Abstract
Kitle iletişim araçlarının ortaya çıktığı dönemden bu yana önemli olduğu, bu araçların bilgilendirmenin yanı sıra propaganda ve reklam amaçlı olarak ta kullanıldığı görülmektedir. İnsanların algılama ve değerlendirmede referansı olarak bu araçlardan etkilendiği bir gerçektir. Özellikle televizyon karşısında geçirilen zamanın oldukça fazla olduğu araştırmalar tarafından da kanıtlanıştır. Televizyonun toplumları yönlendirme ve özellikle de pasifize etme yönünde olumsuz etkileri olduğu da bilinmektedir. Televizyonun prestij yapımlarından olan haber bültenleri özellikle bu anlamlandırma süreçlerini direkt olarak etkilemektedir. Ancak son dönem televizyon haberciliğindeki ciddi bozulmalar, sahiplik yapısı ve iktidar ilişkileri, haberin magazinleşerek insanları bir görüşe göre rahatlatma başka bir görüşe göre ise onları depolitize etmektedir.
Anahtar Kelimeler: Haber, Televizyon, Magazinleşme, Kitle İletişim.
Abstract
When appear of mass circulation media until today it've been seened that is using for propaganda and advertising purpose in addition to information instrument. That is true what people are influenced from these instruments which are using for perception and evaluation. It's proved by searchs what is spending of time front of television in a big way. İn addition, it's knowled, tv has got negative effect on society relative to especially make passive. News bulletins that are prestige publication of tv are influenced from give meaning to process accepted pairing directly. However, recent serious deterioration of tv news, ownership structure and power relations are make entertainment of news that is according to another view of relieving the people in them, according to an opinion has been depoliticized.
Key Words: News, Television, entertainment, Mass Communication.
Keywords
References
- AKÇALI, S. İ., (2002). Türkiye’de Araştırmacı Gazetecilik, Gazeteciler Cem. Yay.
- ALEMDAR, K. ve ERDOĞAN, İ., (1994). Popüler Kültür ve İletişim, Ümit Yay., Ankara.
- AVCI, N., (1999). Enformatik Cehalet, KabileYayınları,İstanbul.
- AZİZ, A., (1989). Elektronik Yayıncılıkta Temel Bilgiler, Ankara.
- BİLGİN, N., (1995). Sosyal Psikolojide Yöntem ve Pratik Çalışmalar, Sistem yay., İstanbul.
- ERDOĞAN, İ., (1999). Popüler Kültür:Kültür Alanında Egemenlik ve Mücadele, Der. N. Güngör. Popüler Kültür ve İktidar, Vadi yay., Ankara.
- ERGÜL, H., (2002). Televizyonda Haberin Magazinelleşmesi, İletişim Yay., İstanbul.
- GROOMBRİDGE, B., (1972). Television and People, Middlesex, Penguin.
- GÜNGÖR, N., (1999). Popüler Kültür ve İktidar, Vadi Yayınları, İstanbul.
- KAYPAKOĞLU, S., (1989). Küreselleşme ve Medya, Birikim yay.
- KEANE, J. (1999). Medya ve Demokrasi, Çev. Haluk Şahin, Ayrıntı Yay., İstanbul.
- MATELSKI, M., (1995).Televizyon Haberciliğinde Etik, Çev. Bahar Öcal Düzgören, YKY, İstanbul.
- OKTAY, A., (1994). Türkiye’de Popüler Kültür, YKY, İstanbul.
- OSKAY, Ü., (1989). Kitle İletişiminin Temel İşlevleri, S.B.F. yay., Ankara.
- ÖZBEK, M., (1991). Popüler Kültür ve Orhan Gencebay Arabeski,iletişim yayınları, İstanbul.
- PARSA, S., (1993). Televizyon Haberciliği ve Kuramları,EÜİF. Yay., İzmir.
- POSTMAN, N., (1994). Televizyon Öldüren Eğlence, Çev. Osman Akınhay, Ayrıntı yay., İstanbul.
- POYRAZ, B., (2002). Haber Programlarında İdeoloji ve Gerçeklik, Ütopya Yayınevi, Ankara.
