Kanser Tanısında Tüm Vucut MR ile PET-CT Karşılaştırması

Year 2021, Volume: 12 Issue: 2, 158 - 167, 20.08.2021

Doç. Dr. Aykut Aktaş Rumeysa Aktürk Mehmet Çallıoğlu

https://doi.org/10.22312/sdusbed.816952

Abstract

Amaç: Tüm vücut difüzyon ağırlıklı görüntüleme (DWI), tümörlerin tespiti ve karakterizasyonu ve tedavi yanıtının izlenmesi için onkolojik vakalarda giderek daha fazla kullanılmaktadır. DAG'nin tümör saptama kapasitesi ve tanısal doğruluğunu altın standart olarak kabul edilen pozitron emisyon tomografi / bilgisayarlı tomografi (PET / CT) ile karşılaştırdık.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 38-86 yaşları arasında çeşitli kanser türleri olan ve tedaviye yanıtın evrelendirilmesi veya değerlendirilmesi için PET / BT endike olan 29 erişkin hasta (13 erkek ve 16 kadın) dahil edildi. DWI görüntülerinde FDG-PET / BT'de pozitif olan toplam 240 lezyon belirlendi ve her lezyon için DWI sinyal yoğunluğu ve görünür difüzyon katsayısı (ADC) değeri ölçüldü. Her iki yöntem için PET-pozitif lezyonların ve lezyon alanlarının SUVmax, ADC ve DWI yoğunluk değerleri Mann-Whitney U testi ve Spearman korelasyon testi kullanılarak karşılaştırıldı.
Bulgular: Lezyonların SUVmax ve DWI yoğunlukları anlamlı korelasyon gösterdi (Spearman korelasyon katsayısı = -0.296, p <0.0001). Lezyon boyutunun SUVmax, ADC veya DWI yoğunluğu ile ilişkili olup olmadığını analiz ettiğimizde, lezyon çapı ile DWI yoğunluğu arasında bir korelasyon bulduk (r = -0.30; p = 0.0001).
Sonuç: DWI genel olarak PET / CT ile iki yöntem arasında çok yakın özgüllük ve duyarlılık değerleri ile korelasyon gösterdi. Tüm vücut DWI, onkolojik vakaların araştırılması ve takibinde PET / BT'ye alternatif veya tamamlayıcı olarak kullanılabilir.

Keywords

Kanser tespiti, Onkolojik görüntüleme, tüm vücut difüzyon MRG

The Comparison of Whole Body Diffusion MRI with PET-CT in Cancer Diagnosis

Abstract

Objective: Whole body diffusion-weighted imaging (DWI) has been increasingly used in oncological cases for detection and characterization of tumors and monitoring of treatment response. We compared the tumor detection capacity and diagnostic accuracy of DWI with positron emission tomography/computed tomography (PET/CT), which is regarded as the gold standard.
Materials and Methods: The study included 29 adult patients (13 men and 16 women) aged between 38 and 86 years who had various types of cancer, and for whom PET/CT was indicated for staging or evaluating treatment response. A total of 240 lesions that were positive in FDG-PET/CT were identified in the DWI images, and DWI signal intensity and apparent diffusion coefficient (ADC) value were measured for each lesion. SUVmax, ADC, and DWI intensity values of PET-positive lesions and lesion areas for both methods were compared using Mann-Whitney U test and Spearman correlation test.
Results: SUVmax and DWI intensities of the lesions showed significant correlation (Spearman correlation coefficient= -0.296, p<0.0001). When we analyzed whether lesion size was associated with SUVmax, ADC, or DWI intensity, we found a correlation between lesion diameter and DWI intensity (r=-0.30; p=0.0001).
Conclusion: The DWI was generally correlated with PET/CT with very close specificity and sensitivity values between the two methods. Whole body DWI can be used as an alternative or complementary to PET/CT in investigation and follow-up of oncological cases.

Keywords

Cancer detection, Oncologic imaging, whole body diffusion MRI

References

• 1. Culverwell AD, Scarsbrook AF, Chowdhury FU. False-positive uptake on 2-[18F]-fluoro-2-deoxy-D-glucose (FDG) positron-emission tomography/computed tomography (PET/CT) in oncological imaging. Clinical Radiology 2011;66:366-382.
• 2. Tuncel E. MR Fizik. Klinik Radyoloji, Nobel & Güneş Tıp Kitabevi 2008: 249 - 353.
• 3. Matthew DB, Martin OL, David JC, et al. Computed diffusion-weighted MR imaging may improve tumor detection. Radiology 2011;261:573-581.
• 4. Takahara T, Imai Y, Yamashita T, Yasuda S, Nasu S et al. Diffusion weighted whole body imaging with background body signal suppression (DWIBS): technical improvement using free breathing, STIR and high resolution 3D display. Radiation Medicine 2004;22:275-282.
• 5. Wilhelm T, Stieltjes B, Schlemmer HP. Whole-body-MR-diffusion weighted imaging in oncology. Rofo 2013;185:950-958.
• 6. Charles-Edwards EM, deSouza NM. Diffusion-weighted magnetic resonance imaging and its application to cancer, Cancer Imaging 2006;13:135-143.
• 7. Kwee TC, Takahara T, Ochiai R, Koh DM, Ohno Y et al. Complementary Roles of Whole-Body Diffusion Weighted MRI and 18F-FDG PET. Journal of Nuclear Medicine 2010;51:1549-1558.
• 8. Gibbs P, Tozer DJ, Liney GP, Turnbull LW. Comparison of quantitative T2 mapping and diffusion weighted imaging in the normal and pathologic prostate. Magnetic Resonance Medicine 2001;46:1054–1058.
• 9. Maeda M, Sakuma H, Maier SE, Takeda K. Quantitative assessment of diffusion abnormalities in benign and malignant vertebral compression fractures by line scan diffusion-weighted imaging. American Journal of Roentgenology 2003; 181:1203–1209.
• 10. Heusner TA, Kuemmel S, KoeningerA, Hamami ME, Hahn S et al. Diagnostic value of diffusion-weighted magnetic resonance imaging (DWI) compared to FDG PET/CT for whole-body breast cancer staging. European Journal of Nuclear Medicine and Molecular Imaging 2010;37:1077–1086.
• 11. Koh DM, Collins DJ, Diffusion-weighted MRI in the body: Applications and challenges in oncology. American Journal of Roentgenology 2007;188:1622-1635
• 12. Bozgeyik Z, Onur MR, Poyraz AK. The role of diffusion weighted magnetic resonance imaging in oncologic settings. Quantitative Imaging in Medicine and Surgery 2013;3:269-278.