Öz
Türkiye’de yerel yönetimlerin çağa uyum sağlaması ve gelişmesi adına bazı düzenlemeler gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda yerel yönetimlerle ilgili AB’ye uyum süreci başta olmak üzere çeşitli nedenlerle önemli çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmaların biri de 6360 Sayılı “On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’dur. 6360 sayılı yasa yerel yönetimler ile ilgili önemli değişiklikleri içeren yeni düzenlemeleri beraberinde getirmiştir. Bu değişikliklerle yerel kalkınma noktasında da büyükşehir belediylerine önemli görevler verilmiştir. Çalışmada 6360 sayılı yasa sonrasında büyükşehir belediyelerinde yaşanan değişim ve dönüşüm yerel kalkınma kapsamında incelenmiştir. Bu doğrultuda belirli kriterlere göre seçilen ilerde görev yapan vali, kaymakam ve belediye başkanlarının yerel kalkınmaya yönelik bakış açılarını ortaya koymak amacıyla anket yöntemi uygulanmıştır. Katılımcıların söz konusu yasanın yerelde uygulayıcısı olması sebebi ile anket sorularına verdikleri yanıtlar önem arz etmektedir. Elde edilen sonuçlar görev yeri değişkeni göre çalışmada incelenmiştir. Çünkü araştırmaya katılan katılımcıların yerel kalkınmaya yönelik bakış açış görev yaptıkları illere göre farklılık göstermektedir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı katılımcıların 6360 sayılı yasa kapsamında yerel kalkınmaya yönelik bakış açılarının görev yeri değişkeni özelinde ele alınmasıdır.
Anahtar Kelimeler: Yerel kalkınma, 6360 sayılı Yasa,Türkiye
Jel Kodları: H83, R11, O20.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BİLGİN, M. 2002. “Yerel Yönetimlerin Bölgesel Kalkınmadaki Etkinliği: Göller Bölgesi Uygulaması”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
- ÇARKÇI, A., 2008. Ulusal Kalkınma için Yerel Teklifler, Şehir Yayınları, İstanbul, 288s.
- ÇÖPOĞLU, M, 2017. 6360 sayılı kanun ekseninde, Yerel Yönetim Reformları, İstanbul:Der Yayınları:473
- DARICI, B., 2007. Yerel Kalkınma ’da Küresel Yaklaşımlar ve Türkiye’nin Konumu, Selçuk Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi Yerel Ekonomiler Özel Sayısı, ss.215-221.
- DPT, Devlet Planlama Teşkilatı, (2004), “Bölgesel Kalkınma Ajansları Yasa Tasarısı”, Ankara. s:20.
- HAZMAN, G., 2011. Türkiye’de Yerel Düzeyde Kalkınma Hedefi ve Belediyeler, Seçkin Yayınları, Ankara, 187s.
- ILDIRAR, M., 2004. Bölgesel Kalkınma ve Gelişme Stratejileri, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, s.232.
- İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareleri Genel Müdürlüğü., 2015., 2014 yılı Mahalli İdareler Genel Faaliyet Raporu, http://www.migm.gov.tr/yayınlar Kalkınma Bakanlığı., 2014., Bölgesel Gelişme Ulusal Stratejisi (2014-2023),http:/www.bgus.gov.tr/dokuman/BolgeselGelismeUlusalStratejisi(2014-2023).
- KAYA, E., 2001. Kent Yönetiminde Yeni Yaklaşım: Yerel Kalkınma Yönetimi,2. Baskı, Beta Basım Yayın Dağıtım,
- OKTAY, T., 2016, 6360 Sayılı Kanuna Dayalı Büyükşehir Belediye Reformunu Anlama Ve Anlamlandırma, İstanbul Medeniyet Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi (İSMUS), I/1 (2016), s. 71-131
- SİNEMİLLİOĞLU, M. O., 2009. Sürdürülebilir Bölgesel Kalkınma Ve Türkiye Süreci, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C.8 S.27 ss.245-268
- ŞENSES, F., 2003. ‘’Gelişme İktisadı ve İktisadi Gelişme: Nereden Nereye?’ Kalkınma İktisadının Yükselişi ve Gerilemesi, Derleyen ve Yayına Hazırlayan: Fikret Şenses, Çeviren: Sedef Öztürk, İletişim Yayınları, İstanbul.
- YILMAZ, B., 2011. Kalkınma Politikalarında Değişim: Bölgesel Kalkınma Ajansları, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, Kamu Yönetimi,
- http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5216 http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6360
- www.tbb.gov.tr/mevzuat/kanunlar/Avrupa_Yerel_Yonetimler_ozerklik_Sarti.pdf
Öz
Kaynakça
- BİLGİN, M. 2002. “Yerel Yönetimlerin Bölgesel Kalkınmadaki Etkinliği: Göller Bölgesi Uygulaması”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
- ÇARKÇI, A., 2008. Ulusal Kalkınma için Yerel Teklifler, Şehir Yayınları, İstanbul, 288s.
- ÇÖPOĞLU, M, 2017. 6360 sayılı kanun ekseninde, Yerel Yönetim Reformları, İstanbul:Der Yayınları:473
- DARICI, B., 2007. Yerel Kalkınma ’da Küresel Yaklaşımlar ve Türkiye’nin Konumu, Selçuk Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi Yerel Ekonomiler Özel Sayısı, ss.215-221.
- DPT, Devlet Planlama Teşkilatı, (2004), “Bölgesel Kalkınma Ajansları Yasa Tasarısı”, Ankara. s:20.
- HAZMAN, G., 2011. Türkiye’de Yerel Düzeyde Kalkınma Hedefi ve Belediyeler, Seçkin Yayınları, Ankara, 187s.
- ILDIRAR, M., 2004. Bölgesel Kalkınma ve Gelişme Stratejileri, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, s.232.
- İçişleri Bakanlığı Mahalli İdareleri Genel Müdürlüğü., 2015., 2014 yılı Mahalli İdareler Genel Faaliyet Raporu, http://www.migm.gov.tr/yayınlar Kalkınma Bakanlığı., 2014., Bölgesel Gelişme Ulusal Stratejisi (2014-2023),http:/www.bgus.gov.tr/dokuman/BolgeselGelismeUlusalStratejisi(2014-2023).
- KAYA, E., 2001. Kent Yönetiminde Yeni Yaklaşım: Yerel Kalkınma Yönetimi,2. Baskı, Beta Basım Yayın Dağıtım,
- OKTAY, T., 2016, 6360 Sayılı Kanuna Dayalı Büyükşehir Belediye Reformunu Anlama Ve Anlamlandırma, İstanbul Medeniyet Üniversitesi, Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi (İSMUS), I/1 (2016), s. 71-131
- SİNEMİLLİOĞLU, M. O., 2009. Sürdürülebilir Bölgesel Kalkınma Ve Türkiye Süreci, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, C.8 S.27 ss.245-268
- ŞENSES, F., 2003. ‘’Gelişme İktisadı ve İktisadi Gelişme: Nereden Nereye?’ Kalkınma İktisadının Yükselişi ve Gerilemesi, Derleyen ve Yayına Hazırlayan: Fikret Şenses, Çeviren: Sedef Öztürk, İletişim Yayınları, İstanbul.
- YILMAZ, B., 2011. Kalkınma Politikalarında Değişim: Bölgesel Kalkınma Ajansları, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Basılmamış Doktora Tezi, Kamu Yönetimi,
- http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.5216 http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6360
- www.tbb.gov.tr/mevzuat/kanunlar/Avrupa_Yerel_Yonetimler_ozerklik_Sarti.pdf
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 27 Sayı: 2 |
