Abstract
The features of the greenhouse enterprises in Denizli region, the situations of the plant
waste during and after the production, the existence of cover materials and how the manure and
pesticide’s waste can be evaluated have been investigated. The matters which are the reasons of those
negative conditions have been examined and the necessary suggestions have been offered by
comparison of the findings with the literature on the subject. Thirty percent of 67greenhouse
enterprises which have been investigated is modern greenhouse enterprise and 70% of them is classic
greenhouse enterprise. It is determined that 79% of those greenhouse enterprises is land production,
18% of them is soilless production and 3% of them is seedling plants. Fertilizer and pesticides
plastic packages and covers were evaluated based on their disposal. It has been observed that they
have been thrown away to the fields by randomly, thrown away to the containers, left to the recycling
points or they have been burned somewhere. It has been observed that, in 67 greenhouse enterprises
surveyed, almost 64% of the plastic materials which have been changed after being used have been
destroyed in a suitable way and the rest of the 34% have been destroyed by releasing to the fields or
being burned. The results of the investigation shows that the 70% of the waste of the production ranks
have been thrown away to the fields at random. It is shown that waste of the green houses were
posing a threat to our environment as pollitants. Because the annihilation of the materials like plastic
which are thrown away to the environment during the production takes a long time dispose in the
nature. Scientists suggest that informing producers about green house waste and the pollution with
visual publications. It may reduce the environmental pollution for these areas.
Abstract
Denizli bölgesinde bulunan sera işletmelerinin özellikleri, üretim esnasında ve sonrasında ki bitkisel atıkların durumları, atık toplama materyallerinin varlığı, örtü malzemesi, gübre ve ilaçlama gibi materyallerden geriye kalan atıkların nasıl değerlendirildiği araştırılmış, bu olumsuz koşulların neden olduğu sorunlar irdelenmiş ve elde edilen sonuçlar konuyla ilgili literatür bilgileri ile kıyaslanarak gerekli önerilerde bulunulmuştur. Araştırma yapılan 67 adet sera işletmesinin % 30’unu modern sera işletmesi, %70’ini klasik sera işletmeleri oluşturmaktadır. Bu sera işletmelerinin %79’unun topraklı üretim, % 18’inin topraksız üretim ve % 3’ünün viyollerde fide yetiştiriciliği yaptığı belirlenmiştir. Tarımsal uygulamaların önemlilerinden olan ilaçlama ve gübrelemeden geriye kalan poşet ve kap gibi atıkların nasıl değerlendirildiği araştırılmış; tarlaya gelişi güzel atıldıkları, çöp kutularına attıkları, geri dönüşüm noktalarına bıraktıkları ya da bir yerde toplayıp yaktıkları gözlemlenmiştir. Anket yapılan 67 adet sera işletmesinde; kullanıldıktan sonra değiştirilen plastik örtü malzemesinin yaklaşık % 64’ünün uygun bir şekilde bertaraf ettiği ve geri kalan % 34’lük kısmının ise araziye bırakılarak ya da yakılarak yok edildiği gözlemlenmiştir. Araştırma sonucunda, işletmelerin % 70’inde atık materyal olarak değerlendirdiğimiz ve üretim aşamasında ortaya çıkan atıkları herhangi bir tedbir almadan arazi koşularına bıraktığı belirlenmiştir. Bu ve benzeri uygulamalar sonucu oluşan atıkların çevremizi kirlilik açısından tehdit edeceği kanaati doğmuştur. Çünkü üretim esnasında ortaya çıkan plastik ve benzeri materyallerin doğada yok olma süreleri uzun yıllarda gerçekleşmektedir. Atıklardan kaynaklanan kirliliğin önüne geçilmesi konusunda üreticilerin bilgilendirilmesi ve bu konu üzerinde yapılacak görsel yayımlar sayesinde daha temiz bir çevre oluşacağı araştırıcılar tarafından düşünülmektedir.
Details
| Other ID | JA82DK58CH |
|---|---|
| Journal Section | Research |
| Authors | |
| Publication Date | September 1, 2015 |
| Submission Date | September 1, 2015 |
| Published in Issue | Year 2015 Volume: 10 Issue: 2 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.