THE ROLE OF CHAMBERS OF COMMERCE AND INDUSTRY IN UNIVERSITY INDUSTRY PARTNERSHIP: MUTSO ACADEMY AS A GOVERNANCE MODEL

Yıl 2018, Cilt: 23 Sayı: 3, 1005 - 1022, 30.07.2018

Ceray Aldemir Tuğba Uysal

Öz

There has also been a serious transformation in the nature of the relationship between public institutions and the private sector as a result of the neoliberal transformation. In general, there is a large literature that considers this transformation as a public private partnership, as well as studies that address this partnership in the context of university industry cooperation. This study aims to give a new perspective to the cooperative education model established between the university and the industry and to explain with a provincial example how cooperation will be transformed into an effective mechanism with a decentralized and participatory model instead of centrally controlled university industry cooperation. In this study, firstly; public-private partnerships and its development in Turkey are examined and the importance of the university-industry cooperation is demonstrated theoretically. Then, the role of non-governmental organizations in university industry cooperation is examined in the fields of trade and industry. And finally, this study includes the findings of the survey study with 50 executive managers who serve on the MUTSO Academy sample, which is the application model of Muğla province, which is theoretically discussed, and which are included in the ecosystem of the academy as a service area. Thus, this study evaluates how the MUTSO Academy undertakes the basic activities to be carried out by the Technology Transfer Offices in the province of Muğla.

Anahtar Kelimeler

public-private partnership, university-industry cooperation, triple spiral model, chambers of commerce and industry

ÜNİVERSİTE SANAYİ İŞBİRLİĞİNDE TİCARET VE SANAYİ ODALARININ ROLÜ: BİR YÖNETİŞİM MODELİ OLARAK MUTSO AKADEMİ

Öz

Neoliberal dönüşümle birlikte kamu kurumları ve özel sektör arasında kurulan ilişkinin niteliğinde de ciddi bir dönüşüm yaşanmıştır. Genel olarak bu dönüşümü kamu özel ortaklığı olarak ele alan geniş bir literatürün yanında, bu ortaklığı üniversite sanayi işbirliği özelinde ele alan çalışmalar da bulunmaktadır. Bu çalışma üniversite ve sanayi arasında kurulan işbirliği eğitim modeline yeni bir bakış açısı kazandırmak ve merkezden kontrol edilen bir üniversite sanayi işbirliği yerine âdem-i merkeziyetçi ve katılımcı bir model ile işbirliğinin nasıl etkili bir mekanizmaya dönüştürüleceğini il temelli bir örnek ile açıklamayı hedeflemektedir. Çalışmada öncelikle kalkınma planlarında detaylı olarak ele alınan kamu özel ortaklığı ve Türkiye’deki gelişimi incelenmekte ve üniversite sanayi işbirliğinin bu ortaklıktaki önemini teorik olarak ortaya konmaktadır. Çalışmanın sonunda ise, üniversite sanayi işbirliğinde sivil toplum kuruluşlarının rolü ticaret ve sanayi odaları özelinde incelenmekte ve teorik olarak tartışılan eğitim temelli işbirliğinin Muğla ilindeki uygulama modeli olan MUTSO Akademi örneği üzerinden hizmet veren ve hizmet alan olarak akademinin ekosistemine dâhil olan 50 işletme yöneticisinin katıldığı yarı yapılandırılmış anket çalışması bulgularına yer verilmektedir. Böylelikle Muğla İlinde Teknoloji Transfer Ofisleri bünyesinde yürütülmesi gereken temel faaliyetlerin bu yapılanmanın yokluğunda MUTSO Akademi tarafından ne şekilde üstlenildiğine yönelik değerlendirmeler yapılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

kamu-özel ortaklığı, üniversite-sanayi işbirliği, üçlü sarmal model, ticaret ve sanayi odaları