- ROBİNS, K., (1999). İmaj-Görmenin Kültür ve Politikası, Çev. Nurçay Türkoğlu, Ayrıntı yayınları, İstanbul.
- SEMİH, T., (1985). Türkiye’de Televizyon ve Radyo Olayları Der yay., İstanbul.
- ŞAHİN, H., (1992). Medya ve Demokrasi, Ayrıntı, İstanbul.
- TOKGÖZ, O., (1987). Temel Gazetecilik, A.Ü. BYYO yayınları, No 8. Ankara.
- TOPUZ, H., (1990). Yarının Radyo ve Televizyon Düzeni, İlad yay. İstanbul.
- TURAM, E., (1996). 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de TV, Altın Kitaplar yayınevi, İstanbul.
- ATABEY, M., (2000). “Televizyon Haberciliğinde Ticarileşme”, Siyasal İletişim, 1. Ulusal İletişim Bildirileri, 3-5 Mayıs 2000, Gazi Üniversitesi, İletişim Fak. Basım Evi, Ankara.
- CANKAYA, Ö., (1993). “Türkiye’de Televizyonculuğun Gelişimi ve Bugünkü Durumu”, Marmara İletişim Dergisi, Sayı 2, İstanbul.
- İNAL, A., (1998). “Medyanın Etkisi Sorunsalına Başka Bir Bakış”, A.Ü. İletişim Fak. Yıllık, Ankara.
- KARAHAN, Z. U., (2001). “Yazılı ve Görsel Medyada Magazinelleşmenin Tarihsel ve Sosyolojik Dinamikleri”, İletişim. Sayı: 12 (Kış).
- SEÇİM, F., (1993). “Haber Kavramı ve ABD Basınında Dış Haberler”, Kurgu, 12, Aralık.
- SÜMER, N., (2000). “Postmodernizm, Yeni Dünya Düzeni ve Türkiye”, Cumhuriyet Gazetesi,14 Ocak.
- ÖZDOĞAN, C., (1996). “Haber-İzleyici Ölçümü İlişkisi (TV Ana Haber Bültenlerinin İzlenme Pay/Oranı Açısından değerlendirilmesi, İzleyici Ölçüm Sonuçlarının Güvenilirliği ve Kamuoyu Üzerindeki Etkileri) Yayınlanmamış Doktora Tezi, E.Ü. Sosyal Bilimler Ens., Eskişehir.
- SOYGÜDER, Ş., (2002). Türk Magazin Gazeteciliğinde Kullanılan Fotoğraflarda Etik Sorunu,Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ens. Yayınlanmamış doktora tezi, İzmir.
- BÜYÜK LAROUSSE Sözlük ve Ansiklopedisi, (1986). Cilt 15, İnterpress yay., İstanbul.
Abstract
References
- AKÇALI, S. İ., (2002). Türkiye’de Araştırmacı Gazetecilik, Gazeteciler Cem. Yay.
- ALEMDAR, K. ve ERDOĞAN, İ., (1994). Popüler Kültür ve İletişim, Ümit Yay., Ankara.
- AVCI, N., (1999). Enformatik Cehalet, KabileYayınları,İstanbul.
- AZİZ, A., (1989). Elektronik Yayıncılıkta Temel Bilgiler, Ankara.
- BİLGİN, N., (1995). Sosyal Psikolojide Yöntem ve Pratik Çalışmalar, Sistem yay., İstanbul.
- ERDOĞAN, İ., (1999). Popüler Kültür:Kültür Alanında Egemenlik ve Mücadele, Der. N. Güngör. Popüler Kültür ve İktidar, Vadi yay., Ankara.
- ERGÜL, H., (2002). Televizyonda Haberin Magazinelleşmesi, İletişim Yay., İstanbul.
- GROOMBRİDGE, B., (1972). Television and People, Middlesex, Penguin.
- GÜNGÖR, N., (1999). Popüler Kültür ve İktidar, Vadi Yayınları, İstanbul.
