Comparison of Heart Rate and Oxygen Saturation Values of Tennis Players Training in Different Altitude

Yıl 2020, Cilt: 11 Sayı: 4, 399 - 406, 31.12.2020

Berat Koçyiğit , Sinan Akın

Öz

Objective: The aim of this study is to examine the heart rate and oxygen saturation values of 12 year old tennis players trained at different altitudes. Material and Method: For this purpose to Turkey joining the age of 12 tennis tournament which was organized by the Tennis Federation Isparta (n=10), Denizli (n=10) and Antalya (n=10) participated voluntarily total of 30 athletes from the provinces. Body length (cm), body weight (kg), heart rate and SpO2 saturation measurements of athletes participating in the study were taken. The measurements were taken before and after the competition. In the analysis of the obtained data, Repeated Measurements Variance Analysis and Simple Effect test were used in SPSS 20.0 package program. The significance level was accepted as (p<0.05). Results: As a result of this study, it was determined that the pulse values of the groups were not statistically significant when compared with each other (p>0.5). According to the simple effect result, a statistically significant difference was found between the values of Isparta and Antalya group. In the SpO2 data, it was found that there was no statistically significant difference between groups when comparing the numerical differences between pretest and posttest values of each group (p>0.05). According to the simple effect results, when the numerical difference between the pre- and post-tests of each group is considered, the change of pre-test and post-test values of all groups is statistically significant.
Conclusions: As a result, it has been determined that athletes in the altitude provinces have higher pulse and oxygen saturation values in terms of sportive performance than athletes at lower altitudes due to some acute effects of the altitude at different meters.

Anahtar Kelimeler

Tennis, Pulse, Oksimeter, Oxygen Saturation, Altitude

Farklı İrtifada Antrenman Yapan Tenis Oyuncularının Kalp Atım Hızı ve Oksijen Saturasyon Değerlerinin Karşılaştırılması

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı rakımlarda yetiştirilen 12 yaşındaki tenisçilerin müsabaka esnasında kalp atım hızı ve oksijen saturasyon değerlerini incelemektir. Materyal-Metod: Çalışmaya Türkiye Tenis Federasyonunun düzenlemiş olduğu 12 yaş tenis turnuvasına katılan Isparta (n=10), Denizli (n=10), ve Antalya (n=10) ilinden toplamda 30 katılımcı ile çalışma gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların kilo (kg), boy (cm), kalp atım sayısı ve SPO2 saturasyonu ölçümleri alınmıştır. Ölçümler, müsabaka öncesi ve sonrası olarak alınmıştır. Veriler SPSS 20.0 programında Tekrarlı Ölçümler Varyans Analizi ve Simple Effect testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Anlamlılık düzeyi (p<0.05) üzerinden değerlendirilmiştir. Bulgular: Yapılan değerlendirmeler sonucunda grupların nabız değerleri birbiri ile karşılaştırıldığı zaman istatistiksel yönden önem arz etmediği tespit edilmiştir (p>0,05). Simple effect sonucuna göre ise Isparta ve Antalya grubunun nabız sayıları arasında istatistiki yönden anlamlı bir değişim söz konusudur. SpO2 verilerinde ise grupların uygulama periyodu öncesi ölçüm ile sonrası ölçümleri arasındaki sayısal farklılıklar birbiri ile karşılaştırıldığında gruplar arasında istatistikî açıdan önem arz eden bir farklılık ortaya çıkmamıştır (p>0,05). Simple effect sonuçlarına göre ise grupların kendi içindeki sayısal değişim karşılaştırıldığında tüm grupların ilk ölçümleri ile son ölçümler arasındaki değişim her grupta istatistiksel açıdan önem arz etmektedir. Sonuç: Sonuç olarak, yükseltide bulunan illerdeki sporcuların, farklı metrelerdeki yükseltinin bir takım akut etkilerinden, dolayı daha alçak irtifada bulunan sporculara göre nabız ve oksijen saturasyon değerlerinin sportif performans açısından daha üstün oldukları saptanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Tenis, Nabız, Oksimetre, Oksijen Saturasyonu, İrtifa