Kaynakça

• ACARTÜRK, E., & Keskin, S. (2012). Türkiye'de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3).
• APPLE, M. W. (2004). Neoliberalizm ve Eğitim Politikalari Üzerine Eleştirel Yazilar. Eğitim-Sen, Ankara.
• ARSLAN, Ö., (2013). Kamu-Üniversite-Sanayi İşbirliği Yapılanma Çalışmalarının Türkiye Sanayisinin Gelişimine Olası Katkıları. Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 823.
• BARZELAY, M. (1992). Breaking through bureaucracy: A new vision for managing in government. Univ of California Press.
• CORRIGAN, M. B., Hambene J., Hudnut W., Levitt R.L., Stainback J., Ward R. & Witenstein N. (2005), Ten Principles for Successful Public, Private Partnerships. Urban Land Institute.
• DPT, (2006), Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013), [http://www.metu.edu.tr/system/files/kalkinma.pdf ], e.t. 08.01.2018
• DPT, (2013), Onuncu Kalkınma Planı, (2014-2018), 2013 http://kkp.tarim.gov.tr/sp/Onuncu%20Kalk%C4%B1nma%20Plan%C4%B1(2014-2018).pdf , e.t. 05.01.2018
• ERDİL, E., Pamukçu, M. T., Akçomak, İ. S., & Erden, Y. (2013). Değişen üniversite-sanayi işbirliğinde üniversite örgütlenmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 68(02), 095-117.
• ETZKOWITZ H. and Leydesdorff L.,(1995), ‘The Triple Helix-University-Industry-Government Relations: A Laboratory for Knowledge Based Economic Development’, EASST Review 14 (1995, nr. 1), pp. 14-9.
• ETZKOWITZ, H. (1998), “The Norms of Entrepreneurial Science: Cognitive Effects of the New University–Industry Linkages”, Research Policy, 27(8):823–833.
• FLINDERS, M. (2005), “The Politics of Public–Private Partnerships,” The British Journal of Politics and International Relations, 7/2: 215-239.
• GINSBURG, Mark. 2012. Public Private Partnerships, Neoliberal Globalisation and Democratization. In Public Private Partnerships in Education (S.L. Robertson et., eds.), Cheltenham: Edward Elgar, pp. 63-78
• GÜZELSARI, S. (2009). Kamu-Özel Ortaklığı Üzerine Eleştirel Bir Değerlendirme, s. 43-78, içinde Barış Övgün (ed.) Kamu Yönetimi: Yapı, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi, Yayın No: 598 Kamu Yönetimi Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayın No: 5, [http://kayaum.politics.ankara.edu.tr/kamuyonetimiyapi.pdf ], e.t. 8.01.2018
• http://www.ccmm.ca/documents/activities_pdf/autres/2010_2011/ccmm_rdvs-savoir_2011_en.pdf
• IVASCU, L., Cirjaliu, B., & Draghici, A. (2016). Business Model for the University-industry collaboration in open innovation. Procedia Economics and Finance, 39, 674-678.
• JACOBSON, C. & Ok Choi, S. (2008). Success factors: public works and public‐private partnerships, International Journal of Public Sector Management, Vol. 21 Issue: 6, pp.637-657
• KARASU, K. (2011). SAĞLIK HİZMETLERİNİN ÖRGÜTLENMESİNDE KAMU-ÖZEL ORTAKLIĞI. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66(03), 217-262.
• KLIJN, E. H., & Teisman, G. R. (2003). Institutional and strategic barriers to public private partnership: An analysis of Dutch cases. Public money and Management, 23(3), 137-146.Ocak, F. (2014). Kamu Özel İşbirliği T. C. Kalkınma Bakanlığı Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara.
• KYSIAK, R. C. (1986). The role of the university in public-private partnerships. Proceedings of the Academy of Political Science, 36(2), 47-59.
• LEWIS, G., Gewirtz, S., & Clarke, J. (Eds.). (2000). Rethinking social policy. Sage.
• MOSTEPANIUK, A. (2016). The Development of the Public- Private Partnership Concept in Economic Theory. Advances in Applied Sociology, 6, 375-388. http://dx.doi.org/10.4236/aasoci.2016.611028
• ÖZTÜRK, N. K., (2004). Devlet Yönetiminde Etkinlik ve Türkiye, Türk İdare Dergisi, Yıl.76, Sayı.442 Prigge, G. W., & Torraco, R. J. (2007). University-industry partnerships: A study of how top American research universities establish and maintain successful partnerships. Journal of Higher Education Outreach and Engagement, 11(2), 89-100. Robertson, S.L., ve Antoni Verger 2012. Governing Education through Public Private Partnerships. In Public Private Partnerships in Education (S.L. Robertson et., eds.), Cheltenham: Edward Elgar, pp. 21-42Sakinç, S., & Bursalioğlu, S. A. (2012). Yükseköğretimde Küresel Bir Değişim: Girişimci Üniversite Modeli. Journal of Higher Education & Science/Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 2(2).Scott, John C. (2006), “The Mission of the University: Medieval to Postmodern Transformations”, The Journal of Higher Education, 77 (1) : 1-39
• ŞAHİN, Y. E. (2009). “Sosyal Devlet ve Yönetisimci Devletin Kamu Politikalarında Yasanan Değisim: IV. ve IX. Kalkınma Planları Örnekleri”, Toplum ve Demokrasi, 3 (5), Ocak-Nisan, s. 57-72.
• ŞAHİN, Y. E. (2014). Sosyal Devlet ve Yönetişimci Devletin Kamu Politikalarında Yaşanan Değişim: IV. ve IX. Kalkınma Planları Örnekleri. TOPLUM VE DEMOKRASİ DERGİSİ, 3(5).
• UÇMA Uysal, T. & Aldemir C. (2018, Forthcoming). Multi- level Governance in Developing Countries, IGI Global, USA.
• TİLAK, J. B. (2010). Public-private partnership in education. The Hindu, May, 24, 2010.
• VEGGELAND, N. (2009). Taming the regulatory state: politics and ethics. Edward Elgar Publishing.
• YAVUZÇEHRE, S. P. ve Özgür, H. (2016) “İş Dünyası Sivil Toplum Kuruluşları ve Odaları İşbirliğine İl Temelli Bir Örnek Olarak Denizli Platformu”, The Journal of Academic Social Science Studies, V. 46, p. 209-220.