ÖZ
Anadolu’da
M.Ö. 4000 yıllarında kullanılmaya başlayan ve en eski el sanatlarından olan
çömlekçilik sanatı içinde bulunduğu toplumun kültürel yapısı ile birlikte
günümüze kadar varlığını sürdürmüştür. Günümüzde
geleneksel çömlekçilik sanatının içinde bulunduğu duruma baktığımızda ise geleneksel
üretimden uzaklaşılarak bazı olumsuz değişimlerin olduğu görülmektedir. Bu
değişimler; çömlekçilik sanatında görülen sentetik malzemelerle boyama,
gelenekselin dışında basit form üretimi, ucuza maliyet için özensiz üretim,
kalitesiz hammadde ve düşük sıcaklıkta pişirim gibi etkenlerdir. Gelenekselde
görülen bu değişim üretimi yozlaştırmaktadır.
Geleneksel
değişmez değildir ve zaman içerisinde kültüre bağlı olarak yozlaşmadan
değişerek günümüz içerisinde varlığını sürdürmesi gerekmektedir. Bilim,
teknoloji, sanat ve kültürün gelenek üzerinde etkisi büyüktür. Bu etkiletişimin
dışında kalan değerler zamanla giderek kaybolurlar.
Geleneksel
çömlekçilik yenilenmeye ve çağdaş gelişmelere açık bir sanat dalımızdır. Seramik
sanatında ve endüstri de yaşanan gelişmeler kültürel değerlere bağlı olarak özünden
uzaklaşmadan çömlekçilik sanatına da yansımalıdır. Seramik sanatında ve
endüstrisinde olduğu gibi yüksek pişirim uygulaması bu sanat içinde önemlidir. Çömlekçilik
sanatımızın ilerleyebilmesi ve toplumumuzda hak ettiği yeri bulabilmesi için
üretim sürecinde yapılması gereken önemli uygulamaların başında ürün bünyesini
iyileştirmek ve yüksek pişirim tercih etmek olmalıdır. Bu makalede geleneksel
çömlekçilikte görülen bazı değişimler incelenerek yüksek pişirimin gerekliliği ve
sağlayacağı katkılar değerlendirilecektir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 17 Temmuz 2017 |
Gönderilme Tarihi | 9 Şubat 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 10 Sayı: 19 |