Kaynakça

• 1. Kürkçü R, Gökhan İ. Hentbol antrenmanlarının 10-13 yaş grubu öğrencilerin bazı solunum ve dolaşım parametreleri üzerine etkileri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 2001; 8(1), 136-143.
• 2. Alpay B, Altuğ K, Hazar S. İlköğretim okul takımlarında yer alan 11-13 yaş grubu öğrencilerin bazı solunum ve dolaşım parametrelerinin spor yapmayan öğrencilerle karşılaştırılarak değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2007; 8(17), 22-29.
• 3. Kara E, Akşit T, Özkol MZ, Işık T. Effects Of 6 Week Tennis Specific Exercises Program On Service Velocity. Turkish Journal Of Sport And Exercise, 2015; 17(1), 71-76.
• 4. McArdle WD, Katch FI, Katch VL. Exercise Physiology Energy, Nutrition &Human Performance, 6th Ed. Baltimore, Lippincott Williams & Wilkins, 2007; 469-508.
• 5. Korkmaz SG. Sporcularda Uzun Süreli Yorgunluğun Kas Hasarıyla İlişkisi, (Doktora Tezi), Çukurova Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Adana, Türkiye; 2010.
• 6. Kurdak SS. Solunum sistemi maksimal egzersiz kapasitesini sınırlar mı? Türkiye Solunum Araştırmaları Derneği (TÜSAD), 2012; 14: 12-20.
• 7. Israel RG. Infulance of Cardiorespiratory Fitness on Measure of Obesity an Fat Distribution in Man, Med. and Science in Sport and Exercise, 1993; 25 (5), 152.
• 8. Doğar AV. Yüksek İrtifada Yaşayan Elit Orta – Uzun Mesafe Koşucuların Yüksek İrtifa ve Deniz Seviyesindeki Fiziksel Performansları ile Çeşitli Kan Parametrelerinin Karşılaştırılması, (Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye; 1995.
• 9. Mackerras D, Singh G. The prevalence of anemia depends on the definition: an example from the aboriginal birth cohort study, Eur J Clin Nutr, 2007; Jan;61(1): 135-139.
• 10. Ergen E. Spor Fizyolojisi, Açık Öğretim Fakültesi Yayını, Eskişehir; 1993; 584.
• 11. Levine DB. Intermittent hypoxic training: Fact and fancy. High Altitude Medicine & Biology, 2002; 3(2), 177-193.
• 12. McSharry PE. Effect of Altitude on Physiological Performance: A Statistical Analysis Using Results of International Football Games, British Medical Journal, 2007; 335.
• 13. Dick FW. Training at Altitude in Practice, International Journal of Sports Medicine, 1992; 13(1), 203-206.
• 14. Cerit M, Erdoğan M. Yüksek İrtifa Fizyolojisi Ve Adaptasyonun Askerî Fiziksel Hazır Bulunurluk Seviyesine Etkilerinin Değerlendirilmesi, Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 2019: 29(1); 1-15.
• 15. Metin G. Yüksek Rakımlarda Egzersiz, Solunum, 2004; 6(2), 26.
• 16. Fox EL, Bowers RW, Foss ML. The Physiological Basis of Physical Education and Athletics 4th ed. Dubuque, Iowa: Wm. C Brown. Eastern Journal of Medicine,1988; 3(1), 13-16.
• 17. Şahin Ş. Taekwondocularda kalp atım hızı ve kan laktat konsantrasyonundaki değişimlerin müsabaka süresince incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi), Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya, Türkiye; 2011.
• 18. Savaş S. Deniz Seviyesi ile Yükseltide Uygulanan Dayanıklılık Antrenmanlarının Bazı Fizyolojik Parametrelere Olan Etkilerinin Tespiti ve Üç Hafta Sonra Tekrarlanan Ölçüm Değerleri ile Karşılaştırılması, G.Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, Mart, 2000; 8(1). 207-216.
• 19. Çimen OC, Günay M. Erkek ve Bayan Türk Genç Milli Masa Tenisçileri Fiziksel ve Fizyolojik Profilleri Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 1997; 53.
• 20. Suna G, Alp M. Comparison of strength, heart rate, oxygen saturation and technical test values of 12–14 year male tennis players in competition period. Journal of Education and Learning; 2019; 8(6): 187-194.
• 21. Günay M. Farklı Kuvvet Antrenman Metotlarının Vücut Kompozisyonuna Etkisi”, (Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, Türkiye; 1993.
• 22. Akgün N. Egzersiz Fizyolojisi 4. Baskı, 2. Cilt, Ege Üniversitesi, 1993.
• 23. Simon SB, Clark RA. Using pulse oximetry: a review of pulse oximetry use in acute care medical wards. Clinical Effectiveness in Nursing, 2002; 6, 106-110.
• 24. Fanconi S. Pulse oximetry for hypoxemia: A warning to users and manufacturers. Intensive Care Med., 1989; 15(8), 540-542.
• 25. Pole Y. Evolution of pulse oximeter. International Congress Series, 2002, 1242, 137-144.
• 26. Ergen E, Haydar D, Rüştü G, Hüsrev T. Egzersiz Fizyolojisi ders kitabı, Nobel Yayın Dağıtım Aş, 2007.
• 27. Özdal M, Önder D, Tuncer D, Nadide Ö. Aerobik Antrenmanın Arteriyel Hemoglobin Oksijen Saturasyonu Üzerine Etkisi, Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 2014; 5(1), 27-34.
• 28. Gökhan İ. 8 Haftalık Yüzme Eğitim Programının Genç Sedanter Erkeklerde Solunum, Dolaşım, Kapiller Oksijen Saturasyonu Ve Bazı Metabolik Parametreler Üzerine Etkisi, (Doktora Tezi), Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ, Türkiye; 2010.
• 29. Çelebi Ş. Yüzme Antrenmanı Yaptırılan 9-13 yaş Grubu İlköğretim Öğrencilerinde Vücut Yapısal ve Fonksiyonel Özelliklerinin İncelenmesi, (Yüksek Lisans Tezi), Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri, Türkiye; 2008.
• 30. Altınkök M. Yüksek şiddetli interval antrenman uygulamalarının etki alanlarının incelenmesi, International Journal of Social Sciences and Education Research, 2015; 1(2), 463-475.