik özellikler için tanımlayıcı anket ve total parenteral nutrisyon uygulamasına yönelik kanıta dayalı uygulama önerileri doğrultusunda araştırmacılar tarafından oluşturulan doğru ve yanlış cevaplardan oluşan anket ile toplanmıştır. Verilerinin analizinde SPSS programı kullanılarak, sayı, yüzde, ortanca, standart sapma hesaplanmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin %95,7’si total parenteral nutrisyon uygulamasını, çoğunluğu ise total parenteral nutrisyon’nin periferik uygulama yeri ve süresini doğru tanımlamıştır. Hemşirelerin çoğunluğu, total parenteral nutrisyon solüsyonu ve setin kullanma süresi; total parenteral nutrisyon hattından ilaç vermeme, kan almama gibi uygulamalar; glikoz, laboratuvar değerleri gibi hasta takibi; lipit solüsyonların kullanım süresi, en sık kirlenme yeri gibi enfeksiyon kontrolüne yönelik sorulara doğru cevap vermiştir. Ancak total parenteral nutrisyon ozmolaritesi, saklanma koşulları, başlangıç dozu ve uygulamanın birden sonlandırılmaması, total parenteral nutrisyon içine ilaç ve insülin verilmemesi, ilaç geçimsizlikleri ile ilgili sorulara doğru cevap verme yüzdesinin düşük olduğu saptanmıştır.
Sonuç: Araştırmanın sonunda, hemşirelerin çoğunluğunun total parenteral nutrisyon tanımı ve bu uygulama sırasındaki kanıta dayalı uygulama önerilerine uyduğu görülmüştür. Ancak total parenteral nutrisyon uygulamasında bazı kanıta dayalı uygulama önerilerine uyma oranının yetersiz olduğu saptanmıştır.