- KAYPAKOĞLU, S., (1989). Küreselleşme ve Medya, Birikim yay.
- KEANE, J. (1999). Medya ve Demokrasi, Çev. Haluk Şahin, Ayrıntı Yay., İstanbul.
- MATELSKI, M., (1995).Televizyon Haberciliğinde Etik, Çev. Bahar Öcal Düzgören, YKY, İstanbul.
- OKTAY, A., (1994). Türkiye’de Popüler Kültür, YKY, İstanbul.
- OSKAY, Ü., (1989). Kitle İletişiminin Temel İşlevleri, S.B.F. yay., Ankara.
- ÖZBEK, M., (1991). Popüler Kültür ve Orhan Gencebay Arabeski,iletişim yayınları, İstanbul.
- PARSA, S., (1993). Televizyon Haberciliği ve Kuramları,EÜİF. Yay., İzmir.
- POSTMAN, N., (1994). Televizyon Öldüren Eğlence, Çev. Osman Akınhay, Ayrıntı yay., İstanbul.
- POYRAZ, B., (2002). Haber Programlarında İdeoloji ve Gerçeklik, Ütopya Yayınevi, Ankara.
- ROBİNS, K., (1999). İmaj-Görmenin Kültür ve Politikası, Çev. Nurçay Türkoğlu, Ayrıntı yayınları, İstanbul.
- SEMİH, T., (1985). Türkiye’de Televizyon ve Radyo Olayları Der yay., İstanbul.
- ŞAHİN, H., (1992). Medya ve Demokrasi, Ayrıntı, İstanbul.
- TOKGÖZ, O., (1987). Temel Gazetecilik, A.Ü. BYYO yayınları, No 8. Ankara.
- TOPUZ, H., (1990). Yarının Radyo ve Televizyon Düzeni, İlad yay. İstanbul.
- TURAM, E., (1996). 2000’li Yıllara Doğru Türkiye’de TV, Altın Kitaplar yayınevi, İstanbul.
- ATABEY, M., (2000). “Televizyon Haberciliğinde Ticarileşme”, Siyasal İletişim, 1. Ulusal İletişim Bildirileri, 3-5 Mayıs 2000, Gazi Üniversitesi, İletişim Fak. Basım Evi, Ankara.
- CANKAYA, Ö., (1993). “Türkiye’de Televizyonculuğun Gelişimi ve Bugünkü Durumu”, Marmara İletişim Dergisi, Sayı 2, İstanbul.
- İNAL, A., (1998). “Medyanın Etkisi Sorunsalına Başka Bir Bakış”, A.Ü. İletişim Fak. Yıllık, Ankara.
- KARAHAN, Z. U., (2001). “Yazılı ve Görsel Medyada Magazinelleşmenin Tarihsel ve Sosyolojik Dinamikleri”, İletişim. Sayı: 12 (Kış).
- SEÇİM, F., (1993). “Haber Kavramı ve ABD Basınında Dış Haberler”, Kurgu, 12, Aralık.
- SÜMER, N., (2000). “Postmodernizm, Yeni Dünya Düzeni ve Türkiye”, Cumhuriyet Gazetesi,14 Ocak.
- ÖZDOĞAN, C., (1996). “Haber-İzleyici Ölçümü İlişkisi (TV Ana Haber Bültenlerinin İzlenme Pay/Oranı Açısından değerlendirilmesi, İzleyici Ölçüm Sonuçlarının Güvenilirliği ve Kamuoyu Üzerindeki Etkileri) Yayınlanmamış Doktora Tezi, E.Ü. Sosyal Bilimler Ens., Eskişehir.
- SOYGÜDER, Ş., (2002). Türk Magazin Gazeteciliğinde Kullanılan Fotoğraflarda Etik Sorunu,Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ens. Yayınlanmamış doktora tezi, İzmir.
- BÜYÜK LAROUSSE Sözlük ve Ansiklopedisi, (1986). Cilt 15, İnterpress yay., İstanbul.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | June 20, 2011 |
| Submission Date | June 20, 2011 |
| Published in Issue | Year 2011 Volume: 4 Issue: 7 |
